1 P alabras del rey Lemuel, oráculo que le enseñó su madre.
Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.
2 ¿ Qué, hijo mío? ¿Y qué, hijo de mis entrañas ? ¿Y qué, hijo de mis votos ?
He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?
3 N o des tu vigor a las mujeres, Ni tus caminos a lo que destruye a los reyes.
Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.
4 N o es para los reyes, oh Lemuel, No es para los reyes beber vino, Ni para los gobernantes desear bebida fuerte;
Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?
5 N o sea que beban y olviden lo que se ha decretado, Y perviertan los derechos de todos los afligidos.
Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.
6 D enle bebida fuerte al que está pereciendo, Y vino a los amargados de alma.
Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:
7 Q ue beba y se olvide de su pobreza, Y no recuerde más su aflicción.
Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.
8 A bre tu boca por los mudos, Por los derechos de todos los desdichados.
Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.
9 A bre tu boca, juzga con justicia, Y defiende los derechos del afligido y del necesitado. Elogio de la Mujer Hacendosa
Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.
10 M ujer hacendosa, ¿quién la hallará? Su valor supera en mucho al de las joyas.
Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.
11 E n ella confía el corazón de su marido, Y no carecerá de ganancias.
Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.
12 E lla le trae bien y no mal Todos los días de su vida.
He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.
13 B usca lana y lino, Y con agrado trabaja con sus manos.
E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.
14 E s como las naves de mercader, Trae su alimento de lejos.
Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.
15 T ambién se levanta cuando aún es de noche, Y da alimento a los de su casa Y tarea a sus doncellas.
E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.
16 E valúa un campo y lo compra; Con sus ganancias planta una viña.
E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.
17 E lla se ciñe de fuerza Y fortalece sus brazos.
E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.
18 N ota que su ganancia es buena, No se apaga de noche su lámpara.
Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.
19 E xtiende sus manos a la rueca, Y sus manos toman el huso.
Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.
20 E xtiende su mano al pobre, Y alarga sus manos al necesitado.
Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.
21 N o tiene temor de la nieve por los de su casa, Porque todos los de su casa llevan ropa escarlata.
E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.
22 S e hace mantos para sí; Su ropa es de lino fino y de púrpura.
Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.
23 S u marido es conocido en las puertas de la ciudad, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.
24 H ace telas de lino y las vende, Y provee cinturones a los mercaderes.
E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.
25 F uerza y dignidad son su vestidura, Y sonríe al futuro.
He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.
26 A bre su boca con sabiduría, Y hay enseñanza de bondad en su lengua.
He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.
27 E lla vigila la marcha de su casa, Y no come el pan de la ociosidad.
Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.
28 S us hijos se levantan y la llaman bienaventurada, También su marido, y la alaba diciendo:
Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:
29 “ Muchas mujeres han obrado con nobleza, Pero tú las superas a todas.”
He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.
30 E ngañosa es la gracia y vana la belleza, Pero la mujer que teme al Señor, ésa será alabada.
He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.
31 D enle el fruto de sus manos, Y que sus obras la alaben en las puertas de la ciudad.
Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.