1 В тот день в земле Иудеи будут петь такую песнь: Сильный город у нас; Бог возводит спасение, точно стены и вал.

Atë ditë do të këndohet kjo këngë në vendin e Judës: "Ne kemi një qytet të fortë; Perëndia ka vënë shpëtimin për mure dhe për bastione.

2 О ткройте ворота, пусть войдет праведный народ, народ, что остался верным.

Hapni portat dhe le të hyjë kombi i drejtë, që ruan besnikërinë".

3 Т вердого духом Ты хранишь в совершенном мире, потому что он верит Тебе.

Mëndjes që pushon te ti, ti i ruan një paqe të përsosur, sepse kjo ka besim te ti.

4 В ерьте Господу во все века, потому что Господь, Господь – скала навеки.

Kini besim te Zoti përjetë, sepse Zoti, po, Zoti është shkëmbi i përjetshëm.

5 О н смиряет живущих на высоте, низвергает высокий город; низвергает его на землю, повергает его в прах.

Ai ka përulur ata që rrinin lart, ka ulur qytetin e lartë, e ka ulur deri në tokë, e ka hedhur në pluhur;

6 Е го попирают ноги – ноги бедных, стопы нищих.

këmbët e shkelin, pikërisht këmbët e të varfërit dhe hapat e mjeranëve.

7 П уть праведных прям; Ты делаешь ровной стезю праведных.

Rruga e të drejtit është e drejtë; o Perëndi i drejtë, ti sheshon shtegun e të drejtit.

8 Д а, Господь, идущие по стезе Твоих законов, мы ждем Тебя; к Имени Твоему, к воспоминанию о Тебе стремятся наши сердца.

Po, në rrugën e gjykimeve të tua, o Zot, ne të kemi pritur. Dëshira e shpirtit tonë i drejtohet emrit tënd dhe kujtimit tënd.

9 Д уша моя жаждет Тебя ночью, утром ищет Тебя дух мой внутри меня. Когда приходят на землю Твои суды, жители мира учатся справедливости.

Me shpirtin tim të dëshiroj natën, po, me frymën që është brenda meje të kërkoj në mëngjes herët; sepse kur shfaqen gjykimet e tua mbi tokë, banorët e botës mësojnë drejtësinë.

10 Я влена нечестивым милость, но они не научатся справедливости; даже в земле правды продолжают они творить зло и не видят величия Господа.

Në rast se falet i pabesi, ai nuk do ta mësojë drejtësinë; ai do të veprojë në mënyrë të çoroditur në vendin e ndershmërisë dhe nuk do të mund të shikojë madhështinë e Zotit.

11 Г осподи, вознесена Твоя рука, но они не видят ее. Пусть увидят ревность Твою к Твоему народу и устыдятся; пусть огонь, уготованный Твоим врагам, пожрет их.

O Zot, dora jote është ngritur, por ata nuk e shohin. Por ata do ta shohin zellin tënd për popullin tënd dhe do të mbeten të hutuar; po, zjarri i armiqve të tu do t’i përpijë.

12 Г осподи, Ты даруешь нам мир, ведь все, что мы сделали, Ты совершил для нас.

O Zot, ti do të vendosësh paqen për ne, sepse ti kryen për ne çdo vepër tonën.

13 О Господь, Бог наш, правили нами другие владыки, помимо Тебя, но лишь Твое Имя мы чтим.

O Zot, Perëndia ynë, zotër të tjerë, veç teje, na kanë sunduar; por vetëm për ty të mbajmë mend emrin.

14 М ертвы они, не оживут, ведь духи умерших не поднимутся. Ты покарал, погубил их, изгладил память о них.

Të vdekurit nuk do të rijetojnë më, ata që shkuan nuk do të vijnë më; prandaj ti i ke ndëshkuar, ke shkatërruar dhe ke zhdukur çdo kujtim të tyre.

15 Т ы умножил народ, о Господь, Ты умножил народ. Ты славу Себе приобрел; пределы страны Ты расширил.

Ti e ke rritur kombin, o Zot, e ke rritur kombin, je përlëvduar; i ke zgjeruar tërë kufijtë e vendit.

16 Г осподи, они приходили к Тебе в горе, когда Ты наказывал их, и едва могли прошептать молитву.

O Zot, në çastet e fatkeqësisë të kanë kujtuar, kanë bërë një lutje kur ndëshkimi yt po i godiste.

17 К ак беременная, при родах корчится и кричит от боли, так были мы перед Тобой, Господь.

Ashtu si një grua me barrë që është gati për të lindur dhe përpëlitet dhe ulërin nga të prerat që ka, kështu kemi qenë ne para teje, o Zot.

18 М ы были беременны, от боли корчились, а родили лишь ветер. Мы не дали земле спасения; жителей мира не породили.

Jemi ngjizur, kemi ndjerë dhembjet, ashtu sikur të kishim për të lindur, por ishte vetëm erë; nuk i kemi dhënë asnjë shpëtim vendit dhe banorët e botës nuk kanë rënë.

19 О живут Твои мертвецы, поднимутся их тела. Обитатели праха, вставайте и пойте от радости. Роса Твоя – света роса, и исторгнет мертвых земля.

Të vdekurit e tu do të rijetojnë, bashkë me kufomën time, do të ringjallen. Zgjohuni dhe gëzohuni, o ju që banoni në pluhur! Sepse vesa jote është si vesa e një drite që shkëlqen dhe toka do të nxjerrë në dritë të vdekurit.

20 И ди, народ мой, в свои покои и запри за собою двери; спрячься ненадолго, пока не прошел Его гнев.

Shko, o populli im, hyr në dhomat e tua, mbylli portat e tua prapa teje; fshihu për një çast, deri sa të kalojë zemërimi.

21 П отому что вот, выходит Господь из Своего жилища, наказать жителей земли за их грехи. Земля явит пролитую на ней кровь и не станет больше скрывать своих убитых.

Sepse ja, Zoti del nga banesa e tij për të ndëshkuar paudhësinë e banorëve të tokës; toka do të nxjerrë në shesh gjakun e derdhur dhe nuk do të t’i fshehë më të vrarët e saj.