1 ¶ And the LORD appeared unto him among the terebinth trees of Mamre; and he was sitting in the door of his tent in the heat of the day;

Zoti iu shfaq Abrahamit në lisat e Mamreut, ndërsa ai ishte ulur në hyrje të çadrës në zheg të ditës.

2 a nd he lifted up his eyes and looked, and, behold, three men stood by him; and when he saw them, he ran to meet them from the tent door and bowed himself toward the ground

Abrahami ngriti sytë dhe tre burra rrinin më këmbë pranë tij. Sa i pa, vrapoi në drejtim të tyre nga hyrja e çadrës, u përkul deri në tokë e pastaj tha:

3 a nd said, My Lord, if now I have found grace in thy sight, pass not away, I pray thee, from thy slave.

"Zoti im, në rast se kam gjetur hir para teje, të lutem mos kalo pa u ndalur para shërbëtorit tënd!

4 L et a little water, I pray you, be brought and wash your feet and rest yourselves under a tree;

Oh, lini që të sjellin pak ujë që të mund të lani këmbët tuaja, dhe çlodhuni nën këtë pemë.

5 a nd I will bring a morsel of bread and comfort your hearts; after that ye shall pass on because for this ye are come to your slave. And they said, So do as thou hast said.

Unë do të shkoj të marr një copë bukë, kështu do të mund të merrni zemër, pastaj të vazhdoni rrugën, sepse për këtë keni kaluar nga shërbyesi juaj". Ata i thanë: "Bëj siç ke thënë".

6 A nd Abraham hastened into the tent unto Sarah and said, Make ready quickly three measures of fine meal, knead it, and make bread baked under the ashes.

Atëherë Abrahami shkoi me ngut në çadër, te Sara, dhe i tha: "Merr shpejt tri masa majë mielli, gatuaj brumin dhe bëj me to kuleç".

7 A nd Abraham ran unto the herd and brought a calf tender and good and gave it unto a young man; and he hastened to dress it.

Pastaj Abrahami shkoi në kopenë e bagëtive, zgjodhi një viç të njomë dhe të mirë, ia dha një shërbyesi dhe nxitoi ta përgatisë.

8 A nd he took butter and milk and the calf which he had dressed and set it before them; and he stood by them under the tree, and they ate.

Mori pastaj gjizë, qumësht dhe viçin që kishte përgatitur dhe i vuri para tyre; ndërsa ata hanin, ai qëndroi më këmbë pranë tyre poshtë pemës.

9 ¶ And they said unto him, Where is Sarah thy wife? And he said, Here, in the tent.

Pastaj ata i thanë atij: "Ku është Sara, gruaja jote?". Abrahami u përgjegj: "Éshtë atje në çadër".

10 T hen he said, I will certainly return unto thee according to the time of life; and, behold, Sarah thy wife shall have a son. And Sarah heard it in the tent door, which was behind him.

Dhe ai tha: "Do të kthehem me siguri vitin e ardhshëm te ti në po këtë kohë; dhe ja Sara, gruaja jote, do të ketë një djalë". Dhe Sara dëgjonte në hyrje të çadrës, që ishte prapa tij.

11 N ow Abraham and Sarah were old and well stricken in age, and it ceased to be with Sarah after the manner of women.

Por Abrahami dhe Sara ishin pleq, në moshë të kaluar, dhe Sara nuk kishte më të përmuajshmet e grave.

12 T herefore Sarah laughed within herself, saying, After I am waxed old, shall I have pleasure, my lord being old also?

Prandaj Sara qeshi me veten e saj, duke thënë: "Plakë si jam, a do të kem unë gëzime të tilla, me qënë se vetë zoti im është plak?".

13 T hen the LORD said unto Abraham, Why did Sarah laugh, saying, Shall I of a surety bear a child when I am old?

Dhe Zoti i tha Abrahamit: "Pse qeshi vallë Sara duke thënë: "A do të lind unë përnjëmend, plakë siç jam?".

14 I s any thing too hard for the LORD? At the time appointed I will return unto thee, according to the time of life, and Sarah shall have a son.

A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin? Në kohën e caktuar, brenda një viti, do të kthehem te ti, dhe Sara do të ketë një bir".

15 T hen Sarah denied, saying, I laughed not; for she was afraid. And he said, No, but thou didst laugh.

Atëherë Sara mohoi, duke thënë: "Nuk qesha," sepse pati frikë. Por ai i tha: "Përkundrazi, ke qeshur!".

16 ¶ And the men rose up from there and looked toward Sodom; and Abraham went with them to bring them on the way.

Pastaj ata njerëz u ngritën së andejmi dhe kthyen shikimin e tyre në drejtim të Sodomës; dhe Abrahami ecte bashkë me ta për tu ndarë prej tyre.

17 A nd the LORD said, Shall I hide from Abraham that thing which I do,

Dhe Zoti tha: "A do t’ia fsheh unë Abrahamit atë që kam për të bërë,

18 s eeing that Abraham shall surely become a great and mighty nation and that all the Gentiles of the earth shall be blessed in him?

mbasi Abrahami duhet të bëhet një komb i madh dhe i fuqishëm dhe tek ai do të bekohen tërë kombet e tokës?.

