1 D en gracias al Señor, invoquen Su nombre; Den a conocer Sus obras entre los pueblos.
Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
2 C ántenle, cántenle; Hablen de todas Sus maravillas.
Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
3 G loríense en Su santo nombre; Alégrese el corazón de los que buscan al Señor.
Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
4 B usquen al Señor y Su fortaleza; Busquen Su rostro continuamente.
Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
5 R ecuerden las maravillas que El ha hecho, Sus prodigios y los juicios de Su boca,
Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
6 O h simiente de Abraham, Su siervo, Hijos de Jacob, Sus escogidos.
E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
7 E l es el Señor nuestro Dios; Sus juicios están en toda la tierra.
Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
8 P ara siempre se ha acordado de Su pacto, De la palabra que ordenó a mil generaciones,
Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
9 D el pacto que hizo con Abraham, Y de Su juramento a Isaac.
Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
10 T ambién lo confirmó a Jacob por estatuto, A Israel como pacto eterno,
A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
11 D iciendo: “A ti te daré la tierra de Canaán Como porción de la heredad de ustedes.”
I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
12 C uando eran pocos en número, Muy pocos, y extranjeros en el país,
I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
13 C uando vagaban de nación en nación, Y de un reino a otro pueblo,
I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
14 E l no permitió que nadie los oprimiera, Y por amor a ellos reprendió a reyes, diciéndoles:
Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
15 “ No toquen a Mis ungidos, Ni hagan mal a Mis profetas.”
I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
16 Y llamó al hambre sobre la tierra; Quebró todo sustento de pan.
I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
17 E nvió a un hombre delante de ellos, A José, vendido como esclavo.
I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
18 C on grillos afligieron sus pies, El mismo fue puesto en cadenas,
I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
19 H asta que su predicción se cumplió; La palabra del Señor lo puso a prueba.
A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
20 E l rey envió, y lo soltó, El soberano de los pueblos, lo puso en libertad.
I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
21 L o puso por señor de su casa, Y administrador sobre todos sus bienes,
A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
22 P ara que encarcelara a sus príncipes a voluntad suya, Y a sus ancianos enseñara sabiduría.
Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
23 T ambién Israel entró en Egipto, Así peregrinó Jacob en la tierra de Cam.
I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
24 E hizo que su pueblo se multiplicara mucho, Y los hizo más fuertes que sus adversarios.
Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
25 L es cambió el corazón para que odiaran a Su pueblo, Para que obraran astutamente contra Sus siervos.
I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
26 E nvió a Moisés Su siervo, Y a Aarón a quien había escogido.
I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
27 E stos hicieron las maravillas de Dios entre ellos, Y prodigios en la tierra de Cam.
Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
28 M andó tinieblas e hizo que se oscureciera, Pero ellos no atendieron a Sus palabras.
I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
29 C onvirtió sus aguas en sangre, E hizo morir sus peces.
I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
30 S e llenó su tierra de ranas Hasta en las alcobas de sus reyes.
I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
31 E l habló, y vinieron enjambres de moscas Y mosquitos por todo su territorio.
I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
32 L es dio granizo por lluvia, Y llamas de fuego en su tierra.
I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
33 D evastó también sus vides y sus higueras, Y destrozó los árboles de sus territorios.
I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
34 E l habló, y vinieron langostas, Y orugas sin número;
I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
35 Q ue devoraron toda la vegetación de su país, Y se comieron el fruto de su suelo.
A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
36 T ambién hirió de muerte a todo primogénito de su tierra; Las primicias de todo su vigor.
I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
37 P ero a Su pueblo lo sacó con plata y oro, Y entre Sus tribus no hubo quien tropezara.
A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
38 E gipto se alegró cuando se fueron, Porque su terror había caído sobre ellos.
Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
39 E xtendió una nube para cubrirlos, Y fuego para iluminar los de noche.
I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
40 P idieron, y les mandó codornices, Y los sació de pan del cielo.
I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
41 A brió la roca, y brotaron las aguas; Corrieron como un río en tierra seca.
I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
42 P orque se acordó de Su santa palabra Dada a Abraham Su siervo,
I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
43 Y sacó a Su pueblo con alegría, Y a Sus escogidos con gritos de júbilo.
A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
44 T ambién les dio las tierras de las naciones, Y poseyeron el fruto del trabajo de los pueblos,
A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
45 A fin de que guardaran Sus estatutos, Y observaran Sus leyes. ¡Aleluya!
Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.