1 З акончив говорить это, Иисус сказал ученикам:

Dhe ndodhi që, mbasi Jezusi i mbaroi të gjitha këto fjalime, u tha dishepujve të vet:

2 – Вы знаете, что через два дня будет Пасха и Сына Человеческого отдадут на распятие.

“Ju e dini se pas dy ditësh janë Pashkët dhe Biri i njeriut do të dorëzohet për t’u kryqëzuar.”

3 А во дворце первосвященника Кайафы в это время собрались первосвященники и старейшины народа.

Atëherë krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë e popullit u mblodhën në pallatin e kryepriftit që quhej Kajafa.

4 О ни решили хитростью схватить Иисуса и убить.

Edhe bënin këshillë për ta zënë Jezusin me dredhi dhe ta vrasin;

5 – Только не во время Пасхи, – говорили они, – иначе народ может взбунтоваться. Женщина помазывает Иисуса драгоценным благовонием (Мк. 14: 3-9; Лк. 7: 37-38)

por thonin: “Jo gjatë festës, që të mos bëhet ndonjë trazirë në popull.”

6 И исус находился в Вифании, в доме Симона прокаженного.

Tani, kur Jezusi ishte në Betani, në shtëpinë e lebrozit Simon,

7 И когда Он возлежал за столом, к Нему подошла женщина с алебастровым кувшином, в котором было очень дорогое ароматическое масло, и возлила это масло Ему на голову.

iu afrua një grua me një alabastër me vaj të parfumuar shumë të kushtueshëm, dhe ia derdhi mbi kokën e tij, kur ai po rrinte në tryezë.

8 У видев это, ученики рассердились: – Зачем такая трата?

Kur e panë këtë gjë, dishepujt e tij u zemëruan dhe thanë: “Përse gjithë ky shpenzim i kotë?

9 В едь это ароматическое масло можно было продать за большую сумму, а деньги раздать нищим.

Ky vaj, në fakt, mund të shitej shumë shtrenjtë dhe paratë t’u jepeshin të varfërve.”

10 Н о Иисус, зная, что они говорят, сказал им: – Что вы упрекаете женщину? Ведь она сделала для Меня доброе дело.

Por Jezusi e mori vesh dhe u tha atyre: “Pse e shqetësoni këtë grua? Ajo kreu në fakt një vepër të mirë ndaj meje.

11 П отому что нищие всегда с вами, а Я не всегда буду с вами.

Sepse të varfërit do t’i keni përherë me ju, por mua nuk do të më keni përherë.

12 В ылив на Меня это масло, она тем самым приготовила Меня к погребению.

Sepse, duke derdhur këtë vaj të parfumuar mbi trupin tim, ajo e bëri për ta përgatitur trupin tim për varrim.

13 Г оворю вам истину: во всем мире, везде, где будет возвещена эта Радостная Весть, там в память об этой женщине будет рассказано и о том, что она сделала. Иуда Искариот решает предать Иисуса (Мк. 14: 10-11; Лк. 22: 3-6)

Në të vërtetë unë po ju them se kudo që do të predikohet ky ungjill, në gjithë botën, do të tregohet edhe çfarë bëri kjo grua, në përkujtim të saj.”

14 З атем Иуда Искариот, один из двенадцати учеников, пошел к первосвященникам

Atëherë një nga të dymbëdhjetët, me emër Judë Iskarioti, shkoi te krerët e priftërinjëve,

15 с предложением. – Что вы мне дадите, если я предам вам Иисуса? – спросил он их. Те отсчитали ему тридцать серебряных монет.

dhe u tha atyre: “Sa do të më jepni që unë t’jua dorëzoj?.” Dhe ata i numëruan tridhjetë sikla argjendi.

16 И с того момента Иуда стал искать удобного случая, чтобы предать Его. Ученики готовятся к пасхальному ужину (Мк. 14: 12-16; Лк. 22: 7-13)

Dhe qysh atëherë ai kërkonte rastin e përshtatshëm për ta tradhtuar.

17 В первый день праздника Пресных хлебов ученики спросили Иисуса: – Где нам приготовить Тебе пасхальный ужин ?

Tani ditën e parë të ndormëve, dishepujt iu afruan Jezusit dhe i thanë: “Ku don të shtrojmë për të ngrënë Pashkën?.”

