1 T hen I returned and considered all the oppressions that are practiced under the sun: And I beheld the tears of the oppressed, and they had no comforter; and on the side of their oppressors was power, but they had no comforter.

Kështu u ktheva dhe mendova për gjithë shtypjen që ndodhin nën diell; dhe ja, lotët e të shtypurve, të cilët nuk kanë njeri që t’i ngushëllojë; nga ana e shtypësve të tyre ishte forca, por as ata nuk kanë njeri që t’i ngushëllojë.

2 S o I praised and thought more fortunate those who have been long dead than the living, who are still alive.

Prandaj i konsiderova të vdekurit, ata që tashmë kanë vdekur, më të lumtur se të gjallët që jetojnë akoma;

3 B ut better than them both is he who has not yet been born, who has not seen the evil deeds that are done under the sun.

por edhe më i lumtur se njera dhe tjetra palë është ai që nuk ka ekzistuar kurrë dhe ende nuk ka parë veprimet e këqija që kryhen nën diell.

4 T hen I saw that all painful effort in labor and all skill in work comes from man’s rivalry with his neighbor. This is also vanity, a vain striving after the wind and a feeding on it.

Pashë gjithashtu që çdo mund dhe çdo sukses në punë ngjallin smirën njerit kundër tjetrit. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.

5 T he fool folds his hands together and eats his own flesh.

Budallai rri me duar të kryqezuara dhe ha mishin e vet.

6 B etter is a handful with quietness than both hands full with painful effort, a vain striving after the wind and a feeding on it.

Vlen më tepër një grusht me pushim se sa dy grushte, me mundim, duke u përpjekur të kapësh erën.

7 T hen I returned, and I saw vanity under the sun.

Kam parë edhe një kotësi tjetër nën diell;

8 H ere is one alone—no one with him; he neither has child nor brother. Yet there is no end to all his labor, neither is his eye satisfied with riches, neither does he ask, For whom do I labor and deprive myself of good? This is also vanity (emptiness, falsity, and futility); yes, it is a painful effort and an unhappy business.

dikush është krejt vetëm dhe nuk ka as bir as vëlla, megjithatë mundi i tij nuk ka të sosur dhe sytë e tij nuk janë ngopur me pasuri. Por nuk e pyet veten: "Për kë po lodhem dhe e lë veten pa asnjë të mirë?". Edhe kjo është kotësi dhe një mundim i rëndë.

9 T wo are better than one, because they have a good reward for their labor;

Dy vlejnë më mirë se një i vetëm, sepse kanë një shpërblim të mirë për mundin e tyre.

10 F or if they fall, the one will lift up his fellow. But woe to him who is alone when he falls and has not another to lift him up!

Në fakt në se rrëzohen, njeri ngre tjetrin; por mjerë ai që është vetëm dhe rrëzohet, sepse nuk ka njeri që ta ngrerë!

11 A gain, if two lie down together, then they have warmth; but how can one be warm alone?

Kështu gjithashtu në se dy veta flenë bashkë, ata kanë mundësi të ngrohen; por ai që është vetëm si do t’ia bëjë të ngrohet?

12 A nd though a man might prevail against him who is alone, two will withstand him. A threefold cord is not quickly broken.

Në rast se dikush mund të mposhtë atë që është vetëm, dy veta mund t’i rezistojnë; një litar tresh nuk këputet aq shpejt.

13 B etter is a poor and wise youth than an old and foolish king who no longer knows how to receive counsel (friendly reproof and warning)—

Éshtë më mirë një i ri i varfër dhe i urtë se sa një mbret plak dhe budalla, që nuk di më të pranojë qortime.

14 E ven though comes out of prison to reign, while the other, born a king, becomes needy.

Sepse i riu ka dalë nga burgu për të mbretëruar, megjithëse kishte lindur i varfër në mbretërinë e tij.

15 I saw all the living who walk under the sun with the youth who was to stand up in the king’s stead.

I pashë tërë të gjallët që ecnin nën diell për t’u bashkuar me të riun, që shkon të zërë vendin e tjetrit.

16 T here was no end to all the people; he was over all of them. Yet those who come later will not rejoice in him. Surely this also is vanity (emptiness, falsity, vainglory) and a striving after the wind and a feeding on it.

Ishte i panumërt gjithë populli, gjithë ata që kishin qenë para tyre. Megjithatë ata që do të vijnë më pas nuk do të jenë të kënaqur prej tij! Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.