1 T hen the Lord said to Moses, Go to Pharaoh and tell him, Thus says the Lord God of the Hebrews: Let My people go, that they may serve Me.

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Shko te Faraoni dhe i thuaj: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të mund të më shërbejë.

2 I f you refuse to let them go and still hold them,

Por në rast se nuk pranon ta lësh të shkojë dhe e mban akoma,

3 B ehold, the hand of the Lord upon your livestock which are out in the field, upon the horses, the donkeys, the camels, the herds and the flocks; there shall be a very severe plague.

ja, dora e Zotit do të jetë mbi bagëtinë tënde, që është nëpër fusha, mbi kuajt, mbi gomarët, mbi devetë, mbi bagëtinë e trashë dhe të imët, dhe do të ketë gjëmë të madhe.

4 B ut the Lord shall make a distinction between the livestock of Israel and the livestock of Egypt, and nothing shall die of all that belongs to the Israelites.

Por Zoti do të bëjë dallim midis bagëtisë së Izraelit dhe asaj të Egjiptit; kështu asnjë ngordhje nuk do të ketë në gjithçka që u përket bijve të Izraelit"".

5 A nd the Lord set a time, saying, Tomorrow the Lord will do this thing in the land.

Pastaj Zoti caktoi një afat, duke thënë: "Nesër Zoti do ta bëjë këtë në vend".

6 A nd the Lord did that the next day, and all the livestock of Egypt died; but of the livestock of the Israelites not one died.

Dhe Zoti e bëri atë të nesërmen, dhe tërë bagëtia e Egjiptit ngordhi; por nga bagëtia e bijve të Izraelit nuk ngordhi as edhe një kokë.

7 P haraoh sent to find out, and behold, there was not one of the cattle of the Israelites dead. But the heart of Pharaoh was hardened and he did not let the people go.

Faraoni dërgoi njerëz për të parë, dhe ja asnjë kokë bagëtie e Izraelitëve s’kishte ngordhur. Por zemra e Faraonit u fortësua dhe ai nuk e la popullin të shkojë.

8 T he Lord said to Moses and Aaron, Take handfuls of ashes or soot from the brickkiln and let Moses sprinkle them toward the heavens in the sight of Pharaoh.

Pastaj Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: "Merrni ca grushte hi furre, dhe Moisiu ta shpërndajë atë drejt qiellit në sytë e Faraonit.

9 A nd it shall become small dust over all the land of Egypt, and become boils breaking out in sores on man and beast in all the land.

Ai do të bëhet një pluhur i imët në të gjithë vendin e Egjiptit, dhe do të shkaktojë ulcera që do të përftojnë puçrra me qelb te njerëzit dhe te kafshët në të gjithë vendin e Egjiptit".

10 S o they took ashes or soot of the kiln and stood before Pharaoh; and Moses threw them toward the sky, and it became boils erupting in sores on man and beast.

Atëherë ata morën hi furre dhe u paraqitën para Faraonit; dhe Moisiu e shpërndau drejt qiellit, dhe ai shkaktoi ulcera që përftuan puçrra te njerëzit dhe te kafshët.

11 A nd the magicians could not stand before Moses because of their boils; for the boils were on the magicians and all the Egyptians.

Dhe magjistarët nuk mundën të qëndronin para Moisiut për shkak të ulcerave, sepse magjistarët dhe tërë Egjiptasit ishin prekur nga ulcerat.

12 B ut the Lord hardened the heart of Pharaoh, making it strong and obstinate, and he did not listen to them or heed them, just as the Lord had told Moses.

Por Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, dhe ky nuk i dëgjoi ata, ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut.

13 T hen the Lord said to Moses, Rise up early in the morning and stand before Pharaoh and say to him, Thus says the Lord, the God of the Hebrews, Let My people go, that they may serve Me.

Pas kësaj Zoti i tha Moisiut: "Çohu herët në mëngjes, paraqitu para Faraonit dhe thuaji: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të ketë mundësi të më shërbejë.

14 F or this time I will send all My plagues upon your heart and upon your servants and your people, that you may recognize and know that there is none like Me in all the earth.

Sepse këtë herë do t’i dërgoj tërë plagët e mia pikërisht mbi ty, mbi shërbëtorët e tu dhe mbi popullin tënd, që të mësosh se nuk ka asnjë të ngjashëm me mua në gjithë dheun.

15 F or by now I could have put forth My hand and have struck you and your people with pestilence, and you would have been cut off from the earth.

Në fakt, në qoftë se tani unë do ta kisha shtrirë dorën dhe do të kisha goditur me murtajë ty dhe popullin tënd, ti do të ishe fshirë nga faqja e dheut.

16 B ut for this very purpose have I let you live, that I might show you My power, and that My name may be declared throughout all the earth.

Por, pikërisht për këtë arsye, të kam falur, për të të treguar fuqinë time dhe që emri im të shpallet në gjithë dheun.

17 S ince you are still exalting yourself against My people by not letting them go,

Dhe ti akoma i kundërvihesh popullit tim dhe nuk e lë të shkojë?

18 B ehold, tomorrow about this time I will cause it to rain a very heavy and dreadful fall of hail, such as has not been in Egypt from its founding until now.

Ja, nesër në këtë orë, unë do të bëj që të bjerë një breshër aq i fortë, që Egjipti nuk e ka parë prej ditës së krijimit të tij deri tani.