18 И исус ответил: – Идите в город к такому-то и скажите ему: «Учитель говорит, что Его время уже подошло, и Он хочет в твоем доме отпраздновать Пасху со Cвоими учениками».

Dhe ai u përgjigj: “Shkoni në qytet te filani dhe i thoni: "Mësuesi thotë: Koha ime është afër; do të bëj Pashkën në shtëpinë tënde bashkë me dishepujt e mi".”

19 У ченики сделали все, как им велел Иисус, и приготовили пасхальный ужин. Последний ужин Иисуса с учениками (Мк. 14: 17-25; Лк. 22: 17-23; 1 Кор. 11: 23-25)

Atëherë dishepujt bënë ashtu si i kishte urdhëruar Jezusi dhe përgatitën Pashkën.

20 В ечером Иисус и двенадцать учеников возлегли у стола.

Dhe, kur u ngrys, ai u ul në tryezë bashkë me të dymbëdhjetët;

21 К огда они ели, Иисус сказал: – Говорю вам истину: один из вас предаст Меня.

dhe, ndërsa po hanin, tha: “Në të vërtetë unë po ju them se një nga ju do të më tradhtojë.”

22 У ченики сильно опечалились и один за другим стали спрашивать Его: – Не я ли, Господи?

Ata u pikëlluan shumë dhe secili prej tyrefilloi të thotë: “Mos jam unë; Zot?.”

23 А Иисус сказал: – Тот, кто опустил руку в блюдо вместе со Мной, тот предаст Меня.

Dhe ai duke u përgjigjur, tha: “Ai që ka ngjyer bashkë me mua dorën në çanak, ai do të më tradhtojë.

24 Х отя Сын Человеческий уходит так, как о Нем сказано в Писании, но горе тому человеку, кто предает Сына Человеческого! Лучше бы ему вообще не родиться.

Sikurse është shkruar për të, Biri i njeriut pa tjetër shkon; por mjerë ai njeri me anë të të cilit Biri i njeriut tradhtohet! Për të do të ishte më mirë të mos kishte lindur kurrë.”

25 Т огда Иуда, предатель, тоже спросил: – Не я ли, Рабби? – Ты сам это сказал, – ответил Иисус.

Dhe Juda, ai që do ta tradhtonte, e pyeti dhe tha: “Rabbi, mos jam unë ai?.” Ai i tha: “Ti po thua!.”

26 К огда они ели, Иисус взял хлеб и, благословив, разломил его, дал Своим ученикам со словами: – Возьмите и ешьте, это Мое тело.

Dhe ndërsa po hanin, Jezusi mori bukën, e bekoi, e theu, dhe ua dha dishepujve dhe tha: “Merrni, hani; ky është trupi im.”

27 З атем Он взял чашу, поблагодарил за нее Бога и, подав им, сказал: – Пейте из нее все.

Pastaj mori kupën, dhe falenderoi, dhe ua dha atyre duke thënë: “Pini prej tij të gjithë,

28 Э то Моя кровь завета, проливаемая за многих людей для прощения грехов.

sepse ky është gjaku im, gjaku i besëlidhjes së re, i cili është derdhur për shumë për faljen e mëkatëve.

29 Г оворю вам, что Я уже не буду пить от плода виноградного до того дня, когда Я буду пить с вами новое вино в Царстве Моего Отца. Иисус предсказывает отречение Петра (Мк. 14: 26-31; Лк. 22: 33-34; Ин. 13: 37-38)

Dhe unë po ju them, se që tani e tutje unë nuk do të pi më nga ky fryt i hardhisë, deri në atë ditë kur, bashkë me ju, do ta pi të re në mbretërinë e Atit tim.”

30 О ни спели и пошли на Масличную гору.

Dhe, mbasi kënduan himnin, dolën jashtë te mali i Ullinjve.

31 Т огда Иисус сказал им: – В эту ночь вы все отступитесь от Меня, ведь написано: «Я поражу Пастуха, и разбегутся овцы стада».

Atëherë Jezusi u tha atyre: “Këtë natë të gjithë ju do të skandalizoheni për shkakun tim, sepse është shkruar: "Do të godas bariun dhe delet e kopesë do të shpërndahen".

32 Н о когда Я воскресну, то пойду в Галилею и буду ждать вас там.

Por, mbasi të jem ngjallur, do të shkoj përpara jush në Galile.”

33 П етр ответил: – Даже если все Тебя оставят, я этого никогда не сделаю.

