1 Ч ерез несколько дней Иисус снова пришел в Капернаум, и в городе стало известно, что Он дома.

Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;

2 К Нему собралось столько людей, что не было места даже в дверях. Когда Иисус возвещал слово,

dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.

3 ч етверо мужчин принесли к Нему парализованного.

Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.

4 В идя, что из-за толпы к Иисусу им не подойти, они поднялись на крышу, разобрали ее и спустили сверху циновку, на которой лежал больной.

Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.

5 И исус, увидев их веру, сказал парализованному: – Сынок, прощаются тебе твои грехи!

Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!.”

6 Н екоторые из учителей Закона, которые сидели там, подумали про себя:

Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:

7 « Что Он такое говорит? Это кощунство! Кто, кроме Бога, может прощать грехи?»

“Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?.”

8 И исус тотчас узнал духом Своим, о чем они думают. – Что у вас за мысли такие? – спросил Он.

Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?

9 – Что легче, сказать парализованному: «Прощаются тебе грехи» или сказать ему: «Встань, возьми циновку и ходи»?

Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: "Mëkatet e tua të janë falur," apo t’i thuash: "Çohu, merre vigun tënd dhe ec"?

10 Н о чтобы вы знали, что Сын Человеческий имеет власть прощать грехи на земле... И тут Он обратился к парализованному:

Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,

11 – Говорю тебе: встань, возьми свою циновку и иди домой!

unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!".”

12 Б ольной тут же, на глазах у всех, встал, взял циновку и вышел. Это очень изумило всех, и люди славили Бога, говоря: – Такого мы никогда еще не видели! Иисус обедает с грешниками в доме Левия (Мат. 9: 9-13; Лк. 5: 27-32)

Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!.”

13 И исус опять вышел к озеру. Весь народ шел к Нему, и Он учил их.

Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.

14 П роходя, Иисус увидел Левия, сына Алфея, сидевшего на месте сбора таможенных пошлин. – Следуй за Мной, – сказал ему Иисус. Тот встал и пошел за Ним.

Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!.” Ai u ngrit dhe e ndoqi.

15 П озже, когда Иисус возлежал за столом в доме у Левия, то, кроме Его учеников, там собралось много сборщиков налогов и прочих грешников; за Иисусом всегда шло много разных людей.

Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.

16 У чители Закона из фарисеев увидели, что Он ест вместе с грешниками и сборщиками налогов, и спросили учеников Иисуса: – Почему Он ест со сборщиками налогов и грешниками?

Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?.”

17 У слышав это, Иисус сказал им: – Не здоровым нужен врач, а больным. Я пришел призвать не праведников, а грешников. Иисуса спрашивают о посте (Мат. 9: 14-17; Лк. 5: 33-38)

Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.

18 О днажды, когда ученики Иоанна и фарисеи постились, к Иисусу пришли какие-то люди и спросили: – Почему ученики Иоанна и ученики фарисеев постятся, а Твои ученики нет?

Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?.”

19 И исус ответил им так: – Разве могут гости на свадьбе поститься, пока с ними жених? До тех пор пока жених с ними, зачем им поститься?

Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!

20 Н о наступят дни, когда жених будет взят от них, вот тогда они и будут поститься.

Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.

21 Н икто не пришивает к старой одежде заплату из новой ткани, иначе новая ткань сядет, порвет старую, и дыра станет еще больше.

Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.

22 И никто не наливает молодое вино в старые бурдюки, иначе вино прорвет их, тогда и вино пропадет, и бурдюки. Молодое вино наливают в новые бурдюки. Ученики срывают колосья в субботу (Мат. 12: 1-8; Лк. 6: 1-5)

Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj.”

23 О днажды в субботу Иисус проходил через засеянные поля, и Его ученики начали срывать по дороге колосья.

Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.

24 Ф арисеи сказали Ему: – Смотри! Почему они делают то, что не разрешается делать в субботу?

Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?.”

25 И исус ответил им: – Разве вы никогда не читали о том, что сделал Давид, находясь в нужде, когда он и его спутники проголодались?

Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?.”

26 Э то произошло при первосвященнике Авиатаре. Давид вошел в храм и ел священный хлеб, который нельзя есть никому, кроме священников, и также дал его своим людям!

Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?.”

27 И добавил: – Суббота создана для человека, а не человек для субботы.

Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.

28 Т ак что Сын Человеческий – Господин и над субботой!

Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës.”