1 ¶ It came to pass after this also that the sons of Moab and the sons of Ammon and with them others besides the Ammonites came against Jehoshaphat to battle.

Mbas këtyreve ngjarjeve ndodhi që bijtë e Moabit, bijtë e Amonit dhe të tjerë me ta së bashku me Amonitët erdhën të luftojnë kundër Jozafatit.

2 T hen some came and told Jehoshaphat, saying, There comes a great multitude against thee from beyond the sea, and from Syria; and, behold, they are in Hazazontamar, which is Engedi.

Kështu erdhën disa të informonin Jozafatin, duke thënë: "Një shumicë e madhe është nisur kundër teje që përtej detit, nga Siria; ja, tani ata janë në Hatsatson-Thamar" (që është En-Gedi).

3 T hen Jehoshaphat feared and set himself to seek the LORD and proclaimed a fast throughout all Judah.

Atëherë Jozafati u trëmb dhe filloi të kërkojë Zotin, dhe shpalli një agjërim në gjithë Judën.

4 A nd Judah gathered themselves together, to consult the LORD; and out of all the cities of Judah they came to consult the LORD.

Kështu ata të Judës u mblodhën për të kërkuar ndihmën e Zotit, dhe nga të gjitha qytetet e Judës vinin për të kërkuar Zotin.

5 A nd Jehoshaphat stood in the congregation of Judah and Jerusalem, in the house of the LORD, before the new court,

Pastaj Jozafati u ngrit më këmbë në mes të asamblesë së Judës dhe të Jeruzalemit në shtëpinë e Zotit përpara oborrit të ri

6 a nd said, O LORD God of our fathers, art not thou God in the heavens and dost thou not rule in all the kingdoms of the Gentiles? Is there not power and might in thy hand so that no one is able to withstand thee?

dhe tha: "O Zot, Perëndia i etërve tanë, a nuk je ti Perëndia që është në qiell? Po, ti sundon mbi të gjitha mbretëritë e kombeve, në duart e tua janë forca dhe fuqia dhe nuk ka njeri që mund të të rezistojë.

7 A rt not thou our God, who didst drive out the inhabitants of this land before thy people Israel and didst give it to the seed of Abraham, thy friend, for ever?

A nuk ke qenë ti, Perëndia ynë, që ke dëbuar banorët e këtij vendi përpara popullit tënd të Izraelit dhe ia ke dhënë për gjithnjë pasardhësve të mikut tënd Abraham?

8 A nd they have dwelt in it and have built thee a sanctuary in it for thy name, saying,

Ata kanë banuar aty dhe kanë ndërtuar një shenjtërore për emrin tënd, duke thënë:

9 I f evil comes upon us or the sword of judgment or pestilence or famine, we shall stand before this house and in thy presence (for thy name is in this house) and cry unto thee out of our tribulations, and thou wilt hear us and save us.

"Në rast se na godet një fatkeqësi, shpata, gjykimi apo murtaja ose zia e bukës, ne do të paraqitemi përpara këtij tempulli dhe përpara teje (sepse emri yt është në këtë tempull), do të të klithim ty nga fatkeqësia jonë, ti do të na dëgjosh dhe do të na vish në ndihmë".

10 A nd now, behold, the sons of Ammon and of Moab and those of Mount Seir, whose land thou would not let Israel enter when they came out of the land of Egypt, but they turned from them and did not destroy them;

Dhe ja, tani bijtë e Amonit, të Moabit dhe ata të malit Seir, në territorin e të cilëve nuk e lejove Izraelin të hynte kur ata po dilnin nga Egjipti (prandaj ata qëndruan larg tyre dhe nuk i shkatërruan),

11 b ehold they reward us by coming to cast us out of thy possession, which thou hast given us to inherit.

dhe ja, tani ata na shpërblejnë, duke ardhur të na dëbojnë nga trashëgimia jote që na ke dhënë në zotërim.

12 O our God, wilt thou not judge them? For we have no might against this great company that comes against us; we do not know what to do; but our eyes are fixed upon thee.

O Perëndia ynë, a nuk do t’i dënosh ata? Sepse ne jemi pa forcë përpara kësaj shumice të madhe që vjen kundër nesh; nuk dimë çfarë të bëjmë, por sytë tona janë drejtuar te ti".

13 A nd all Judah stood before the LORD, with their little ones, their wives, and their children.

Tani tërë burrat e Judës, me fëmijët, bashkëshortet dhe bijtë e tyre, rrinin më këmbë përpara Zotit.

