1 Н екоторые из тех, кто слушал Иисуса, рассказали Ему о галилеянах, которых Пилат приказал убить в храме в то время, когда они совершали жертвоприношение.

Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.

2 И исус ответил: – Вы думаете, что эти галилеяне так пострадали, потому что они были грешнее всех других галилеян?

Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?

3 Н ет! Но говорю вам, если вы не раскаетесь, вы тоже погибнете, как они.

Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.

4 И ли взять тех восемнадцать человек, которые погибли, когда на них упала Силоамская башня. Вы думаете, они были хуже всех других жителей Иерусалима?

Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?

5 Н ет, но говорю вам: если вы не раскаетесь, то тоже погибнете, как они.

Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.”

6 З атем Иисус рассказал им притчу: – У одного человека в винограднике рос инжир. Однажды он пошел посмотреть, нет ли на нем плодов, но ничего не нашел.

Atëherë ai tha këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri kishte një fik të mbjellë në vreshtin e tij; ai erdhi e kërkoj fryte, por nuk gjeti.

7 Т огда он сказал виноградарю: «Вот уже три года я прихожу смотреть, нет ли на этом инжире плодов, и ничего не нахожу. Сруби его, зачем он без пользы занимает место?»

Atëherë i tha vreshtarit: "Ja, u bënë tre vjet tashmë që unë vij e kërkoi frytin e këtij fiku dhe s’po gjej; preje; pse të zërë kot tokën?".

8 « Господин, – ответил работник, – оставь его еще на один год. Я его окопаю, положу удобрение,

Por ai u përgjigj dhe tha: "Zot, lëre edhe këtë vit, që ta punoj përreth dhe t’i hedh pleh

9 и если в следующем году будут плоды – хорошо, а если нет, тогда ты срубишь его». Иисус исцеляет женщину в субботу

dhe, po dha fryt, mirë; përndryshe, pastaj do ta presësh".” Shërimi i një gruaje të paralizuar

10 В субботу Иисус учил в одной из синагог.

Një të shtunë Jezusi po mësonte në një sinagogë.

11 Т ам была женщина, скорченная духом болезни. Она не могла выпрямиться вот уже восемнадцать лет.

Dhe ja, ishte një grua, e cila prej tetëmbëdhjetë vjetësh kishte një frymë lëngate, dhe ajo ishte krejt e kërrusur dhe në asnjë mënyrë nuk drejtohej dot.

12 У видев ее, Иисус вызвал ее вперед и сказал: – Женщина! Ты свободна от своей болезни!

Dhe kur Jezusi e pa, e thirri pranë vetes dhe i tha: “O grua, ti je e liruar nga lëngata jote.”

13 О н положил на нее руки, и она сразу выпрямилась и стала славить Бога.

Dhe i vuri duart mbi të dhe ajo u drejtua menjëherë, dhe përlëvdonte Perëndinë.

14 Н о начальника синагоги разозлило, что Иисус исцелил в субботу, и он обратился к присутствующим: – Есть шесть дней для работы, вот и приходите для исцеления не в субботу, а в один из этих дней.

Por kryetari i sinagogës, i indinjuar sepse Jezusi kishte shëruar ditën e shtunë, iu drejtua turmës dhe i tha: “Gjashtë janë ditët kur duhet të punohet; ejani, pra, të shëroheni në ato ditë dhe jo ditën e shtunë.”

15 Н а это Господь ответил ему: – Лицемеры! Разве в субботу вы не отвязываете в стойле вола или осла и не ведете его поить?

Atëherë Zoti u përgjigj dhe tha: “Hipokritë! A nuk e zgjidh secili nga ju të shtunave nga grazhdi kaun e vet, ose gomarin e ta çojë për të pirë?

16 Т ак не нужно ли было освободить в субботу и эту женщину, одну из дочерей Авраама, вот уже восемнадцать лет связанную сатаной?

A nuk duhej, pra, të zgjidhej nga këto pranga, ditën e shtunë, kjo që është bijë e Abrahamit dhe që Satani e mbajti lidhur prej tetëmbëdhjetë vjetësh?.”

17 К огда Он это сказал, всем Его противникам стало стыдно, а весь народ радовался чудесным делам, которые Он совершал. Притча о горчичном зерне и о закваске (Мат. 13: 31-33; Мк. 4: 30-32)

Dhe, kur ai thoshte këto gjëra, të gjithë kundërshtarët e tij mbetën të turpëruar, ndërsa mbarë turma gëzohej për të gjitha veprat madhështore që ai kishte kryer.