19 S end therefore now and gather your cattle in hastily, and all that you have in the field; for every man and beast that is in the field and is not brought home shall be struck by the hail and shall die.

Dhe tani dërgo njeri që të sigurosh bagëtinë tënde dhe tërë ato që ke nëpër fusha. Sepse tërë njerëzit dhe kafshët, që ndodhen nëpër fushat dhe nuk janë çuar në shtëpi, do të goditen nga breshëri dhe do të vdesin"".

20 T hen he who feared the word of the Lord among the servants of Pharaoh made his servants and his livestock flee into the houses and shelters.

Ndër shërbëtorët e Faraonit, ata që patën frikë nga fjalët e Zotit i strehuan në shtëpitë e tyre shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre;

21 A nd he who ignored the word of the Lord left his servants and his livestock in the field.

por ata që nuk i morrën parasysh fjalët e Zotit i lanë shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre në fusha.

22 T he Lord said to Moses, Stretch forth your hand toward the heavens, that there may be hail in all the land of Egypt, upon man and beast, and upon all the vegetation of the field, throughout the land of Egypt.

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën drejt qiellit, që të bjerë breshër në tërë vendin e Egjiptit, mbi njerëzit, mbi kafshët dhe mbi çdo lloj bimësie të fushave në vendin e Egjiptit".

23 T hen Moses stretched forth his rod toward the heavens, and the Lord sent thunder and hail, and fire (lightning) ran down to and along the ground, and the Lord rained hail upon the land of Egypt.

Dhe Moisiu e shtriu bastunin e tij drejt qiellit; dhe Zoti dërgoi bubullima dhe breshër, dhe zjarri ra duke goditur me rrufe në tokë; dhe Zoti bëri që të bjerë breshër mbi vendin e Egjiptit.

24 S o there was hail and fire flashing continually in the midst of the weighty hail, such as had not been in all the land of Egypt since it became a nation.

Kështu ra breshër dhe pati një zjarr të përzier me breshrin; dhe ky ishte aq i fortë, sa nuk ishte parë ndonjë herë në të gjithë vendin e Egjiptit, që ditën që ishte bërë komb.

25 T he hail struck down throughout all the land of Egypt everything that was in the field, both man and beast; and the hail beat down all the vegetation of the field and shattered every tree of the field.

Dhe breshri goditi në të gjithë vendin e Egjiptit gjithçka që ishte në fushat, si njerëzit ashtu dhe kafshët; breshri goditi çdo lloj bimësie në fushat dhe bëri copë copë çdo pemë që ndodhej në fushë.

26 O nly in the land of Goshen, where the Israelites were, was there no hail.

Vetëm në vendin e Goshenit, ku ishin bijtë e Izraelit nuk ra breshër.

27 A nd Pharaoh sent for Moses and Aaron, and said to them, I have sinned this time; the Lord is in the right and I and my people are in the wrong.

Atëherë Faraoni dërgoi e thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha atyre: Këtë herë unë mëkatova; Zoti është i drejtë, ndërsa unë dhe populli im jemii të këqij.

28 E ntreat the Lord, for there has been enough of these mighty thunderings and hail; I will let you go; you shall stay here no longer.

Lutjuni Zotit që të mbarojnë bubullimat e Perëndisë dhe breshri; unë do t’ju lë të shkoni dhe nuk do të jeni të detyruar të rrini më këtu".

29 M oses said to him, As soon as I leave the city, I will stretch out my hands to the Lord; the thunder shall cease, neither shall there be any more hail, that you may know that the earth is the Lord’s.

Moisiu i tha: "Mbasi të dal nga qyteti, do t’i shtrij duart nga Zoti; bubullimat do të pushojnë dhe nuk do të ketë më breshër, që ti të mësosh që toka i përket Zotit.

30 B ut as for you and your servants, I know that you do not yet fear the Lord God.

Por unë e di që ti dhe shërbëtorët e tu, nuk do të keni frikë akoma nga Zoti Perëndi".

31 T he flax and the barley were smitten and ruined, for the barley was in the ear and the flax in bloom.

Tani liri dhe elbi u prekën, sepse elbi ishte në kalli dhe liri kishte lulëzuar;

32 B ut the wheat and spelt were not smitten, for they ripen late and were not grown up yet.

por gruri dhe gruri i fortë nuk u prekën, sepse janë të vonshëm.

33 S o Moses left the city and Pharaoh, and stretched forth his hands to the Lord; and the thunder and hail ceased, and rain was no longer poured upon the earth.

Kështu Moisiu, pasi la Faraonin, doli nga qyteti dhe i shtriu duart drejt Zotit; atëherë bubullimat dhe breshri pushuan dhe nuk ra më shi mbi tokë.

34 B ut when Pharaoh saw that the rain, the hail, and the thunder had ceased, he sinned yet more, and toughened and stiffened his hard heart, he and his servants.

Kur Faraoni pa që shiu, breshri dhe bubullimat pushuan, vazhdoi të mëkatojë dhe e ngurtësoi zemrën e tij, ai dhe shërbëtorët e tij.

35 S o Pharaoh’s heart was strong and obstinate; he would not let the Israelites go, just as the Lord had said by Moses.

Kështu zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i la të bijtë e Izraelit të shkojnë, ashtu si i kishte thënë Zoti nëpërmjet Moisiut.