1 ¶ These are the words which Moses spoke unto all Israel on this side of the Jordan in the wilderness, in the plain over against the Red sea, between Paran, Tophel, Laban, Hazeroth, and Dizahab.

Këto janë fjalët që Moisiu i drejtoi Izraelit matanë Jordanit, në shkretëtirë, në Arabah, përballë Sufit, midis Paranit, Tofelit, Labanit, Hatserothit dhe Zahabit.

2 ( There are eleven days’ journey from Horeb by the way of Mount Seir unto Kadeshbarnea.)

Ka njëmbëdhjetë ditë rrugë nga mali Horeb, duke ndjekur rrugën e malit Seir, deri në Kadesh-Barnea.

3 A nd it came to pass in the fortieth year, in the eleventh month, on the first day of the month, that Moses spoke unto the sons of Israel, according unto all that the LORD had commanded him regarding them;

Në vitin e dyzetë në muajin e njëmbëdhjetë, ditën e parë të muajit, Moisiu u foli bijve të Izraelit, simbas porosive që i kishte dhënë Zoti,

4 a fter he had slain Sihon, the king of the Amorites, who dwelt in Heshbon, and Og, the king of Bashan, who dwelt at Astaroth in Edrei;

mbas mundjes së Sihonit, mbretit të Amorejve që banonte në Heshbon, dhe të Ogut, mbretit të Bashanit që banonte në Ashtaroth dhe në Edrej.

5 o n this side of the Jordan, in the land of Moab, Moses resolved to declare this law, saying,

Matanë Jordanit, në vendin e Moabit, Moisiu filloi ta shpjegojë këtë ligj, duke thënë:

6 T he LORD our God spoke unto us in Horeb, saying, Ye have dwelt long enough in this mount;

"Zoti, Perëndia ynë, na foli në Horeb dhe na tha: "Ju keni ndenjur mjaft afër këtij mali;

7 t urn and take your journey and go to the mount of the Amorite and unto all the places nearby, in the plain, in the hills, and in the valleys and to the Negev and by the sea side to the land of the Canaanite and unto Lebanon unto the great river, the river Euphrates.

çoni çadrat, vihuni në lëvizje dhe shkoni në drejtim të krahinës malore të Amorejve dhe në drejtim të të gjitha vendeve të afërta me Arabahun, në krahinën malore dhe në ultësirën, në Negev e në bregun e detit, në vendin e Kananejve dhe në Liban, deri në lumin e madh, në lumin e Eufratit.

8 B ehold, I have given the land in your presence; go in and possess the land which the LORD swore unto your fathers, Abraham, Isaac, and Jacob, that he would give unto them and to their seed after them.

Ja, unë e vura vendin para jush; hyni dhe shtjireni në dorë vendin që Zoti ishte betuar t’ua jepte etërve tuaj, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit, atyre dhe pasardhësve të tyre mbas tyre"".

9 ¶ And I spoke unto you at that time, saying, I am not able to bear you myself alone;

"Në atë kohë unë ju fola dhe ju thashë: "Unë nuk mund ta mbaj i vetëm barrën që përfaqësoni ju të tërë.

10 t he LORD your God has multiplied you, and, behold, ye are this day as the stars of heaven for multitude.

Zoti, Perëndia juaj, ju ka shumuar, dhe ja, sot jeni në numër të madh si yjet e qiellit.

11 L et the LORD God of your fathers add upon you a thousand times so many more as ye are and bless you, as he has promised!

Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ju bëftë njëmijë herë më të shumtë, dhe ju bekoftë ashtu si ju ka premtuar!

12 H ow can I myself alone bear your troubles and your burdens and your strife?

Por si mundem unë, duke qenë i vetëm, të mbaj barrën tuaj, peshën tuaj dhe grindjet tuaja?

13 G ive me from among you, of your tribes, wise and understanding and expert men, and I will make them the head over you.

Zgjidhni nga fiset tuaja burra të urtë, me gjykim e me përvojë, dhe unë do t’i bëj prijës tuaj".

14 A nd ye answered me and said, The thing which thou hast spoken is good for us to do.

Dhe ju m’u përgjigjët, duke thënë: "Ajo që ti propozon të bësh është e mirë".

15 S o I took the principals of your tribes, wise men and experts, and made them princes over you, princes over thousands and princes over hundreds and princes over fifties and princes over tens and officers among your tribes.

Atëherë mora prijësit e fiseve tuaja, njerëz të urtë dhe me përvojë, dhe i caktova si prijës tuaj, prijës të mijërave, të qindrave të pesëdhjetëve, të dhjetrave, dhe oficerë të fiseve tuaja.

16 A nd I charged your judges at that time, saying, Hear the causes between your brethren and judge righteously between every man and his brother and the stranger that is with him.