18 З атем Иисус сказал: – На что похоже Божье Царство? С чем можно его сравнить?

Atëherë ai tha: “Kujt i përngjan mbretëria e Perëndisë, me se ta krahasoj?

19 О но как горчичное зерно, которое человек взял и посеял в своем саду. Зерно выросло и превратилось в дерево, так что даже птицы небесные свили гнезда в его ветвях.

I ngjan kokrrës së sinapit, që një njeri e mori dhe e hodhi në kopshtin e vet; pastaj u rrit dhe u bë një pemë e madhe, dhe zogjtë e qiellit erdhën e kërkuan strehë në degët e saj.”

20 И еще Он сказал: – На что похоже Божье Царство?

Pastaj tha përsëri: “Me se ta krahasoj mbretërinë e Perëndisë?

21 О но как закваска, которую женщина смешала в три больших меры муки, чтобы вскисло все тесто. Узкие ворота (Мат. 7: 13-14, 22-23; 8: 11-12)

Ajo i ngjan majasë që e merr një grua dhe e përzien me tri masa mielli deri sa të mbruhet i gjithë.”

22 Н аправляясь в Иерусалим, Иисус проходил через города и селения, повсюду уча народ.

Dhe ai kalonte nëpër qytete dhe fshatra duke mësuar, e kështu po i afrohej Jeruzalemit.

23 К то-то спросил Его: – Господи, разве только немногие будут спасены? Иисус ответил:

Dhe një njeri e pyeti: “Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?.” Ai u tha atyre:

24 – Старайтесь войти через узкую дверь, потому что многие будут пытаться войти, но не смогут.

“Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.

25 К огда хозяин дома встанет и закроет дверь, вы будете стоять снаружи и стучать, умоляя: «Господин наш, открой нам!» Но Он ответит: «Не знаю вас, откуда вы».

Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: "Zot, Zot, na e hap". Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: "Nuk e di nga vini".

26 Т огда вы скажете: «Мы ели и пили с Тобой, и Ты учил на наших улицах».

Atëherë do të filloni të thoni: "Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona".

27 Н о Он ответит: «Я не знаю вас, откуда вы, отойдите от Меня все, делающие зло!»

Por ai do thotë: "Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë ju që bëni paudhësi".

28 Т ам будет плач и скрежет зубов, когда вы увидите Авраама, Исаака, Иакова и всех пророков в Божьем Царстве, а сами вы будете изгнаны вон.

Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.

29 П ридут люди с востока и с запада, с севера и с юга и возлягут на пиру в Божьем Царстве.

Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.

30 И последние будут первыми, а первые – последними. Иисус оплакивает Иерусалим (Мат. 23: 37-39)

Dhe ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit.”

31 Т огда же к Иисусу подошли несколько фарисеев и сказали: – Уходи, оставь это место, потому что Ирод хочет Тебя убить.

Po në atë ditë disa farisenj erdhën dhe i thanë: “Nisu dhe largohu prej këtej, sepse Herodi do të të vrasë.”

32 И исус ответил: – Пойдите и передайте этой лисице: «Я буду изгонять демонов и исцелять людей сегодня и завтра, а на третий день Я закончу Свое дело».

Dhe ai u përgjigj atyre: “Shkoni e i thoni asaj dhelpre: "Ja, sot dhe nesër po dëboj demonë dhe kryej shërime, dhe të tretën ditë po i jap fund punës sime".

33 Н о сегодня, завтра и послезавтра Я должен идти дальше, потому что пророк не может погибнуть вне Иерусалима!

Por sot, nesër e pasnesër më duhet të ec, sepse nuk mundet që një profet të vdesë jashtë Jeruzalemit.

34 О Иерусалим, Иерусалим, убивающий пророков и побивающий камнями посланных к тебе! Сколько раз Я хотел собрать твоих детей, как птица собирает своих птенцов под крылья, но вы не захотели!

Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetet dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë desha t’i mbledh bijtë e tu sikurse klloçka i mbledh nën krahë zogjtë e vet, por ju nuk deshët!

35 А теперь ваш дом оставляется вам пустым. Говорю вам, что вы уже не увидите Меня до тех пор, пока не скажете: «Благословен Тот, Кто приходит во Имя Господа!»

Ja, shtëpia juaj ju lihet e shkretë. Dhe unë po ju them se nuk do të më shihni më deri sa të vijë koha të thoni: "Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit".”