Salmos 105 ~ Psalm 105

picture

1 A LABAD á Jehová, invocad su nombre. Haced notorias sus obras en los pueblos.

Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.

2 C antadle, cantadle salmos: Hablad de todas sus maravillas.

Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.

3 G loriaos en su santo nombre: Alégrese el corazón de los que buscan á Jehová.

Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.

4 B uscad á Jehová, y su fortaleza: Buscad siempre su rostro.

Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.

5 A cordaos de sus maravillas que hizo, De sus prodigios y de los juicios de su boca,

Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,

6 O h vosotros, simiente de Abraham su siervo, Hijos de Jacob, sus escogidos.

E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.

7 E l es Jehová nuestro Dios; En toda la tierra son sus juicios.

Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.

8 A cordóse para siempre de su alianza; De la palabra que mandó para mil generaciones,

Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.

9 L a cual concertó con Abraham; Y de su juramento á Isaac.

Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;

10 Y establecióla á Jacob por decreto, A Israel por pacto sempiterno,

A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.

11 D iciendo: A ti daré la tierra de Canaán Por cordel de vuestra heredad.

I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.

12 E sto siendo ellos pocos hombres en número, Y extranjeros en ella.

I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.

13 Y anduvieron de gente en gente, De un reino á otro pueblo.

I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;

14 N o consintió que hombre los agraviase; Y por causa de ellos castigó los reyes.

Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.

15 N o toquéis, dijo, á mis ungidos, Ni hagáis mal á mis profetas.

I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.

16 Y llamó al hambre sobre la tierra, Y quebrantó todo mantenimiento de pan.

I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.

17 E nvió un varón delante de ellos, A José, que fué vendido por siervo.

I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:

18 A fligieron sus pies con grillos; En hierro fué puesta su persona.

I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;

19 H asta la hora que llegó su palabra, El dicho de Jehová le probó.

A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.

20 E nvió el rey, y soltóle; El señor de los pueblos, y desatóle.

I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.

21 P úsolo por señor de su casa, Y por enseñoreador en toda su posesión;

A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;

22 P ara que reprimiera á sus grandes como él quisiese, Y á sus ancianos enseñara sabiduría.

Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.

23 D espués entró Israel en Egipto, Y Jacob fué extranjero en la tierra de Châm.

I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.

24 Y multiplicó su pueblo en gran manera, E hízolo fuerte más que sus enemigos.

Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.

25 V olvió el corazón de ellos para que aborreciesen á su pueblo, Para que contra sus siervos pensasen mal.

I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.

26 E nvió á su siervo Moisés, Y á Aarón al cual escogió.

I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.

27 P usieron en ellos las palabras de sus señales, Y sus prodigios en la tierra de Châm.

Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.

28 E chó tinieblas, é hizo oscuridad; Y no fueron rebeldes á su palabra.

I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.

29 V olvió sus aguas en sangre, Y mató sus pescados.

I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.

30 P rodujo su tierra ranas, Aun en las cámaras de sus reyes.

I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.

31 D ijo, y vinieron enjambres de moscas, Y piojos en todo su término.

I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.

32 V olvió en su tierra sus lluvias en granizo, Y en fuego de llamaradas.

I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.

33 E hirió sus viñas y sus higueras, Y quebró los árboles de su término.

I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.

34 D ijo, y vinieron langostas, Y pulgón sin número;

I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.

35 Y comieron toda la hierba de su país, Y devoraron el fruto de su tierra.

A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.

36 H irió además á todos los primogénitos en su tierra, El principio de toda su fuerza.

I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.

37 Y sacólos con plata y oro; Y no hubo en sus tribus enfermo.

A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.

38 E gipto se alegró de que salieran; Porque su terror había caído sobre ellos.

Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.

39 E xtendió una nube por cubierta, Y fuego para alumbrar la noche.

I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.

40 P idieron, é hizo venir codornices; Y saciólos de pan del cielo.

I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.

41 A brió la peña, y fluyeron aguas; Corrieron por los secadales como un río.

I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.

42 P orque se acordó de su santa palabra, Dada á Abraham su siervo.

I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.

43 Y sacó á su pueblo con gozo; Con júbilo á sus escogidos.

A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.

44 Y dióles las tierras de las gentes; Y las labores de las naciones heredaron:

A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;

45 P ara que guardasen sus estatutos, Y observasen sus leyes. Aleluya.

Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.