1 ¶ And it came to pass that, as the people pressed upon him to hear the word of God, he stood by the lake of Gennesaret

Dhe ndodhi që Jezusi, kur po ndodhej në bregun e liqenit të Gjenezaretit e ndërsa turma po shtyhej rreth tij për të dëgjuar fjalën e Perëndisë,

2 a nd saw two ships that were by the shore of the lake, but the fishermen were gone out of them and were washing their nets.

pa dy barka të lidhura në breg të liqenit, nga të cilat kishin dalë peshkatarët dhe po lanin rrjetat.

3 A nd he entered into one of the ships, which was Simon’s, and prayed him that he would thrust out a little from the land. And he sat down and taught the people out of the ship.

Atëherë hyri në një nga ato barka, në atë që ishte e Simonit, dhe iu lut që të largohej pak nga bregu. U ul dhe mësonte turmat nga barka.

4 N ow when he had left speaking, he said unto Simon, Launch out into the deep and let down your nets for a catch.

Dhe kur mbaroi së foluri i tha Simonit: “Shko në të thella, dhe hidhni rrjetat tuaja për të zënë peshk.”

5 A nd Simon answering said unto him, Master, we have toiled all the night and have taken nothing; nevertheless, at thy word I will let down the net.

Dhe Simoni, duke u përgjigjur, i tha: “Mësues, u munduam gjithë natën dhe nuk zumë asgjë; por, për fjalën tënde, do ta hedh rrjetën.

6 A nd when they had done this, they inclosed a great multitude of fishes, and their net was breaking.

Dhe, si bënë kështu, zunë një sasi aq të madhe peshku, sa po shqyhej rrjeta.

7 A nd they beckoned unto their partners, who were in the other ship, that they should come and help them. And they came and filled both the ships, so that they began to sink.

Atëherë u bënë shenjë shokëve të tyre që ishin në barkën tjetër, që të vinin e t’i ndihmonin. Dhe ata erdhën dhe i mbushën të dy barkat aq sa gati po fundoseshin.

8 W hen Simon Peter saw it, he fell down on his knees before Jesus, saying, Depart from me, Lord, for I am a sinful man.

Simon Pjetri, kur pa këtë, i ra ndër këmbë Jezusit dhe i tha: “Zot, largohu prej meje, sepse jam njeri mëkatar.”

9 F or he was overcome with fear, and all that were with him, at the catch of the fishes which they had taken;

Në të vërtetë Pjetri dhe të gjithë ata që ishin me të, habiteshin për shkak të sasisë së peshkut që kishin zënë.

10 a nd likewise James and John, the sons of Zebedee, who were partners with Simon. And Jesus said unto Simon, Fear not; from now on thou shalt catch men.

E njëjta gjë u ngjau edhe Jakobit dhe Gjonit, bijve të Zebedeut, që ishin shokë të Simonit. Atëherë Jezusi i tha Simonit: “Mos ki frikë; tash e tutje ti do të jesh peshkatar njerëzish të gjallë.”

11 A nd when they had brought their ships to land, they forsook all and followed him.

Pastaj ata, si i nxorën në breg barkat, lanë çdo gjë dhe ndiqnin.

12 ¶ And it came to pass when he was in a certain city, behold a man full of leprosy who, seeing Jesus, fell on his face and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.

Ndodhi që, ndërsa Jezusi ndodhej në një nga ato qytete, erdhi një njeri i mbushur plot me lebër, i cili, kur e pa Jezusin, ra me fytyrë për dhe dhe iu lut duke thënë: “Zot, po të duash, ti mund të më pastrosh.”

13 A nd he put forth his hand and touched him, saying, I will; be thou clean. And immediately the leprosy departed from him.

Atëherë ai e zgjati dorën, e preku duke thënë: “Po, e dua, qofsh i pastruar.” Dhe menjëherë lebra iu zhduk.

14 A nd he charged him to tell no one. But go and show thyself to the priest and offer for thy cleansing, according as Moses commanded, for a testimony unto them.

Dhe Jezusi e urdhëroi: “Mos ia trego kurrkujt; por shko, paraqitu te prifti dhe bëj një ofertë për pastrimin tënd, sikurse e ka përshkruar Moisiu, që kjo t’u shërbejë si dëshmi.”

15 B ut so much the more his fame went forth, and great multitudes came together to hear and to be healed by him of their infirmities.

Dhe fama e tij po përhapej gjithnjë e më shumë; dhe turma të mëdha mblidheshin për ta dëgjuar dhe për t’u shëruar prej tij nga sëmundjet e veta.

16 B ut he withdrew himself into the wilderness and prayed.

Por ai tërhiqej në vende të vetmuara dhe lutej.

17 ¶ And it came to pass on a certain day, as he was teaching, that there were Pharisees and doctors of the law sitting by, who were come out of every town of Galilee and Judaea and Jerusalem; and the power of the Lord was present to heal them.

Një ditë ndodhi që, ndërsa Jezusi po mësonte, ishin të pranishëm, ulur, disa farisenj dhe mësues të ligjit, që kishin ardhur nga të gjitha fshatrat e Galilesë, të Judesë dhe nga Jeruzalemi; dhe fuqia e Zotit ishte me të, që të kryente shërime.

18 A nd, behold, men brought in a bed a man who was paralyzed, and they sought means to bring him in and to lay him before him.

