1 С лова Екклесиаста, сына Давида, царя в Иерусалиме.

Fjalët e Predikuesit, e birit të Davidit, mbretit të Jeruzalemit.

2 « Суета сует! – сказал Екклесиаст. – Суета сует, все суета!»

"Kotësi e kotësive," thotë Predikuesi;

3 Ч то приобретает человек от всех трудов своих, которые он делает под солнцем?

"Kotësi e kotësive; gjithçka është kotësi". Çfarë përfitimi ka njeriu nga gjithë mundi i tij, kur mundohet nën rrezet e diellit?

4 П околения приходят и уходят, а земля остается навеки.

Një brez shkon, një brez vjen, por toka mbetet përjetë.

5 С олнце всходит, и солнце заходит, и вновь спешит к месту своего восхода.

Edhe dielli lind e pastaj perëndon, dhe shpejtohet në drejtim të vendit nga del përsëri.

6 Л етит ветер на юг, потом направляется к северу, кружится, кружится и возвращается на свои круги.

Era fryn në drejtim të jugut, pastaj kthehet nga veriu; kthehet dhe rikthehet vazhdimisht dhe bën po ato rrotullime.

7 В се реки текут в море, но море не переполняется. И возвращаются реки к своим истокам, чтобы течь снова.

Gjithë lumenjtë derdhen në det, por deti nuk mbushet kurrë; nga vendi prej të cilit lumenjtë vijnë, aty kthehen, përsëri.

8 В се эти вещи утомляют: человек не может все пересказать, глаз не насытится тем, что видит, ухо не наполнится тем, что слышит.

Tërë gjërat kërkojnë mund, më tepër nga sa mund të thotë njeriu; syri nuk ngopet kurrë duke parë, po kështu veshi nuk ngopet kurrë duke dëgjuar.

9 Ч то было, то и будет, и что делалось, то и будет делаться опять. Нет ничего нового под солнцем!

Ajo që ka qenë është ajo që do të jetë; ajo që është bërë është ajo që do të bëhet; nuk ka asgjë të re nën diell.

10 Б ывает такое, о чем говорят: «Смотри, вот что-то новое!» Но и это уже бывало в прежние времена, еще задолго до нас.

A ka diçka për të cilën mund të thuhet: "Shiko, kjo është e re!". Kjo gjë ekzistonte që në shekujt që na kanë pararendur.

11 Н икто не помнит о живших прежде, и о тех, что появятся позже, не вспомнят те, кто будет жить после них. Мудрость – суетна

Nuk mbetet asnjë kujtim nga gjërat e kaluara, dhe kështu nuk do të mbetet asnjë kujtim nga gjërat që do të ndodhin midis atyre që do të vijnë më pas.

12 Я , Екклесиаст, был царем над Израилем в Иерусалиме.

Unë, Predikuesi, kam qenë mbret i Izraelit në Jeruzalem,

13 Я посвятил себя изучению и испытанию мудростью всего, что делается под небом. Это тяжелое бремя, которое Бог возложил на людей.

dhe kam kërkuar me zemër të zbuloj dhe të hetoj me dituri çdo gjë që ndodh nën qiell; kjo është një punë e rëndë që Perëndia u ka dhënë bijve të njerëzve që ata të lodhen.

14 Я видел все, что делается под солнцем, все – суета, и все – погоня за ветром.

Unë i kam parë tërë gjërat që bëhen nën diell; dhe ja, të gjitha janë gjëra të kota dhe një kërkim për të kapur erën.

15 К ривое не выпрямить, а чего нет, того не сосчитать.

Ajo që është e shtrëmbër nuk mund të drejtohet dhe ajo që mungon nuk mund të numërohet.

16 Я сказал себе: «Величием и мудростью я превзошел всех, кто правил Иерусалимом до меня. Я приобрел много мудрости и знаний».

Unë kam folur me zemrën time, duke thënë: "Ja, kam fituar madhështi dhe dituri më të madhe se të gjithë ata që kanë mbretëruar para meje në Jeruzalem dhe zemra ime ka parë shumë dituri dhe njohuri".

17 З атем я решил узнать, в чем мудрость, а также в чем безумие и глупость, но понял, что и это погоня за ветром.

Dhe ia kushtova zemrën time për të njojtur diturinë si dhe njohjes së marrëzisë dhe budallallëkut; dhe kuptova që edhe kjo është një kërkim për të kapur erën.

18 В едь с большой мудростью приходит много печали, чем больше знаний, тем больше скорбь.

Sepse aty ku ka shumë dituri ka edhe shumë shqetësim dhe kush shton diturinë shton dhembjen.