14 ¶ Then upon Jahaziel, the son of Zechariah, the son of Benaiah, the son of Jeiel, the son of Mattaniah, a Levite of the sons of Asaph, came the Spirit of the LORD in the midst of the congregation;

Atëherë në mes të asamblesë Fryma e Zotit përfshiu Jahazielin, birin e Zakarias, bir i Benajahut, bir i Jejelit, bir i Mataniahut, një Levit nga bijtë e Asafit.

15 a nd he said, Hearken, all Judah, and ye inhabitants of Jerusalem, and thou King Jehoshaphat, Thus saith the LORD unto you, Do not be afraid nor dismayed before this great multitude, for the battle is not yours, but God’s.

Dhe ky tha: "Dëgjoni, ju të gjithë nga Juda, ju banorë të Jeruzalemit dhe ti, o mbret Jozafat! Kështu ju thotë Zoti: "Mos kini frikë, mos u tronditni për shkak të kësaj shumice të madhe, sepse beteja nuk është juaja, por e Perëndisë.

16 T omorrow ye shall go down against them; behold, they shall come up by the cliff of Ziz; and ye shall find them next to the brook, before the wilderness of Jeruel.

Nesër hidhuni kundër tyre; ja, ata do të ngjiten nëpër të përpjetën e Tsitsit, dhe ju do t’i gjeni në skajin e luginës përballë shkretëtirës së Jeruelit.

17 Y e shall not need to fight in this battle; set yourselves, stand still, and see the salvation of the LORD with you. O Judah and Jerusalem; fear not, neither be dismayed; tomorrow go out against them, for the LORD shall be with you.

Nuk do të jeni ju që do të luftoni në këtë betejë; zini pozicion, qëndroni pa lëvizur dhe do të shihni lirimin e Zotit, që është me ju. O Judë, o Jeruzalem, mos kini frikë dhe mos u tronditni; nesër do të dilni kundër tyre, sepse Zoti është me ju"".

18 T hen Jehoshaphat bowed his head with his face to the ground, and likewise all Judah and the inhabitants of Jerusalem fell before the LORD, worshipping the LORD.

Atëherë Jozafati uli për tokë fytyrën e tij, dhe tërë Juda dhe banorët e Jeruzalemit ranë përmbys përpara Zotit dhe e adhuruan.

19 A nd the Levites, of the sons of the Kohath and of the sons of the Korah, stood up to praise the LORD God of Israel with a loud voice on high.

Pastaj Levitët, bijtë e Kehathitëve dhe të Korahitëve, u ngritën për të lëvduar me zë të lartë Zotin, Perëndinë e Izraelit.

20 ¶ And when they arose early in the morning and while they were going forth into the wilderness of Tekoa, Jehoshaphat stood and said, Hear me, O Judah, and ye inhabitants of Jerusalem; Believe the LORD your God, and ye shall be secure; believe his prophets, and ye shall be prospered.

Mëngjesin vijues u çuan shpejt dhe u nisën për në shkretëtirën e Tekoas; ndërsa po viheshin për rrugë, Jozafati, duke qëndruar në këmbë, tha: Dëgjomëni, o Judë, dhe ju banorë të Jeruzalemit! Besoni Zotin, Perëndinëë tuaj, dhe do të jeni të fortë; besoni profetët e tij dhe do të keni mbarësi".

21 A nd when he had consulted with the people, he appointed some to sing unto the LORD and to praise in the beauty of holiness, while the army went out and to say, Praise the LORD, for his mercy endures for ever.

Pastaj, pasi u këshillua me popullin, caktoi ata që duhet t’i këndonin Zotit dhe duhet ta lëvdonin për shkëlqimin e shenjtërisë së tij, ndërsa ecnin përpara ushtrisë dhe thonin: "Kremtoni Zotin, sepse mirësia e tij zgjat përjetë".

22 A nd when they began to sing and to praise, the LORD set the sons of Moab and those of Mount Seir to ambush the sons of Ammon, who were coming against Judah; and they smote one another.

Kur ata filluan të këndojnë dhe të lëvdojnë, Zoti ngriti një pritë kundër bijve të Amonit dhe të Moabit dhe atyre të malit të Seirit që kishin ardhur kundër Judës, dhe mbetën të mundur.

23 A nd the sons of Ammon and Moab rose up against the inhabitants of Mount Seir, utterly to slay and destroy them; and when they had made an end of the inhabitants of Seir, each one helped his companion to kill himself.

Bijtë e Amonit dhe të Moabit u ngritën kundër banorëve të malit të Seirit për të realizuar shfarosjen dhe shkatërrimin e tyre; mbasi kryen shfarosjen e banorëve të Seirit, ndihmuan njeri-tjetrin për të shkatërruar veten e tyre.

24 A nd when Judah came to the watch tower of the wilderness, they looked for the multitude, and, behold, they were fallen to the earth dead, for none had escaped.

