1 N ow a certain man named Lazarus was ill. He was of Bethany, the village where Mary and her sister Martha lived.

Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.

2 T his Mary was the one who anointed the Lord with perfume and wiped His feet with her hair. It was her brother Lazarus who was sick.

Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.

3 S o the sisters sent to Him, saying, Lord, he whom You love is sick.

Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë.”

4 W hen Jesus received the message, He said, This sickness is not to end in death; but it is to honor God and to promote His glory, that the Son of God may be glorified through (by) it.

Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë.”

5 N ow Jesus loved Martha and her sister and Lazarus.

Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.

6 T herefore when He heard that Lazarus was sick, He still stayed two days longer in the same place where He was.

Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.

7 T hen after that interval He said to His disciples, Let us go back again to Judea.

Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude.”

8 T he disciples said to Him, Rabbi, the Jews only recently were intending and trying to stone You, and are You going back there again?

Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?.”

9 J esus answered, Are there not twelve hours in the day? Anyone who walks about in the daytime does not stumble, because he sees the light of this world.

Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,

10 B ut if anyone walks about in the night, he does stumble, because there is no light in him.

por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të.”

11 H e said these things, and then added, Our friend Lazarus is at rest and sleeping; but I am going there that I may awaken him out of his sleep.

Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj.”

12 T he disciples answered, Lord, if he is sleeping, he will recover.

Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë.”

13 H owever, Jesus had spoken of his death, but they thought that He referred to falling into a refreshing and natural sleep.

Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.

14 S o then Jesus told them plainly, Lazarus is dead,

Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.

15 A nd for your sake I am glad that I was not there; it will help you to believe (to trust and rely on Me). However, let us go to him.

Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai.”

16 T hen Thomas, who was called the Twin, said to his fellow disciples, Let us go too, that we may die along with Him.

Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të.”

17 S o when Jesus arrived, He found that he had already been in the tomb four days.

Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.

18 B ethany was near Jerusalem, only about two miles away,

Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.

19 A nd a considerable number of the Jews had gone out to see Martha and Mary to console them concerning their brother.

Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.

20 W hen Martha heard that Jesus was coming, she went to meet Him, while Mary remained sitting in the house.

Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.

21 M artha then said to Jesus, Master, if You had been here, my brother would not have died.

Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,

22 A nd even now I know that whatever You ask from God, He will grant it to You.

por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë.”

23 J esus said to her, Your brother shall rise again.

Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet.”

24 M artha replied, I know that he will rise again in the resurrection at the last day.

Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit.”

25 J esus said to her, I am the Resurrection and the Life. Whoever believes in (adheres to, trusts in, and relies on) Me, although he may die, yet he shall live;

Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.

26 A nd whoever continues to live and believes in (has faith in, cleaves to, and relies on) Me shall never die at all. Do you believe this?

Dhe ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?.”

27 S he said to Him, Yes, Lord, I have believed that You are the Christ (the Messiah, the Anointed One), the Son of God, Who was to come into the world.

Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”

28 A fter she had said this, she went back and called her sister Mary, privately whispering to her, The Teacher is close at hand and is asking for you.

Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret.”

29 W hen she heard this, she sprang up quickly and went to Him.

Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.

30 N ow Jesus had not yet entered the village, but was still at the same spot where Martha had met Him.

Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.

31 W hen the Jews who were sitting with her in the house and consoling her saw how hastily Mary had arisen and gone out, they followed her, supposing that she was going to the tomb to pour out her grief there.

Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty.”

32 W hen Mary came to the place where Jesus was and saw Him, she dropped down at His feet, saying to Him, Lord, if You had been here, my brother would not have died.

Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur.”

33 W hen Jesus saw her sobbing, and the Jews who came with her sobbing, He was deeply moved in spirit and troubled.

Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,

34 A nd He said, Where have you laid him? They said to Him, Lord, come and see.

dhe tha: “Ku e keni vënë?.” Ata i thanë: “Zot, eja e shih!.”

35 J esus wept.

Jezusi qau.

36 T he Jews said, See how He loved him!

Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!.”

37 B ut some of them said, Could not He Who opened a blind man’s eyes have prevented this man from dying?

Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?".

38 N ow Jesus, again sighing repeatedly and deeply disquieted, approached the tomb. It was a cave (a hole in the rock), and a boulder lay against it.

Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.

39 J esus said, Take away the stone. Martha, the sister of the dead man, exclaimed, But Lord, by this time he throws off an offensive odor, for he has been dead four days!

Jezusi tha: “Hiqni gurin!.” Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh.”

40 J esus said to her, Did I not tell you and promise you that if you would believe and rely on Me, you would see the glory of God?

Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?.”

41 S o they took away the stone. And Jesus lifted up His eyes and said, Father, I thank You that You have heard Me.

Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.

42 Y es, I know You always hear and listen to Me, but I have said this on account of and for the benefit of the people standing around, so that they may believe that You did send Me.

Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar.”

43 W hen He had said this, He shouted with a loud voice, Lazarus, come out!

Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!.”

44 A nd out walked the man who had been dead, his hands and feet wrapped in burial cloths (linen strips), and with a napkin bound around his face. Jesus said to them, Free him of the burial wrappings and let him go.

Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!.”

45 U pon seeing what Jesus had done, many of the Jews who had come with Mary believed in Him.

Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.

46 B ut some of them went back to the Pharisees and told them what Jesus had done.

Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.

47 S o the chief priests and Pharisees called a meeting of the council (the Sanhedrin) and said, What are we to do? For this Man performs many signs (evidences, miracles).

Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.

48 I f we let Him alone to go on like this, everyone will believe in Him and adhere to Him, and the Romans will come and suppress and destroy and take away our place and our nation '> our temple and city and our civil organization].

Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë.”

49 B ut one of them, Caiaphas, who was the high priest that year, declared, You know nothing at all!

Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;

50 N or do you understand or reason out that it is expedient and better for your own welfare that one man should die on behalf of the people than that the whole nation should perish (be destroyed, ruined).

dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi.”

51 N ow he did not say this simply of his own accord; but being the high priest that year, he prophesied that Jesus was to die for the nation,

Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,

52 A nd not only for the nation but also for the purpose of uniting into one body the children of God who have been scattered far and wide.

dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.

53 S o from that day on they took counsel and plotted together how they might put Him to death.

Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.

54 F or that reason Jesus no longer appeared publicly among the Jews, but left there and retired to the district that borders on the wilderness (the desert), to a village called Ephraim, and there He stayed with the disciples.

Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.

55 N ow the Jewish Passover was at hand, and many from the country went up to Jerusalem in order that they might purify and consecrate themselves before the Passover.

Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.

56 S o they kept looking for Jesus and questioned among themselves as they were standing about in the temple '> area], What do you think? Will He not come to the Feast at all?

E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?.”

57 N ow the chief priests and Pharisees had given orders that if anyone knew where He was, he should report it to them, so that they might arrest Him.

Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.