Dhe ja, disa njerëz po sillnin mbi një vig një njeri të paralizuar dhe kërkonin ta fusnin brenda dhe ta vinin përpara tij.

19 A nd when they could not find any way they might bring him in because of the multitude, they went upon the housetop and let him down through the tiling with his couch into the midst before Jesus.

Por, duke mos gjetur se si ta fusnin brenda për shkak të turmës, hipën mbi çatinë e shtëpisë dhe e lëshuan përmjet tjegullave me gjithë vig midis njerëzve, përpara Jezusit.

20 A nd when he saw their faith, he said unto him, Man, thy sins are forgiven thee.

Dhe ai, duke parë besimin e tyre, i tha atij: “Njeri, mëkatet e tua të janë falur.”

21 A nd the scribes and the Pharisees began to reason, saying, Who is this who speaks blasphemies? Who can forgive sins, but God alone?

Atëherë skribët dhe farisenjtë filluan të arsyetojnë duke thënë: “Kush është ky që thotë blasfemi? Kush mund t’i falë mëkatet, përveç vetëm Perëndi?.”

22 T hen Jesus, knowing their thoughts and answering them said, What reason ye in your hearts?

Por Jezusi, duke i njohur mendimet e tyre, e mori fjalën dhe tha: “Ç’po arsyetoni në zemrat tuaja?

23 W hat is easier, to say, Thy sins are forgiven thee, or to say, Rise up and walk?

Çfarë është më e lehtë, të thuhet: "Mëkatet e tua të janë falur," apo të thuhet: "Çohu dhe ec"?

24 B ut that ye may know that the Son of man has power upon earth to forgive sins (he said unto the paralytic), I say unto thee, Arise and take up thy couch and go to thine house.

Tani, pra, me qëllim që ju ta dini se Biri i njeriut ka pushtet mbi tokë të falë mëkatet, unë të them (i tha të paralizuarit), çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!.”

25 A nd immediately he rose up before them and took up that upon which he lay and departed to his own house, glorifying God.

Dhe menjëherë ai njeri u ngrit përpara tyre, mori vigun mbi të cilin qe shtrirë dhe shkoi në shtëpinë e vet, duke përlëvduar Perëndinë.

26 A nd they were all amazed, and they glorified God and were filled with fear, saying, We have seen marvels today.

Dhe të gjithë u habitën dhe përlëvdonin Perëndinë, dhe, plot frikë, thoshnin: “Sot pamë gjëra të mahnitshme.”

27 ¶ And after these things he went forth and saw a publican, named Levi, sitting at the receipt of custom, and he said unto him, Follow me.

Dhe, mbas këtyre gjërave, ai doli dhe pa një tagrambledhës, që quhej Levi, dhe rrinte në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë.”

28 A nd he left all, rose up, and followed him.

Dhe ai i la të gjitha, u ngrit dhe e ndoqi.

29 A nd Levi made a great banquet in his own house and there was a great company of publicans and of others that sat down at the table with them.

Pastaj Levi i përgatiti në shtëpinë e tij një gosti të madhe, dhe një numër i madh tagrambledhësish e të tjerë rrinin në tryezë bashkë me ta.

30 B ut their scribes and Pharisees murmured against his disciples, saying, Why do ye eat and drink with publicans and sinners?

Por skribët dhe farisenjtë e atij vendi murmurisnin kundër dishepujve të Jezusit duke thënë: “Përse hani dhe pini bashkë me tagrambledhës dhe mëkatarë?.”

31 A nd Jesus answering said unto them, Those that are whole have no need of a physician, but those that are sick.

Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: “Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.

32 I came not to call the righteous, but sinners to repentance.

Unë nuk erdha t’i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët.”

33 T hen they said unto him, Why do the disciples of John fast often and make prayers and likewise the disciples of the Pharisees, but thine eat and drink?

Atëherë ata i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit si dhe ata të farisenjve agjërojnë shpesh dhe luten, kurse të tutë hanë dhe pinë?.”

34 A nd he said unto them, Can ye make the sons of the bridechamber fast while the bridegroom is with them?

Ai u përgjigj atyre: “A mund t’i bëni dasmorët të agjërojnë, derisa dhëndri është me ta?

35 B ut the days will come when the bridegroom shall be taken away from them, and then shall they fast in those days.

Por do të vijnë ditët kur do t’ua heqin dhëndrin dhe atëherë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.”

36 A nd he also spoke a parable unto them: No one takes a piece of a new garment to mend an old one; if otherwise, then the new one is rent, and the piece that was taken out of the new does not agree with the old.

Përveç kësaj ai u tregoi një shëmbëlltyrë: “Askush nuk qep një copë të një rrobë të re mbi një rrobe të vjetër; përndryshe gjendet me rrobën e re të shqyer, dhe pjesa që u hoq nga rroba e re nuk i përshtatet së vjetrës.

37 A nd no one puts new wine into old wineskins; or else the new wine will burst the wineskins and be spilled and the wineskins shall perish.

Dhe askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër; përndryshe vera e re i pëlcet kacekët, dhe ajo derdhet e kacekët shkojnë dëm.

38 B ut new wine must be put into new wineskins, and both are preserved.

Por duhet shtënë vera e re në kacekë të rinj dhe kështu që të dyja ruhen.

39 N o one also having drunk of the old straightway desires the new, for he says, The old is better.

Askush që ka pirë verë të vjetër, nuk do menjëherë verë të re, sepse ai thotë: "E vjetra është më e mirë".”