Иов 17 ~ Jobi 17

picture

1 Н адломлен мой дух, кончаются мои дни, ждет меня могила.

"Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.

2 П оистине, рядом со мной – насмешники, и мои глаза смотрят на их издевательства. Иов просит Бога быть его защитником

A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.

3 З аступись за меня Сам перед Собой. Кто другой за меня поручится?

Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

4 Т ы закрыл их разум от понимания, поэтому и не дашь им торжествовать.

Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.

5 У того, кто друзей оговаривает за плату – дети ослабеют глазами.

Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.

6 Б ог сделал меня присказкой для людей, тем, кому люди плюют в лицо.

Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

7 П омутились от горя мои глаза, и все тело мое стало как тень.

Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.

8 У жаснутся этому праведные, и невинные вознегодуют на безбожников.

Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.

9 Н о своего пути будет держаться праведный, и тот, чьи руки чисты, будет больше и больше утверждаться.

Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.

10 Н у, а вы – попробуйте снова, и я не найду среди вас мудреца. Смерть – единственная надежда Иова – умереть

Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.

11 М ои дни прошли, надежды разбиты, желания сердца мертвы.

Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

12 О ни ночь превращают в день. «Свет, – говорят они, – тьме сродни».

Ata e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.

13 Е сли дом себе в мире мертвых я жду, если я во мгле расстелю постель,

Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

14 и скажу могиле: «Ты мне отец», – а червям: «Ты мне мать, ну, а ты – сестра», –

në rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"

15 т о где же моя надежда? Кто надежду мою увидит?

ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

16 С ойдет ли она к воротам мира мертвых? Разве вместе в прах мы ляжем?

A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".