1 ¶ And the sons of Israel set forward and pitched in the plains of Moab on this side Jordan in front of Jericho.

Pastaj bijtë e Izraelit u nisën dhe ngritën kampin e tyre në fushat e Moabit, matanë Jordanit, në bregun e kundërt të Jerikos.

2 A nd Balak, the son of Zippor, saw all that Israel had done to the Amorite.

Por Balaku, bir i Tsiporit, pa të gjitha ato që Izraeli u kishte bërë Amorejve;

3 A nd Moab was sore afraid of the people because they were many; and Moab was distressed because of the sons of Israel.

dhe Moabi pati një frikë të madhe nga ky popull, që ishte kaq i madh; Moabin e zuri një frikë e madhe për shkak të bijve të Izraelit.

4 A nd Moab said unto the elders of Midian, Now shall this company lick up all that are round about us, as the ox licks up the herbs of the field. And Balak, the son of Zippor, was king of the Moabites at that time.

Kështu Moabi u tha pleqve të Madianit: "Tani kjo turmë do të gllabërojë gjithçka që kemi rreth nesh, ashtu si kau përlan barin e fushave". Balaku, bir i Tsiporit, ishte në atë kohë mbreti i Moabit.

5 T herefore he sent messengers unto Balaam, the son of Beor, to Pethor, which is by the river Eufrates in the land of the sons of his people, to call him, saying, Behold, there is a people come out from Egypt; behold, they cover the face of the earth, and they abide over against me.

Ai i dërgoi lajmëtarë Balaamit, birit të Beorit, në Pethori që është pranë Lumit, në vendin e bijve të popullit të tij, për ta thirrur dhe për t’i thënë: "Ja, një popull ka dalë nga Egjipti; ai mbulon faqen e dheut dhe është vendosur përballë meje.

6 C ome now therefore, I pray thee, curse me this people, for they are too mighty for me; peradventure I shall be able to smite them and drive them out of the land; for I know that he whom thou blessest shall be blessed, and he whom thou cursest shall be cursed.

Eja, pra, të lutem, dhe mallkoje për mua këtë popull, sepse është tepër i fuqishëm për mua; ndofta do t’ia dal ta mund dhe ta dëboj nga vendi im; sepse unë e di mirë që ai që ti bekon është i bekuar dhe ai që ti mallkon është i mallkuar".

7 A nd the elders of Moab and the elders of Midian departed with the incantations in their hand; and they came unto Balaam and spoke unto him the words of Balak.

Atëherë pleqtë e Moabit dhe pleqtë e Madianit u nisën duke mbajtur në dorë shpërblimin e shortarit dhe, kur arritën te Balaami, i treguan fjalët e Balakut.

8 A nd he said unto them, Lodge here this night, and I will recite the words unto you when the LORD shall speak unto me. So the princes of Moab abode with Balaam.

Por Balaami u tha atyre: "Kalojeni natën këtu dhe do t’ju njoftoj përgjigjen që Zoti do të më japë". Kështu princët e Moabit mbetën me Balaamin.

9 A nd God came unto Balaam and said, Who are these men with thee?

Atëherë Perëndia i shkoi Balaamit dhe i tha: "Ç’janë këta njerëz që janë me ty?".

10 A nd Balaam said unto God, Balak the son of Zippor, king of Moab, has sent unto me, saying,

Dhe Balaami iu përgjegj Perëndisë: "Balaku, bir i Tsiporit, mbret i Moabit, më ka çuar fjalë:

11 B ehold, this people that has come out of Egypt, covers the face of the earth; come now, curse me them; peradventure I shall be able to overcome them and drive them out.

"Ja, populli që ka dalë nga Egjipti mbulon faqen e dheut; prandaj eja dhe mallkoje për mua; ndofta do t’ia dal ta mund dhe ta dëboj"".

12 T hen God said unto Balaam, Thou shalt not go with them; neither shalt thou curse the people; for they are blessed.

Dhe Perëndia i tha Balaamit: "Ti nuk do të shkosh me ta, nuk do ta mallkosh atë popull, se është një popull i bekuar".

13 S o Balaam rose up in the morning and said unto the princes of Balak, Go back to your land; for the LORD refuses to give me leave to go with you.

Kështu Balaami u ngrit në mëngjes dhe u tha princërve të Balakut: Kthehuni në vendin tuaj, sepse Zoti nuk më dha leje të vij me juu".

