1 ¶ And he began again to teach by the sea side, and there was gathered unto him a great multitude, so that he entered into a ship and sat in the sea, and the whole multitude was by the sea on the land.

Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.

2 A nd he taught them many things by parables and said unto them in his doctrine,

Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:

3 H earken; Behold, the sower went out to sow;

“Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.

4 a nd it came to pass as he sowed some fell by the way side, and the fowls of the air came and devoured it up.

Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.

5 A nd some fell on stony ground where it had not much earth, and immediately it sprang up because it had no depth of earth;

Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.

6 b ut when the sun was up, it was scorched, and because it had no root, it withered away.

Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.

7 A nd some fell among thorns, and the thorns grew up and choked it, and it yielded no fruit.

Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.

8 A nd other fell on good ground and did yield fruit that sprang up and increased and brought forth: some thirty and some sixty and some a hundred.

Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind.”

9 A nd he said unto them, He that has ears to hear, let him hear.

Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!.”

10 A nd when he was alone, those that were close to him with the twelve asked of him the parable.

Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.

11 A nd he said unto them, Unto you it is given to know the mystery of the kingdom of God; but unto those that are without, all these things are done in parables,

Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,

12 t hat seeing they may see and not perceive, and hearing they may hear and not understand, lest at any time they should be converted, and their sins should be forgiven them.

që: "Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen".”

13 A nd he said unto them, Know ye not this parable? How then will ye understand all the parables?

Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?

14 T he sower is he who sows the word.

Mbjellësi mbjell fjalën.

15 A nd these are those by the way side, in whom the word is sown, but when they have heard, Satan comes and takes away the word that was sown in their hearts.

Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.

16 A nd likewise these are those who are sown on stony ground, who when they have heard the word immediately receive it with gladness

Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;

17 b ut have no root in themselves and are temporal; afterward, when tribulation or persecution arises for the word’s sake, immediately they are offended.

por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.

18 A nd these are those who are sown among thorns, such as hear the word,

Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,

19 a nd the cares of this world and the deceitfulness of riches and the lusts of other things entering in choke the word, and it becomes unfruitful.

por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme.

20 A nd these are those who are sown in good ground, such as hear the word and receive it and bring forth fruit: some thirtyfold, some sixty, and some a hundred.

Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind.”

21 ¶ And he also said unto them, Is the lamp brought to be put under the bushel or under the bed? and not to be set in the lampstand?

Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?

22 F or there is nothing hid which shall not be manifested; nor secret which shall not be exposed.

Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.

23 I f anyone has ears to hear, let him hear.

Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”

24 A nd he also said unto them, Take heed what ye hear; with the measure ye measure by, ye shall be measured by others, and unto you that hear shall more be added.

Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.

25 F or he that has, to him shall be given; and he that has not, from him shall be taken even that which he has.

Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.

26 H e also said, So is the kingdom of God, as if a man should cast seed into the ground

Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.

27 a nd should sleep and rise night and day, and the seed should spring forth and grow up, he knows not how.

Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.

28 F or the earth brings forth fruit of herself: first the blade, then the ear, after that the full grain in the ear.

Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.

29 B ut when the fruit is brought forth, immediately he puts in the sickle because the harvest is come.

Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.

30 H e also said, Whereunto shall we liken the kingdom of God? Or with what parable shall we compare it?

Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?

31 I t is like a grain of mustard seed, which, when it is sown in the earth, is less than all the seeds that are in the earth;

Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;

32 b ut when it is sown, it grows up and becomes greater than all herbs and shoots out great branches, so that the fowls of the air may lodge under the shadow of it.

por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj.”

33 A nd with many such parables he spoke the word unto them as they were able to hear it.

Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.

34 B ut without a parable he did not speak unto them; and when they were alone, he expounded all things to his disciples.

Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.

35 ¶ And that same day, when evening was come, he said unto them, Let us pass over unto the other side.

Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!

36 A nd when they had sent away the multitude, they took him even as he was in the ship. And there were also with him other little ships.

Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.

37 A nd there arose a great storm of wind, and the waves beat into the ship, so that it was now full.

Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.

38 A nd he was in the hinder part of the ship, asleep on a pillow; and they awoke him and said unto him, Master, dost thou not care that we perish?

Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?.”

39 A nd as he arose, he rebuked the wind and said unto the sea, Peace, be still. And the wind ceased, and there was a great calm.

Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!.” Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.

40 A nd he said unto them, Why are ye so fearful? How is it that ye have no faith?

Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?.”

41 A nd they feared exceedingly and said one to another, Who is this, that even the wind and the sea obey him?

Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?.”