1 ¿ Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿Has mirado tú cuando las ciervas están pariendo?

A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

2 ¿ Has contado tú los meses de su preñez y sabes el tiempo cuando han de parir?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

3 S e encorvan, hacen salir a sus hijos y pasan sus dolores.

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

4 S us hijos se robustecen y crecen con el pasto; luego se van y ya no regresan.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

5 » ¿Quién dio libertad al asno montés? ¿Quién soltó sus ataduras?

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

6 Y o le di por casa el desierto, puse su morada en lugares estériles.

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

7 É l se burla del bullicio de la ciudad y no oye las voces del arriero.

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

8 E n lo escondido de los montes está su pasto y anda buscando toda cosa verde.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

9 » ¿Querrá el búfalo servirte a ti o quedarse en tu pesebre?

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 ¿ Atarás tú al búfalo con coyunda para abrir el surco? ¿Irá en pos de ti labrando los valles?

A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 ¿ Confiarás en él porque es grande su fuerza? ¿Le encomendarías tu labor?

A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 ¿ Lo dejarías recoger el grano y juntarlo en tu era?

A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 » ¿Le has dado tú al pavo real sus hermosas alas, o sus alas y plumas al avestruz?

Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 É ste desampara en la tierra sus huevos, los calienta sobre el polvo

Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 y olvida que el pie los puede pisar y que una fiera del campo puede aplastarlos.

duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 E s duro para con sus crías, como si no fueran suyas, y no teme que su trabajo haya sido en vano,

I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 p orque Dios lo privó de sabiduría y no le dio inteligencia.

sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 S in embargo, en cuanto se levanta para correr, se burla del caballo y de su jinete.

Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 » ¿Le das tú su fuerza al caballo? ¿Cubres tú su cuello de crines ondulantes?

A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 ¿ Lo harás temblar tú como a una langosta? El resoplido de su nariz es formidable.

A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 E scarba la tierra, se alegra en su fuerza y sale al encuentro de las armas.

Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 H ace burla del miedo; no teme ni vuelve el rostro delante de la espada.

Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 S obre él resuenan la aljaba, el hierro de la lanza y de la jabalina;

Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 p ero él, con ímpetu y furor, escarba la tierra y no lo detiene ni el sonar de la trompeta;

Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 m ás bien, en medio de los clarines parece decir: “¡Ea!” Desde lejos huele la batalla, el grito de los capitanes y el vocerío.

Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 » ¿Acaso por tu sabiduría vuela el gavilán y extiende hacia el sur sus alas?

Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 ¿ Se remonta el águila por tu mandato y pone en alto su nido?

Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 E lla habita y mora en la peña, en la cumbre del peñasco y de la roca.

Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 D esde allí acecha la presa que sus ojos observan desde muy lejos.

Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 S us polluelos chupan la sangre; donde haya cadáveres, allí está ella.»

Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".