Atëherë Pjetri duke u përgjigjur i tha: “Edhe sikur të gjithë të skandalizohen për shkakun tënd, unë nuk do të skandalizohem kurrë!.”

34 – Говорю тебе истину, – сказал ему Иисус, – в эту ночь, прежде чем пропоет петух, ты трижды отречешься от Меня.

Jezusi i tha: “Në të vërtetë po të them se pikërisht këtë natë, para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë.”

35 Н о Петр уверял: – Даже если мне придется умереть с Тобой, я никогда не откажусь от Тебя. То же самое говорили и все ученики. Молитва Иисуса в Гефсиманском саду (Мк. 14: 32-42; Лк. 22: 39-46)

Pjetri i tha: “Edhe sikur të duhej të vdisja bashkë me ty, nuk do të të mohoj kurrsesi.” Po atë thanë edhe të gjithë dishepujt.

36 И исус пришел с ними на место, называемое Гефсимания, и сказал ученикам: – Посидите здесь, а Я пойду и помолюсь.

Atëherë Jezusi shkoi bashkë me ta në një vend, që quhej Gjetsemani, dhe u tha dishepujve: “Uluni këtu, ndërsa unë po shkoi aty të lutem.”

37 О н взял с Собой Петра и двух сыновей Зеведея. Его охватили тоска и тревога.

Dhe mori me vete Pjetrin dhe të dy djemtë e Zebedeut, dhe filloi të ndjeje trishtim dhe ankth të madh.

38 Т огда Он сказал им: – Душа Моя объята смертельной печалью. Побудьте здесь и бодрствуйте со Мной.

Atëherë ai u tha atyre: “Shpirti im është thellësisht i trishtuar, deri në vdekje; qëndroni këtu dhe rrini zgjuar bashkë me mua.”

39 О тойдя немного, Иисус пал на лицо Свое и молился: – Отец Мой, если возможно, то пусть минует Меня эта чаша, но пусть будет все не как Я хочу, а как Ты хочешь.

Dhe, si shkoi pak përpara, ra me fytyrë për tokë dhe lutej duke thënë: “Ati im, në qoftë se është e mundur, largoje prej meje këtë kupë; megjithatë, jo si dua unë, por si do ti.”

40 З атем Он возвратился к ученикам и нашел их спящими. – Неужели вы даже часу не могли пободрствовать вместе со Мной? – спросил Он Петра. –

Pastaj u kthye te dishepujt dhe i gjeti që flinin, dhe i tha Pjetrit: “Po si, nuk mundët të vigjëloni me mua të paktën për një orë?

41 Б одрствуйте и молитесь, чтобы вам не поддаться искушению. Дух бодр, но тело слабо.

Rrini zgjuar dhe lutuni, që të mos bini në tundim; sepse fryma është gati, por mishi është i dobët.”

42 И во второй раз Он ушел и молился: – Отец Мой, если невозможно, чтобы эта чаша миновала Меня и чтобы Мне не пить из нее, то пусть все будет по Твоей воле.

U largua përsëri për herë të dytë dhe u lut duke thënë: “Ati im, në qoftë se nuk është e mundur që kjo kupë të largohet prej meje pa u pirë prej meje, u bëftë vullneti yt!.”

43 К огда Он вернулся, ученики опять спали, потому что их веки отяжелели.

Pastaj u kthye dhe i gjeti përsëri që flinin, sepse sytë u ishin rënduar.

44 И , оставив их, Иисус отошел и стал молиться в третий раз теми же словами.

Dhe, mbasi i la ata, u largua përsëri dhe u lut për të tretën herë, duke thënë të njëjtat fjalë.

45 З атем Он возвратился к ученикам и сказал им: – Вы все спите и отдыхаете? Вот, время настало, и Сын Человеческий предается в руки грешников.

Pastaj u kthye te dishepujt e vet dhe u tha atyre: “Tani vazhdoni të flini dhe pushoni; ja erdhi ora, dhe Biri i njeriut do të bjerë në duart e mëkatarëve.

46 В ставайте, идем. Вот уже и Мой предатель приблизился. Иисус предан и арестован (Мк. 14: 43-50; Лк. 22: 47-53; Ин. 18: 3-11)

Çohuni, të shkojmë; ja, ai që po më tradhëton është afër.”