14 A nd the princes of Moab rose up, and they went unto Balak and said, Balaam refused to come with us.

Pas kësaj princët e Moabit u ngritën, u kthyen te Balaku dhe thanë: Balaami nuk pranoi të vijë me nee".

15 ¶ And Balak sent yet again princes, more and more honourable than those.

Atëherë Balaku dërgoi përsëri disa princa, në një numër më të madh dhe më të rëndësishëm në krahasim me të parët.

16 A nd they came to Balaam and said to him, Thus saith Balak, the son of Zippor, Let nothing, I pray thee, hinder thee from coming unto me;

Ata erdhën te Balaami dhe i thanë: "Kështu thotë Balaku, bir i Tsiporit: "Asgjë nuk duhet të të ndalë të vish tek unë,

17 f or I will without a doubt honour thee greatly, and I will do whatever thou sayest unto me; come therefore, I pray thee, curse me this people.

sepse unë do të të mbush me nderime dhe do të bëj të gjitha ato që do të më thuash ti; eja, pra, të lutem, dhe mallkoje këtë popull për mua"".

18 A nd Balaam answered and said unto the slaves of Balak, If Balak would give me his house full of silver and gold, I cannot go beyond the word of the LORD my God, to do anything small or great.

Por Balaami u përgjegj dhe u tha shërbëtorëve të Balakut: "Edhe sikur Balaku të më jepte shtëpinë e tij të mbushur me argjend dhe me ar, nuk mund të shkel urdhrin e Zotit, Perëndisë tim, për të kryer veprime të vogla apo të mëdha.

19 N ow therefore, I pray you, tarry ye also here this night that I may know what the LORD will say unto me again.

Prandaj, ju lutem, rrini këtu këtë natë, në mënyrë që të mësoj çfarë do të më thotë tjetër Zoti".

20 A nd God came unto Balaam at night and said unto him, If the men come to call thee, rise up, and go with them; but yet the word which I shall say unto thee, that shalt thou do.

Dhe Perëndia i shkoi atë natë Balaamit dhe i tha: "Në rast se këta njerëz kanë ardhur të të thërresin, çohu dhe shko me ta; por do të bësh vetëm ato gjëra që unë do të të them".

21 S o Balaam rose up in the morning and saddled his female ass and went with the princes of Moab.

Kështu Balaami u çua në mëngjes, shaloi gomaricën e tij dhe shkoi bashkë me princat e Moabit.

22 ¶ And God’s anger was kindled because he went, and the angel of the LORD stood in the way as an adversary against him. Now he was riding upon his ass, and his two servants were with him.

Por zemërimi i Perëndisë u ndez sepse ai ishte nisur; dhe Engjëlli i Zotit i doli rrugës si armik kundër tij. Ai i kishte hipur gomaricës së tij dhe kishte me vete dy shërbëtorë.

23 A nd the ass saw the angel of the LORD standing in the way with his sword drawn in his hand; and the ass turned aside out of the way and went into the field. Then Balaam smote the ass to turn her into the way.

Gomarica pa Engjëllin e Zotit që rrinte në rrugë me shpatën e tij të zhveshur në dorë, doli nga rruga dhe hyri nëpër ara. Atëherë Balaami e rrahu gomaricën për ta kthyer përsëri në rrugë.

24 B ut the angel of the LORD stood in a path of the vineyards, a wall being on this side and a wall on that side.

Por Engjëlli i Zotit u ndal në një shteg të ngushtë midis vreshtave, ku kishte një mur nga një anë dhe një mur nga ana tjetër.

25 A nd when the ass saw the angel of the LORD, she thrust herself unto the wall and crushed Balaam’s foot against the wall; and he smote her again.

Kur gomarica pa Engjëllin e Zotit, u shtrëngua pas murit dhe e shtypi këmbën e Balaamit pas murit; kështu Balaami e rrahu përsëri.

26 A nd the angel of the LORD went further and stood in a narrow place, where was no way to turn either to the right hand or to the left.

Atëherë Engjëlli i Zotit shkoi tutje dhe u ndal në një vend të ngushtë, ku nuk mund të lëvizje as djathtas as majtas.

27 A nd when the ass saw the angel of the LORD, she fell down under Balaam; and Balaam’s anger was kindled, and he smote the ass with a staff.

Gomarica pa Engjëllin e Zotit dhe u shtri nën Balaamin; zemërimi i Balaamit u shtua dhe ai rrahu gomaricën me bastunin e tij.

28 T hen the LORD opened the mouth of the ass, and she said unto Balaam, What have I done unto thee that thou hast smitten me these three times?

