Job 17 ~ Job 17

picture

1 M I ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.

Kua pau toku manawa, moti rawa oku ra, kua rite te urupa moku.

2 N o hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.

He pono he hunga tawai enei kei ahau, a kei roto tonu toku kanohi i a ratou whakakarangitanga.

3 P on ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?

Tena ra, homai he punga ko koe tonu hei whakakapi turanga moku; ko wai hei papaki ringa ki ahau?

4 P orque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.

Kua huna hoki e koe to ratou ngakau kei mohio; na reira e kore koe e whakaneke ake i a ratou.

5 E l que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.

Ko te tangata e whaki ana i ona hoa, he mea mo te utu, ko nga kanohi tonu o ana tamariki e hemo.

6 E l me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.

Kua meinga hoki ahau e ia hei hahani ma nga iwi; a kua waiho marakerake ahau hei whakaetietinga.

7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.

Kua atarua toku kanohi i te tangi, rite tonu ki te atarangi oku wahi katoa.

8 L os rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.

Ka miharo te hunga tika ki tenei, a ka whakaoho te tangata harakore i a ia ano hei whakahe i te atuakore.

9 N o obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.

Otiia ka mau te tangata tika ki tona ara, a ko te tangata ringa ma ka neke haere ake te kaha.

10 M as volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.

Ko koutou katoa ia tahuri, anga mai nei, e kore hoki tetahi tangata mahara e kitea e ahau i roto i a koutou.

11 P asáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.

Kua pahemo oku ra, motumotuhia ake oku whakaaro i whakatakoto ai, tae noa ki nga whakaaro o toku ngakau.

12 P usieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.

Ko te po kua meinga e ratou hei ao; ko te marama, e ki ana ratou, e tata tonu ana ki te pouri.

13 S i yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.

Ki te titiro ahau i te reinga hei whare moku; mehemea kua wharikitia e ahau toku moenga ki te pouri;

14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; A los gusanos: Mi madre y mi hermana.

Mehemea kua karanga ahau ki te pirau, ko koe toku papa; ki te iro ranei, ko koe toku whaea, toku tuahine!

15 ¿ Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?

Kei hea ra he tumanakohanga atu moku? A ko taku e tumanako atu ai ko wai e kite?

16 A los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.

Ka riro ki raro ki nga taha o te reinga, ina whai okiokinga i roto i te puehu.