Lamentaciones 5 ~ Lamentations 5

picture

1 A cuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; Mira y ve nuestro oprobio.

Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

2 N uestra heredad ha pasado a extraños, Nuestras casas a extranjeros.

Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

3 H emos quedado huérfanos, sin padre, Nuestras madres, como viudas.

He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

4 P or el agua que bebemos tenemos que pagar, Nuestra leña nos llega por precio.

Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

5 S obre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; No hay descanso para nosotros, estamos agotados.

Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

6 A Egipto y a Asiria nos hemos sometido Para saciarnos de pan.

Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

7 N uestros padres pecaron, ya no existen, Y nosotros cargamos con sus iniquidades.

I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

8 E sclavos dominan sobre nosotros, No hay quien nos libre de su mano.

Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

9 C on peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, Enfrentándonos a la espada en el desierto.

E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

10 N uestra piel quema como un horno, A causa de los ardores del hambre.

Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

11 V iolaron a las mujeres en Sion, A las vírgenes en las ciudades de Judá.

Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

12 L os príncipes fueron colgados de sus manos, Los rostros de los ancianos no fueron respetados.

Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

13 L os jóvenes trabajaron en el molino, Y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.

Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

14 L os ancianos han dejado de estar a las puertas de la ciudad, Los jóvenes de su música.

Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

15 H a cesado el gozo de nuestro corazón, Se ha convertido en duelo nuestra danza.

Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

16 H a caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!

Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

17 P or esto está abatido nuestro corazón, Por estas cosas se nublan nuestros ojos,

Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

18 P orque el Monte Sion está asolado; Las zorras merodean en él.

Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

19 P ero Tú, oh Señor, reinas para siempre, Tu trono permanece de generación en generación.

Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

20 ¿ Por qué Te olvidas para siempre de nosotros, Y nos abandonas a perpetuidad ?

He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

21 R estáuranos a Ti, oh Señor, y seremos restaurados; Renueva nuestros días como antaño,

Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

22 A no ser que nos hayas desechado totalmente, Y estés enojado en gran manera contra nosotros.

Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.