Atëherë Zoti ia çeli gojën gomaricës që i tha Balaamit: "Çfarë të kam bërë që më rreh në këtë mënyrë tri herë me radhë?".

29 A nd Balaam said unto the ass, Because thou hast mocked me. I wish there were a sword in my hand, for now would I kill thee.

Dhe Balaami iu përgjegj gomaricës: "Pse je tallur me mua; sikur të kisha një shpatë në dorë, tani do të të vrisja".

30 A nd the ass said unto Balaam, Am I not thine ass upon which thou hast ridden ever since I was thine unto this day? Was I ever accustomed to do so unto thee? And he said, No.

Gomarica i tha Balaamit: "A nuk jam vallë gomarica me të cilën ke udhëtuar gjithnjë deri më sot? Mos vallë jam mësuar të sillem kështu me ty?". Ai u përgjegj: "Jo".

31 T hen the LORD opened the eyes of Balaam, and he saw the angel of the LORD standing in the way and his sword drawn in his hand; and he bowed down his head and fell flat on his face.

Atëherë Zoti ia hapi sytë Balaamit dhe ai pa Engjëllin e Zotit që rrinte në rrugë me shpatën e tij të zhveshur në dorë. Dhe Balaami u përkul dhe ra përmbys me fytyrën për tokë.

32 A nd the angel of the LORD said unto him, Why hast thou smitten thine ass these three times? Behold, I went out as thine adversary, because thy way is perverse before me.

Engjëlli i Zotit i tha: "Pse e rrahe plot tri herë gomaricën tënde? Ja, unë kam dalë si armiku yt, sepse rruga që ndjek ti nuk pajtohet me vullnetin tim;

33 T he ass saw me and turned from me these three times; and if she had not turned from me, I also now would slay thee and leave her alive.

gomarica më pa dhe më ka evituar plot tri herë; në rast se nuk do të më kishte evituar, me siguri do të të kisha vrarë duke e lënë atë të gjallë".

34 T hen Balaam said unto the angel of the LORD, I have sinned; for I did not know that thou didst stand in the way against me; now therefore, if it displease thee, I will return.

Atëherë Balaami i tha Engjëllit të Zotit: "Unë kam bërë mëkat, sepse nuk e dija që ti rrije në rrugë kundër meje; prandaj tani, në se ajo që po bëj nuk të pëlqen, atëherë unë do të kthehem prapa".

35 A nd the angel of the LORD said unto Balaam, Go with the men; but only the word that I shall speak unto thee, that thou shalt speak. So Balaam went with the princes of Balak.

Por Engjëlli i Zotit i tha Balaamit: "Shko, pra, me këta njerëz; por do të thuash vetëm ato gjëra që do të të them unë". Kështu Balaami shkoi me princat e Balakut.

36 ¶ And when Balak heard that Balaam was come, he went out to meet him unto a city of Moab, which is next to the border of Arnon, which is at the limit of his territory.

Kur Balaku dëgjoi që Balaami po vinte, shkoi ta takojë në qytetin e Moabit që ndodhet në kufirin e shënuar nga Arnoni, në skajin e fundit të territorit të tij.

37 A nd Balak said unto Balaam, Did I not earnestly send unto thee to call thee? Why hast thou not come unto me? Am I not able indeed to promote thee to honour?

Kështu Balaku i tha Balaamit: "A nuk të kisha dërguar të të thërrisja me urgjencë? Pse nuk erdhe tek unë? A nuk jam vallë në gjendje të të nderoj?".

38 A nd Balaam said unto Balak, Behold, I am come unto thee; may I now say something? The word that God puts in my mouth, that shall I speak.

Balaami iu përgjegj Balakut: "Ja, erdha te ti; por tani a mund të them diçka? Fjalën që Perëndia do të më vërë në gojën time, atë do të them unë".

39 A nd Balaam went with Balak, and they came unto Kirjathhuzoth.

Balaami shkoi bashkë me Balakun dhe arritën në Kirjath-Hutsoth.

40 A nd Balak killed oxen and sheep and sent to Balaam and to the princes that were with him.

Pastaj Balaku flijoi qe dhe dele dhe u dërgoi disa prej tyre Balaamit dhe prijësve që ishin me të.

41 A nd on the next day, Balak took Balaam and brought him up into the high places of Baal, and from there he saw the utmost part of the people.

Në mëngjes Balaku mori Balaamin dhe u ngjit në Bamoth Baal, dhe këtej ai pa pjesën skajore të popullit.