19 F or I know him, that he will command his sons and his household after him, and they shall keep the way of the LORD, to do righteousness and judgment, that the LORD may bring upon Abraham that which he has spoken of him.

Unë në fakt e kam zgjedhur, me qëllim që të urdhërojë bijtë e tij dhe shtëpinë e tij të ndjekin pas tij rrugën e Zotit, duke zbatuar drejtësinë dhe barazinë, në mënyrë që Zoti të mund të plotësojë premtimet që i ka dhënë Abrahamit".

20 A nd the LORD said, Because the cry of Sodom and Gomorrah is great and because their sin is very grievous;

Dhe Zoti tha: "Me qenë se britma që ngrihet nga Sodoma dhe Gomora është e madhe dhe me qenë se mëkati i tyre është shumë i rëndë,

21 I will go down now and see whether they have done altogether according to the cry of it, which is come unto me; and if not, I will know.

unë do të zbres për të parë nëse kanë bërë me të vërtetë simbas britmës që ka arritur tek unë, në rast të kundërt, do ta mësoj".

22 A nd the men turned their faces from there and went toward Sodom; but Abraham stood yet before the LORD.

Pastaj këta njerëz u larguan së andejmi dhe shkuan në drejtim të Sodomës, por Abrahami mbeti ende para Zotit.

23 ¶ And Abraham drew near and said, Wilt thou also destroy the righteous with the wicked?

Atëherë Abrahami iu afrua dhe i tha: "Do të zhdukësh të drejtin së bashku me të paudhin?

24 P eradventure there are fifty righteous within the city; wilt thou also destroy and not spare the place for the fifty righteous that are in it?

Le ta zëmë se ka pesëdhjetë të drejtë në qytet, ti do ta shkatërroje vendin dhe nuk do t’i falje për hir të pesëdhjetë njerëzve të drejtë që banojnë në mes të saj?

25 T hat be far from thee to do after this manner, to slay the righteous with the wicked and that the righteous should be treated as the wicked that are far from thee. Shall not the Judge of all the earth do right?

Mos e bëj këtë gjë, të shkaktosh vdekjen e të drejtit bashkë me atë të të paudhit, kështu që i drejti të trajtohet si i paudhi. Larg teje një mendim i tillë! Gjykatësi i tërë tokës a nuk ka për të bërë drejtësi?".

26 A nd the LORD said, If I find in Sodom fifty righteous within the city, then I will spare all the place for their sakes.

Zoti tha: "Në rast se gjej në qytetin e Sodomës pesëdhjetë njerëz të drejtë, unë do ta fal tërë vendin për hir të tyre".

27 A nd Abraham answered and said, Behold now, I have taken upon me to speak unto the Lord, who am but dust and ashes;

Atëherë Abrahami rifilloi dhe tha: "Ja, marr guximin t’i flas Zotit, megjithëse unë nuk jam veçse pluhur dhe hi.

28 p eradventure there shall lack five of the fifty righteous: wilt thou destroy all the city for lack of five? And he said, If I find there forty-five, I will not destroy it.

Ta zëmë se atyre pesëdhjetë të drejtëve u mungojnë pesë, a do ta shkatërroje tërë qytetin për pesë veta më pak?". Zoti u përgjigj: "Po të gjej dyzet e pesë, nuk do ta shkatërroj".

29 A nd he spoke unto him yet again, and said, Peradventure there shall be forty found there. And he said, I will not do it for forty’s sake.

Abrahami vazhdoi t’i flasë dhe tha: "Ta zëmë se në qytet ndodhen dyzet?". Zoti u përgjigj: "Nuk do ta bëj për hir të dyzetëve".

30 A nd he said unto him, Oh let not the Lord now be angry if I shall speak; peradventure there shall thirty be found there. And he said, I will not do it if I find thirty there.

Atëherë Abrahami i tha: "Oh, të mos zemërohet Zoti, dhe unë do të flas. Po sikur në qytet të ketë tridhjetë prej tyre?". Zoti u përgjigj: "Nuk do ta bëj, po të gjej tridhjetë".

31 A nd he said, Behold now, I have taken upon me to speak unto the Lord; peradventure there shall be twenty found there. And he said, I will not destroy it for twenty’s sake.

Dhe Abrahami i tha: "Ja, marr guximin t’i flas Zotit. Ta zëmë se në qytet gjenden njëzet?". Zoti iu përgjigj: "Nuk do ta shkatërroj për hir të të njëzetëve".

32 A nd he said, Oh let not the Lord be angry, and I will speak yet but this once; peradventure ten shall be found there. And he said, I will not destroy it for ten’s sake.

Dhe Abrahami i tha: "Oh, të mos zemërohet Zoti dhe unë do të flas edhe vetëm këtë herë. Sikur në qytet të ketë dhjetë prej tyre?". Zoti u përgjegj: Nuk do ta shkatërroj për hir të të dhjetëvee".

33 A nd the LORD went away as soon as he had left communing with Abraham; and Abraham returned unto his place.

Sa mbaroi së foluri me Abrahamin, Zoti u largua. Dhe Abrahami u kthye në banesën e tij.