47 О н еще говорил, как подошел Иуда, один из Его двенадцати учеников, и с ним большая толпа, вооруженная мечами и кольями. Их послали первосвященники и старейшины народа.

Dhe ndërsa ai ende po fliste, ja Juda, një nga të dymbëdhjetët, erdhi, dhe bashkë me të një turmë e madhe me shpata dhe me shkopinj, e dërguar nga krerët e priftërinjve dhe nga pleqtë e popullit.

48 П редатель так условился с ними: – Хватайте Того, Кого я поцелую.

Tani ai që e tradhtonte u kishte dhënë atyre një shenjë, duke thënë: “Atë që unë do të puth, ai është; kapeni.”

49 П одойдя сразу же к Иисусу, Иуда сказал: – Здравствуй, Рабби! – и поцеловал Его.

Dhe menjëherë iu afrua Jezusit dhe i tha: “Tungjatjeta, Mësues!.” Dhe e puthi përzemërsisht.

50 И исус же сказал ему: – Друг, делай то, для чего пришел. Тут подошли люди и, схватив Иисуса, взяли Его под стражу.

Dhe Jezusi i tha: “Mik, çfarë ke ardhur të bësh?.” Atëherë ata iu afruan, vunë duart mbi Jezusin dhe e zunë.

51 Т огда один из тех, кто был с Иисусом, вытащил меч, ударил слугу первосвященника и отсек ему ухо.

Dhe ja, një nga ata që ishte me Jezusin, zgjati dorën, nxori shpatën e vet, iu hodh shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin.

52 – Верни свой меч на место, – сказал ему Иисус. – Все, кто берется за меч, от меча и погибнут.

Atëherë Jezusi i tha: “Ktheje shpatën në vendin e vet, sepse të gjithë ata që rrokin shpatën, prej shpate do të vdesin.

53 Н еужели ты думаешь, что Я не мог бы упросить Моего Отца немедленно прислать Мне более двенадцати легионов ангелов?

A kujton ti, vallë, se unë nuk mund t’i lutem Atit tim, që të më dërgojë më shumë se dymbëdhjetë legjione engjëjsh?

54 Н о как же тогда исполнится Писание, что все это должно произойти?

Po atëherë si do të përmbusheshin Shkrimet, sipas të cilave duhet të ndodhë kështu?.”

55 З атем Иисус обратился к толпе: – Что Я, разбойник, что вы пришли с мечами и кольями, чтобы арестовать Меня? Каждый день Я сидел и учил в храме, и вы не арестовали Меня.

Në atë moment Jezusi u tha turmave: “Ju dolët të më zini mua me shpata dhe me shkopinj, si kundër një kusar; e pra, çdo ditë isha ulur midis jush duke mësuar në tempull, dhe ju nuk më kapët.

56 Н о все произошло именно так, чтобы исполнились писания пророков. Тогда все ученики оставили Его и убежали. Иисус на допросе у Кайафы (Мк. 14: 53-65; Лк. 22: 54-55, 63-71; Ин. 18: 12-13, 19-24)

Por të gjitha këto ndodhën që të përmbushen Shkrimet e profetëve.” Atëherë të gjithë dishepujt e lanë dhe ikën.

57 А рестовавшие Иисуса привели Его к первосвященнику Кайафе, у которого уже собрались учители Закона и старейшины.

Dhe ata që e kishin arrestuar Jezusin e çuan te Kajafa, kryeprifti, ku tashmë ishin mbledhur skribët dhe pleqtë.

58 П етр следовал за Иисусом на некотором расстоянии и прошел прямо во двор первосвященника. Войдя внутрь, он сел со стражниками, чтобы увидеть, чем все кончится.

Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri në pallatin e kryepriftit, dhe, mbasi hyri aty, u ul bashkë me rojet për të parë fundin.

59 П ервосвященники и весь Высший Совет искали ложных показаний против Иисуса, чтобы приговорить Его к смерти.

Tani krerët e priftërinjve, pleqtë dhe gjithë sinedri kërkonin ndonjë dëshmi të rreme kundër Jezusit, për ta vrarë,

60 Н о они ничего не могли найти, хотя и пришло много лжесвидетелей. Наконец вышли два человека

por nuk gjetën asnjë; ndonëse u paraqitën shumë dëshmitarë të rremë, nuk e gjetën. Por në fund u paraqitën dy dëshmitarë të rremë,

61 и заявили: – Этот человек говорил: «Я могу разрушить Божий храм и восстановить его за три дня».

të cilët thanë: “Ky ka thënë: "Unë mund ta shkatërroj tempullin e Perëndisë dhe ta rindërtoj për tri ditë".”

