1 O íd esto, pueblos todos; escuchad, todos los habitantes del mundo,

Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

2 t anto los plebeyos como los nobles; el rico y el pobre juntamente.

qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

3 M i boca hablará sabiduría, y el pensamiento de mi corazón inteligencia.

Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

4 I nclinaré al proverbio mi oído; declararé con el arpa mi enigma.

Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

5 ¿ Por qué he de temer en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis opresores me rodee?

Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

6 L os que confían en sus bienes y de sus muchas riquezas se jactan,

ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

7 n inguno de ellos podrá, en manera alguna, redimir al hermano ni pagar a Dios su rescate

Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

8 ( pues la redención de su vida es de tan alto precio que no se logrará jamás),

sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

9 p ara que viva en adelante para siempre, sin jamás ver corrupción,

për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

10 p ues se ve que aun los sabios mueren; que perecen del mismo modo que el insensato y el necio, y dejan a otros sus riquezas.

Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

11 S u íntimo pensamiento es que sus casas serán eternas, y sus habitaciones para generación y generación. ¡Dan sus nombres a sus tierras!

Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

12 P ero el hombre no gozará de honores para siempre. ¡Es semejante a las bestias que perecen!

Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

13 E ste su camino es locura; con todo, sus descendientes se complacen en el dicho de ellos. Selah

Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

14 C omo a rebaños que son conducidos al seol, la muerte los pastoreará. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, se consumirá su buen parecer y el seol será su morada.

Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre.

15 P ero Dios redimirá mi vida del poder del seol, porque él me tomará consigo. Selah

Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela)

16 N o temas cuando se enriquece alguno, cuando aumenta la gloria de su casa,

Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

17 p orque cuando muera no llevará nada ni descenderá tras él su gloria.

sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

18 A unque, mientras viva, llame dichosa a su alma y sea alabado porque prospera,

Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

19 e ntrará en la generación de sus padres, y nunca más verá la luz.

ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

20 E l hombre que goza de honores y no entiende, semejante es a las bestias que perecen.

Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.