1 У Тебя, Господи, я ищу прибежище. Не дай мне быть постыженным никогда; по Своей праведности спаси меня!

Gjeta strehë te ti, o Zot; bëj që unë të mos ngatërrohem kurrë; çliromë për drejtësinë tënde.

2 У слышь меня и поспеши избавить. Будь мне скалой и прибежищем, надежной крепостью, чтобы меня спасти в ней.

Ma vër veshin, nxito të më çlirosh; bëhu për mua një kështjellë e fortë dhe një vend i fortifikuar që të më shpëtosh.

3 Т ы моя скала и крепость; ради Имени Своего веди меня и направляй.

Sepse ti je kështjella ime dhe kalaja ime; për hir të emrit tënd më udhëhiq dhe tregomë udhën.

4 В ысвободи меня из сети, которую расставили для меня, ведь Ты мое прибежище.

Nxirrmë jashtë rrjetës që më kanë ngritur fshehurazi, sepse ti je kështjella ime.

5 В Твои руки я отдаю мой дух; избавь меня, Господи, Боже истины.

Në duart e tua unë e besoj frymën time; ti më shpengove, o Zot, Perëndi e së vërtetës.

6 Н енавижу тех, кто ничтожных идолов чтит, я на Господа уповаю.

Unë i urrej ata që kanë dëshirë për t’u dukur, por kam besim te Zoti.

7 Я возрадуюсь и возликую о Твоей милости, потому что Ты горе мое увидел и узнал о скорби моей души.

Unë do të ngazëlloj dhe do të kënaqem me mirësinë tënde, sepse ti ke parë pikëllimin tim dhe i ke kuptuar ankthet e shpirtit tim,

8 Т ы не отдал меня врагу, но поставил меня на просторном месте.

dhe nuk më dorëzove në duart e armikut, por m’i vure këmbët në një vend të gjerë.

9 М не трудно, Господи! Помилуй меня! Ослабли от скорби мои глаза, душа моя и тело мое.

Ki mëshirë për mua, o Zot, sepse jam me ankth; syri im, shpirti im dhe të përbrendshmet e mia po treten nga dhembja,

10 В скорби кончается моя жизнь и годы мои в стенаниях. Сила моя иссякла из-за моих грехов, и кости мои иссохли.

sepse jeta ime po mpaket nga pikëllimi dhe vitet e mia nga të qarat; forca ime po mpaket për shkak të mëkatit tim dhe kockat e mia po treten.

11 И з-за cвоих врагов я в презрении у соседей, поношением стал я для моих друзей, кто увидит меня на улице – убегает.

Jam bërë një turp për tërë armiqtë e mi, veçanërisht për të afërmit e mi dhe një tmer për të njohurit e mi; ata që më shohin rrugës, ikin larg meje.

12 Я забыт ими, словно мертвый; я – как сосуд разбитый.

Zemra e tyre më ka harruar si të isha një njeri i vdekur; i përngjaj një vazoje të thyer.

13 С лышу я клевету от многих; ужас со всех сторон. Они сговариваются против меня: замышляют отнять у меня жизнь.

Sepse dëgjoi shpifjet e shumë njerëzve; rreth e qark sundon tmerri, ndërsa ata këshillohen midis tyre kundër meje dhe kurdisin komplote për të më zhdukur.

14 Н а Тебя, Господи, надеюсь! Я говорю: «Ты мой Бог!»

Por unë kam besim te ti, o Zot; kam thënë: "Ti je Perëndia im".

15 В Твоей руке мои дни; избавь меня от врагов и от тех, кто меня преследует.

Ditët e mia janë në dorën tëndë; çliromë nga duart e armiqve të mi dhe të atyre që më përndjekin.

16 П усть сияет Твое лицо над Твоим слугой, спаси меня по верной Своей милости.

Bëj që të shkelqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd; shpëtomë për hir të mirësisë sate.

17 П усть не постыжусь я, Господи, что взываю к Тебе. Пусть нечестивые постыдятся и, онемев, сойдут в мир мертвых.

O Zot, bëj që unë të mos jem i pështjelluar, pse të kam kërkuar; u pështjellofshin të pabesët dhe rënçin në heshtje në Sheol.

18 П усть умолкнут их лживые уста, что дерзко говорят о праведных с гордыней и презрением.

Mbeçin pa fjalë buzët gënjeshtare, që flasin pa turp kundër të drejtit, me mëndjemadhësi dhe përçmim.

19 К ак велика Твоя благость, которую хранишь Ты для тех, кто Тебя боится, которую даришь у всех на глазах тем, кто в Тебе прибежища ищет.

Sa e madhe është mirësia jote që ti u rezervon atyre që kanë frikë nga ti, dhe që ti përdor në prani të bijve të njerëzve ndaj atyre që gjejnë strehë te ti!

20 Т ы скрываешь их пологом Своего присутствия от козней людских. Ты охраняешь их в Своем жилище от языков сварливых.

Ti i fsheh në strehën e fshehtë të pranisë sate nga grackat e njerëzve, ti i ruan në një çadër të mbrojtur nga grindjet me fjalë.

21 Б лагословен будь, Господи, Который явил мне чудесную милость Свою, когда я был в городе осажденном.

Qoftë i bekuar Zoti, sepse më është treguar shumë dashamirës, duke më vendosur si në një vend të fortifikuar.

22 В своем смятении я сказал: «Я изгнан от Твоих очей!» Но Ты услышал мой крик о милости, когда к Тебе я взывал.

Kurse unë, në hutimin tim, thoja: "Më kanë larguar nga prania jote"; por ti dëgjove zërin e lutjeve të mia kur të klitha ty.

23 Л юбите Господа, все святые Его! Господь хранит верных, но сполна воздает надменным.

Duajeni Zotin, ju, gjithë shenjtorë të tij! Zoti i mbron besnikët dhe i shpaguan gjerësisht ata që veprojnë me kryelartësi.

24 М ужайтесь и сердце свое укрепите, все надеющиеся на Господа.

Qofshi të fortë, mbarë ju që shpresoni tek Zoti, dhe ai do ta bëjë të patundur zemrën tuaj.