62 Т огда первосвященник встал и спросил Иисуса: – Тебе нечего ответить на эти свидетельства против Тебя?

Atëherë kryeprifti u çua dhe i tha: “Nuk po përgjigjesh fare për çka po dëshmojnë këta kundër teje?.”

63 И исус молчал. Первосвященник сказал Ему: – Я заклинаю Тебя живым Богом, скажи нам: Ты – Христос, Сын Божий?

Por Jezusi rrinte në heshtje. Dhe kryeprifti vazhdoi duke thënë: “Unë po të përbej për Perëndinë e gjallë të na thuash në se ti je Krishti, Biri i Perëndisë.”

64 – Ты сам так сказал, – ответил Иисус, – но говорю вам, что отныне вы увидите Сына Человеческого, сидящим по правую руку от Всемогущего и идущим на облаках небесных!

Jezusi i tha: “Ti po thua! Madje unë po ju them se në të ardhmen ju do ta shihni Birin e njeriut duke ndënjur në të djathtën e Pushtetit, dhe duke ardhur mbi retë e qiellit.”

65 Т огда первосвященник разорвал на себе одежду и сказал: – Он кощунствует! Какие нам еще нужны свидетели?! Вы теперь сами слышали кощунство!

Atëherë kryeprifti ia shqeu rrobat e veta, duke thënë: “Ai blasfemoi; ç’na duhen më dëshmitarët? Ja, tani e dëgjuat blasfeminë e tij.

66 К аково ваше решение? Они ответили: – Он виновен и заслуживает смерти.

Si ju duket juve?.” Dhe ata, duke u përgjigjur, thanë: “Ai është fajtor për vdekje!.”

67 Т огда Иисусу стали плевать в лицо и бить Его кулаками, некоторые же били Его по щекам и

Atëherë e pështynë në fytyrë, e goditën me shuplaka; dhe disa të tjerë i ranë me grushta,

68 с прашивали: – Прореки нам, Христос, кто Тебя ударил? Отречение Петра (Мк. 14: 66-72; Лк. 22: 54-62; Ин. 18: 16-18, 25-27)

duke thënë: “O Krisht, profetizo! Kush të ra?.”

69 П етр же сидел снаружи, во дворе, когда к нему подошла служанка. – Ты тоже был с Иисусом Галилеянином, – сказала она.

Tani Pjetri ndënji përjashta, në oborr dhe një shërbëtore iu afrua duke thënë: “Edhe ti ishe me Jezusin, Galileasin.”

70 Н о Петр отрицал перед всеми: – Я не знаю, о чем ты говоришь.

Por ai e mohoi përpara të gjithëve, duke thënë: “Nuk di ç’po thua!.”

71 К огда он отошел к воротам, его увидела другая служанка. Она сказала стоявшим рядом: – Этот человек был с Иисусом Назарянином.

Dhe kur ai po dilte në hajat, e pa atë një shërbëtore tjetër dhe u tha të pranishmëve: “Edhe ky ishte me Jezusin, Nazareasin!.”

72 П етр снова все отрицал, поклявшись, что он не знает Этого Человека.

Por ai përsëri e mohoi me be, duke thënë: “Unë nuk e njoh atë njeri.”

73 Н о спустя немного времени стоявшие там люди подошли и сказали ему: – Точно, ты тоже один из них, тебя и говор твой выдает.

Mbas pak edhe të pranishmit iu afruan dhe i thanë Pjetrit: “Sigurisht, edhe ti je një nga ata, sepse e folura jote të tradhton!.”

74 Т огда Петр начал клясться и божиться: – Я не знаю Этого Человека! И тотчас пропел петух.

Atëherë ai nisi të mallkojë dhe të bëjë be, duke thënë: “Unë nuk e njoh atë njeri.” Dhe në atë çast këndoi gjeli.

75 И тогда Петр вспомнил слова Иисуса: «Прежде чем пропоет петух, ты трижды отречешься от Меня». И, выйдя наружу, он горько заплакал.

Atëherë Pjetri kujtoi atë që i kishte thënë Jezusi: “Para se të këndojë gjeli, do të më mohosh tri herë.” Dhe ai doli përjashta dhe qau me hidhërim.