Kështu kur ata të Judës arritën në lartësinë prej nga mund të kqyrej shkretëtira, u kthyen nga turma, dhe ja, nuk kishte veçse kufoma të shtrira për tokë, asnjë nuk kishte shpëtuar.

25 A nd when Jehoshaphat and his people came to spoil them, they found among them an abundance of riches and of dead bodies and clothing and precious vessels which they took for themselves, more than they could carry away; and they were three days gathering in the spoil, it was so much.

Atëherë Jozafati dhe njerëzit e tij shkuan për të marrë plaçkën e luftës; midis tyre gjetën një sasi të madhe pasurish mbi kufomat e tyre dhe sende me vlerë; morën për vete më tepër se sa mund t’i mbartnin; iu deshën tri ditë për të marrë plaçkën, aq e shumtë ishte ajo.

26 A nd on the fourth day they assembled themselves in the valley of Berachah; for there they blessed the LORD; therefore, they called the name of that place, The valley of Berachah, unto this day.

Ditën e katërt u mblodhën në Luginën e Bekimit, ku bekuan Zotin; prandaj ky vend quhet Lugina e Bekimit edhe sot.

27 T hen they returned, those of Judah and those of Jerusalem with Jehoshaphat at their head, to go again to Jerusalem with joy, for the LORD had made them to rejoice over their enemies.

Pastaj tërë njerëzit e Judës dhe të Jeruzalemit, me Jozafatin në krye, u nisën me gëzim për t’u kthyer në Jeruzalem, sepse Zoti u kishte dhënë shkas të gëzohen mbi armiqtë e tyre.

28 A nd they came to Jerusalem with psalteries and harps and trumpets unto the house of the LORD.

Kështu hynë në Jeruzalem me harpa, me qeste dhe me bori dhe u drejtuan nga shtëpia e Zotit.

29 A nd the fear of God came upon all the kingdoms of the land when they heard how the LORD had fought against the enemies of Israel.

Tmerri i Zotit ra mbi të gjitha mbretëritë e vendeve të tjera, kur mësuan që Zoti kishte luftuar kundër armiqve të Izraelit.

30 S o the kingdom of Jehoshaphat had rest, for his God gave him rest round about.

Mbretëria e Jozafatit qe e qetë; Perëndia i tij i dha paqe rreth e qark.

31 ¶ Thus Jehoshaphat reigned over Judah; he was thirty-five years old when he began to reign, and he reigned twenty-five years in Jerusalem. And his mother’s name was Azubah, the daughter of Shilhi.

Kështu Jozafati mbretëroi mbi Judë. Ai ishte tridhjetë e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e pesë vjet në Jeruzalem; e ëma quhej Azubah dhe ishte bija e Shihlit.

32 A nd he walked in the way of Asa, his father, and did not depart from it, doing that which was right in the sight of the LORD.

Ai ndoqi kudo rrugët e atit të tij, Asa, dhe nuk u largua prej tyre, duke bërë atë që ishtë e drejtë në sytë e Zotit.

33 W ith all this the high places were not taken away, for as yet the people had not prepared their hearts unto the God of their fathers.

Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën, sepse populli nuk e kishte akoma zemrën të kthyer në mënyrë të qëndrueshme nga Perëndia i etërve të tyre.

34 N ow the rest of the acts of Jehoshaphat, first and last, behold, they are written in the book of Jehu, the son of Hanani, who is mentioned in the book of the kings of Israel.

Pjesa tjetër e bëmave të Jozafatit, nga e para deri në atë të fundit, janë të shkruara në analet e Jehut, birit të Hananit, që përfshihen në librin e mbretërve të Izraelit.

35 A fter these things, Jehoshaphat, king of Judah, joined himself with Ahaziah, king of Israel, who was given over to wickedness;

Pas kësaj Jozafati, mbret i Judës, u lidh me Ashaziahun, mbretin e Izraelit, që vepronte me paudhësi;

36 h e joined himself with him to make ships to go to Tarshish, and they made the ships in Eziongeber.

ai u lidh me të për të ndërtuar anije që të shkonin në Tarshish; i pajisën anijet në Etsion-Geber.

37 T hen Eliezer, the son of Dodavah of Mareshah, prophesied against Jehoshaphat, saying, Because thou hast joined thyself with Ahaziah, the LORD shall destroy thy works. And the ships were broken, and they were not able to go to Tarshish.

Atëherë Eliezeri, bir i Dodavahut nga Mareshah, profetizoi kundër Jozafatit, duke thënë: "Nga që je bashkuar me Ashaziahun, Zoti ka shkatërruar veprat e tua". Kështu anijet u shkatërruan dhe nuk arritën dot në Tarshish.