Në atë kohë u dhashë këtë urdhër gjykatësve tuaj, duke u thënë: "Dëgjoni dhe gjykoni me drejtësi grindjet midis vëllezërve tuaj, midis një njeriu dhe të vëllait ose të huajit që ndodhet pranë tij.

17 Y e shall not respect persons in judgment, but ye shall hear the small as well as the great; ye shall not be afraid of the face of man, for the judgment is God’s; and the cause that is too hard for you, bring it unto me, and I will hear it.

Në gjykimet tuaja nuk do të keni konsiderata personale; do të dëgjoni si të madhin ashtu edhe të voglin; nuk do të keni frikë nga asnjeri, sepse gjykimi i përket Perëndisë; çështjen që është shumë e vështirë për ju do të ma paraqisni mua, dhe unë do ta dëgjoj".

18 A nd I commanded you at that time all the things which ye should do.

Në atë kohë unë ju urdhërova të gjitha gjërat që duhet të bënit".

19 ¶ And when we departed from Horeb, we went through all that great and terrible wilderness, which ye saw by the way of the mountain of the Amorite, as the LORD our God commanded us; and we came to Kadeshbarnea.

"Pastaj u nisëm nga mali i Horebit dhe përshkuam gjithë atë shkretëtirë të madhe dhe të tmerrshme që keni parë, duke u drejtuar nga krahina malore e Amorejve, ashtu si na kishte urdhëruar Zoti, Perëndia ynë, dhe arritëm në Kadesh-Barnea.

20 T hen I said unto you, Ye are come unto the mountain of the Amorite, which the LORD our God gives unto us.

Atëherë ju thashë: "Keni arritur në krahinën malore të Amorejve, që Zoti, Perëndia ynë, na jep.

21 B ehold, the LORD thy God has given the land before thee; go up and possess it, as the LORD God of thy fathers has said unto thee; fear not, neither be discouraged.

Ja, Zoti, Perëndia ynë, e ka vënë vendin para teje, ngjitu dhe shtjire në dorë, ashtu si të ka thënë Zoti, Perëndia i etërve të tu; mos ki frikë dhe mos u ligështo".

22 A nd ye came near unto me every one of you and said, We will send men before us, and they shall spy us out the land and bring us word again by what way we must go up and into what cities we shall come.

Atëherë ju, të gjithë ju, u afruat pranë meje dhe më thatë: "Të dërgojmë disa njerëz para nesh që të vëzhgojnë vendin për ne dhe të na tregojnë rrugën nëpër të cilën ne duhet të ngjitemi dhe qytetet në të cilat duhet të hyjmë".

23 A nd the saying seemed good unto me, and I took twelve men of you, one of each tribe.

Ky propozim më pëlqeu, kështu mora dymbëdhjetë njerëz nga radhët tuaja, një për çdo fis.

24 A nd they turned and went up into the mountain and came unto the valley of Eshcol and spied out the land.

Dhe ata u nisën, u ngjitën drejt maleve, arritën në luginën e Eshkolit dhe vëzhguan vendin.

25 A nd they took of the fruit of the land in their hands and brought it down unto us and brought us word again and said, It is a good land which the LORD our God gives us.

Morën me vete disa fruta të vendit, na i sollën dhe na paraqitën raportin e tyre, duke thënë: "Vendi që po na jep Zoti, Perëndia ynë, është i mirë"".

26 N otwithstanding ye would not go up, but rebelled against the commandment of the LORD your God;

"Por ju nuk deshët të ngjiteni dhe ngritët krye kundër urdhërit të Zotit, Perëndisë tuaj;

27 a nd ye murmured in your tents and said, Because the LORD hated us, he has brought us forth out of the land of Egypt to deliver us into the hand of the Amorite, to destroy us.

dhe murmuritët në çadrat tuaja dhe thatë: "Zoti na urren, për këtë arsye na nxori nga vendi i Egjiptit për të na dorëzuar në duart e Amorejve dhe për të na shkatërruar.

28 W here shall we go up? Our brethren have discouraged our heart, saying, This people is greater and taller than we; the cities are great and walled up to heaven; and moreover we have seen the sons of the Anakims there.

Ku mund të shkojmë? Vëllezërit tonë na pezmatuan zemrën duke na thënë: Éshtë një popull më i madh dhe më shtatlartë se ne; qytetet janë të mëdha dhe të fortifikuara deri në qiell; pamë bile edhe bijtë e Anakimit".

29 T hen I said unto you, Dread not, neither be afraid of them.

Atëherë unë ju thashë: "Mos u trembni dhe mos kini frikë nga ata.

