1 D ios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado? ¿Por qué estás tan lejos de mi salvación, y de las palabras de mi clamor?
Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
2 D ios mío, clamo de día, y no respondes; Y de noche, y no hay para mí reposo.
O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
3 P ero tú eres santo, Tú que habitas entre las alabanzas de Israel.
Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
4 E n ti esperaron nuestros padres; Esperaron, y tú los libraste.
Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
5 C lamaron a ti, y fueron librados; Confiaron en ti, y no fueron avergonzados.
Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
6 M as yo soy gusano, y no hombre; Oprobio de los hombres, y despreciado del pueblo.
Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
7 T odos los que me ven me escarnecen; Tuercen los labios, menean la cabeza, diciendo:
Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
8 S e encomendó a Jehová; líbrele él; Sálvele, puesto que en él se complacía.
duke thënë: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do".
9 P ero tú eres el que me sacó del vientre; El que me hizo estar confiado desde que estaba a los pechos de mi madre.
Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
10 S obre ti fui echado desde el seno; Desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.
Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
11 N o te alejes de mí, porque la angustia está cerca; Porque no hay quien ayude.
Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
12 M e han rodeado muchos toros; Fuertes toros de Basán me han cercado.
Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
13 A brieron sobre mí su boca Como un león rapaz y rugiente.
ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
14 E stoy derramado como agua, Y todos mis huesos se descoyuntaron; Mi corazón se torna como cera, Derritiéndose en medio de mis entrañas.
Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
15 C omo un tiesto se secó mi vigor, Y mi lengua se pegó a mi paladar, Y me has puesto en el polvo de la muerte.
Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
16 P orque perros me han rodeado; Me ha cercado una banda de malhechores; Horadaron mis manos y mis pies.
Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
17 C ontar puedo todos mis huesos; Entretanto, ellos me miran y me observan.
Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
18 R epartieron entre sí mis vestidos, Y sobre mi túnica echaron suertes.
Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
19 M as tú, Jehová, no te alejes; Fortaleza mía, apresúrate a socorrerme.
Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
20 L ibra de la espada mi alma, De las garras del perro mi vida.
Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
21 S álvame de las fauces del león, Y líbrame de los cuernos de los búfalos.
Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.
22 A nunciaré tu nombre a mis hermanos; En medio de la congregación te alabaré.
Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
23 L os que teméis a Jehová, alabadle; Glorificadle, descendencia toda de Jacob, Y temedle vosotros, descendencia toda de Israel.
Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
24 P orque no menospreció ni desdeñó la aflicción del afligido, Ni de él escondió su rostro; Sino que cuando clamó a él, le escuchó.
Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
25 D e ti procede mi alabanza en la gran congregación; Mis votos pagaré delante de los que le temen.
Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
26 C omerán los humildes, y serán saciados; Alabarán a Jehová los que le buscan; Vivirá su corazón para siempre.
Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
27 S e acordarán, y se volverán a Jehová todos los confines de la tierra, Y todas las familias de las naciones adorarán delante de ti.
Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
28 P orque de Jehová es el reino, Y él regirá las naciones.
Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
29 C omerán y adorarán todos los poderosos de la tierra; Se postrarán delante de él todos los que descienden al polvo, Puesto que nadie puede conservar la vida a su propia alma.
Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
30 L a posteridad le servirá; Esto será contado de Jehová hasta la postrera generación.
Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
31 V endrán, y anunciarán su justicia; A generaciones que no han nacido aún, anunciarán que él hizo esto.
Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.