1 R espondiendo Jesús, les volvió a hablar en parábolas, diciendo:

Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

2 « El reino de los cielos es semejante a un rey que hizo una fiesta de bodas a su hijo.

“Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

3 E nvió a sus siervos a llamar a los invitados a la boda, pero estos no quisieron asistir.

Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

4 V olvió a enviar otros siervos con este encargo: “Decid a los invitados que ya he preparado mi comida. He hecho matar mis toros y mis animales engordados, y todo está dispuesto; venid a la boda.”

Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".

5 P ero ellos, sin hacer caso, se fueron: uno a su labranza, otro a sus negocios;

Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

6 y otros, tomando a los siervos, los golpearon y los mataron.

Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

7 A l oírlo el rey, se enojó y, enviando sus ejércitos, mató a aquellos homicidas y quemó su ciudad.

Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

8 E ntonces dijo a sus siervos: “La boda a la verdad está preparada, pero los que fueron invitados no eran dignos.

Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

9 I d, pues, a las salidas de los caminos y llamad a la boda a cuantos halléis.”

Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."

10 E ntonces salieron los siervos por los caminos y reunieron a todos los que hallaron, tanto malos como buenos, y la boda se llenó de invitados.

Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

11 » Cuando entró el rey para ver a los invitados, vio allí a un hombre que no estaba vestido de bodas,

Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

12 y le dijo: “Amigo, ¿cómo entraste aquí sin estar vestido de bodas?” Pero él guardó silencio.

dhe i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.

13 E ntonces el rey dijo a los que servían: “Atadlo de pies y manos y echadlo a las tinieblas de afuera; allí será el lloro y el crujir de dientes”,

Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

14 p ues muchos son llamados, pero pocos escogidos.» La cuestión del tributo

Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur.”

15 E ntonces se fueron los fariseos y consultaron cómo sorprenderlo en alguna palabra.

Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

16 Y le enviaron sus discípulos junto con los herodianos, diciendo: —Maestro, sabemos que eres amante de la verdad y que enseñas con verdad el camino de Dios, y no te cuidas de nadie, porque no miras la apariencia de los hombres.

Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

17 D inos, pues, qué te parece: ¿Está permitido dar tributo a César, o no?

Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?.”

18 P ero Jesús, conociendo la malicia de ellos, les dijo: —¿Por qué me tentáis, hipócritas?

Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?

19 M ostradme la moneda del tributo. Ellos le presentaron un denario.

Më tregoni monedhën e taksës.” Atëherë ata i treguan një denar.

20 E ntonces les preguntó: —¿De quién es esta imagen y la inscripción?

Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?.”

21 L e dijeron: —De César. Y les dijo: —Dad, pues, a César lo que es de César, y a Dios lo que es de Dios.

Ata i thanë: “E Cezarit.” Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë.”

22 A l oír esto se maravillaron, y dejándolo, se fueron. La pregunta sobre la resurrección

Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

23 A quel día se acercaron a él los saduceos, que dicen que no hay resurrección, y le preguntaron,

Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

24 d iciendo: —Maestro, Moisés dijo: “Si alguien muere sin hijos, su hermano se casará con su mujer y levantará descendencia a su hermano.”

duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

25 H ubo, pues, entre nosotros siete hermanos: el primero se casó y, como murió sin dejar descendencia, dejó su mujer a su hermano.

Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

26 D e la misma manera también el segundo, y el tercero, hasta el séptimo.

Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

27 D espués de todos murió también la mujer.

Në fund vdiq edhe gruaja.

28 E n la resurrección, pues, ¿de cuál de los siete será ella mujer, ya que todos la tuvieron?

Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja.”

29 E ntonces respondiendo Jesús, les dijo: —Erráis, ignorando las Escrituras y el poder de Dios,

Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

30 p ues en la resurrección ni se casarán ni se darán en casamiento, sino serán como los ángeles de Dios en el cielo.

Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

31 P ero respecto a la resurrección de los muertos, ¿no habéis leído lo que os fue dicho por Dios, cuando afirmó:

Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

32 “ Yo soy el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob”? Dios no es Dios de muertos, sino de vivos.

"Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.”

33 A l oír esto, la gente se admiraba de su doctrina. El gran mandamiento

Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

34 E ntonces los fariseos, cuando oyeron que había hecho callar a los saduceos, se reunieron.

Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

35 Y uno de ellos, intérprete de la Ley, preguntó para tentarlo, diciendo:

Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

36 — Maestro, ¿cuál es el gran mandamiento en la Ley?

“Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?.”

37 J esús le dijo: —“Amarás al Señor tu Dios con todo tu corazón, con toda tu alma y con toda tu mente.”

Dhe Jezusi i tha: “"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".

38 É ste es el primero y grande mandamiento.

Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.

39 Y el segundo es semejante: “Amarás a tu prójimo como a ti mismo.”

Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

40 D e estos dos mandamientos dependen toda la Ley y los Profetas. ¿De quién es hijo el Cristo?

Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”

41 E stando reunidos los fariseos, Jesús les preguntó,

Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

42 d iciendo: —¿Qué pensáis del Cristo? ¿De quién es hijo? Le dijeron: —De David.

“Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?.” Ata i thanë: “I Davidit.”

43 É l les dijo: —¿Cómo, pues, David, en el Espíritu lo llama Señor, diciendo:

Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

44 » “Dijo el Señor a mi Señor: siéntate a mi derecha, hasta que ponga a tus enemigos por estrado de tus pies”?

"Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?

45 » Pues si David lo llama Señor, ¿cómo es su hijo?

Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?.”

46 Y nadie le podía responder palabra; ni se atrevió ninguno a preguntarle más desde aquel día.

Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.