30 T he LORD your God who goes before you, he shall fight for you, according to all that he did with you in Egypt before your eyes;

Zoti, Perëndia juaj, që shkon para jush, do të luftojë ai vetë për ju, ashtu si ka bërë para syve tuaj në Egjipt

31 a nd in the wilderness thou hast seen how that the LORD thy God bore thee, as a man doth bear his son, in all the way that ye went until ye came into this place.

dhe në shkretëtirë, ku ke parë se si Zoti, Perëndia yt, të ka shpënë ashtu si një njeri çon fëmijën e tij, gjatë gjithë rrugës që keni përshkuar deri sa arritët në këtë vend".

32 Y et with all this ye did not believe in the LORD your God,

Megjithatë ju nuk patët besim tek Zoti, Perëndia juaj,

33 w ho went in the way before you to search you out a place to pitch your tents, with fire by night, to show you by what way ye should go, and with a cloud by day.

që shkonte në rrugë para jush për t’ju gjetur një vend ku të ngrinit çadrat, me zjarrin e natës dhe me renë e ditës, për t’ju treguar cilën rrugë duhet të ndiqnit.

34 A nd the LORD heard the voice of your words and was angry and swore, saying,

"Kështu Zoti dëgjoi fjalët tuaja, u zemërua dhe u betua duke thënë:

35 S urely not one of these men of this evil generation shall see that good land, which I swore to give unto your fathers,

Me siguri, asnjë nga njerëzit e këtij brezi të keq nuk do ta shohë vendin e mirë që jam betuar t’u jap etërve tuaj,

36 e xcept Caleb the son of Jephunneh; he shall see it, and to him will I give the land that he has trodden upon, and to his sons, because he has perfectly followed the LORD.

me përjashtim të Kalebit, birit të Jenufehut. Ai do ta shohë; atij dhe bijve të tij do t’u jap tokën që ai ka shkelur, sepse i ka shkuar pas Zotit plotësisht".

37 A lso the LORD was angry with me for your sakes, saying, Thou shalt not go in there either.

Edhe kundër meje Zoti u zemërua për fajin tuaj dhe tha: "As ti nuk ke për të hyrë;

38 B ut Joshua, the son of Nun, who stands before thee, he shall go in there; encourage him; for he shall cause Israel to inherit it.

por Jozueu, bir i Nunit, që qëndron para teje, ka për të hyrë; përforcoje, se ai do ta bëjë Izraelin ta zotërojë vendin.

39 M oreover your little ones, whom ye said should be a prey and your children who in that day had no knowledge between good and evil, they shall go in there, and unto them will I give it, and they shall inherit it.

Fëmijët tuaj, që ju thatë se do të bëhen pre e armiqve, që sot nuk njohin as të mirën as të keqen, janë ata që do të hyjnë; do t’jua jap atyre vendin dhe ata do ta zotërojnë.

40 B ut as for you, return and take your journey into the wilderness by the way of the Red sea.

Ju kthehuni prapa dhe shkoni nga shkretëtira, në drejtim të Detit të Kuq".

41 T hen ye answered and said unto me, We have sinned against the LORD, we will go up and fight, according to all that the LORD our God has commanded us. And when ye had girded on every man his weapons of war, ye were ready to go up into the mountain.

Atëherë ju u përgjigjët, duke më thënë: "Kemi mëkatuar kundër Zotit. Ne do të ngjitemi dhe do të luftojmë pikërisht ashtu si ka thënë Zoti, Perëndia ynë". Dhe secili prej jush ngjeshi armët dhe filloi me guxim të ngjitet në drejtim të krahinës malore.

42 A nd the LORD said unto me, Say unto them, Do not go up or fight, for I am not among you, lest ye be smitten before your enemies.

Dhe Zoti më tha: "U thuaj atyre: Mos u ngjitni dhe mos luftoni, sepse unë nuk jam midis jush, dhe ju do të mundeni nga armiqtë tuaj".

43 S o I spoke unto you, and ye would not hear but were rebels against the word of the LORD, and went presumptuously up into the hill.

Unë jua thashë, por ju nuk më dëgjuat; bile ngritët krye kundër urdhrit të Zotit, u sollët me mendjemadhësi dhe u ngjitët drejt krahinës malore.

44 A nd the Amorite, who dwelt in that mountain, came out against you and chased you, as bees do, and destroyed you in Seir, even unto Hormah.

Atëherë Amorejtë, që banojnë në këtë krahinë malore, dolën kundër jush, ju ndoqën si bëjnë bletët dhe ju prapsën nga Seiri deri në Hormah.

45 A nd ye returned and wept before the LORD, but the LORD would not hearken to your voice, nor give ear unto you.

Pastaj ju u kthyet dhe filluat të qani përpara Zotit; por Zoti nuk mori parasysh ankimet tuaja dhe nuk ju dëgjoi.

46 S o ye abode in Kadesh many days, according unto the days that ye abode there.

Kështu mbetët shumë ditë në Kadesh, gjithë kohën që qëndruat atje".