Proverbios 31 ~ Proverbs 31

picture

1 P alabras del rey Lemuel, oráculo que le enseñó su madre.

Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.

2 ¿ Qué, hijo mío? ¿Y qué, hijo de mis entrañas ? ¿Y qué, hijo de mis votos ?

He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?

3 N o des tu vigor a las mujeres, Ni tus caminos a lo que destruye a los reyes.

Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.

4 N o es para los reyes, oh Lemuel, No es para los reyes beber vino, Ni para los gobernantes desear bebida fuerte;

Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?

5 N o sea que beban y olviden lo que se ha decretado, Y perviertan los derechos de todos los afligidos.

Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.

6 D enle bebida fuerte al que está pereciendo, Y vino a los amargados de alma.

Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:

7 Q ue beba y se olvide de su pobreza, Y no recuerde más su aflicción.

Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.

8 A bre tu boca por los mudos, Por los derechos de todos los desdichados.

Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.

9 A bre tu boca, juzga con justicia, Y defiende los derechos del afligido y del necesitado. Elogio de la Mujer Hacendosa

Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.

10 M ujer hacendosa, ¿quién la hallará? Su valor supera en mucho al de las joyas.

Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.

11 E n ella confía el corazón de su marido, Y no carecerá de ganancias.

Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.

12 E lla le trae bien y no mal Todos los días de su vida.

He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.

13 B usca lana y lino, Y con agrado trabaja con sus manos.

E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.

14 E s como las naves de mercader, Trae su alimento de lejos.

Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.

15 T ambién se levanta cuando aún es de noche, Y da alimento a los de su casa Y tarea a sus doncellas.

E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.

16 E valúa un campo y lo compra; Con sus ganancias planta una viña.

E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.

17 E lla se ciñe de fuerza Y fortalece sus brazos.

E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.

18 N ota que su ganancia es buena, No se apaga de noche su lámpara.

Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.

19 E xtiende sus manos a la rueca, Y sus manos toman el huso.

Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.

20 E xtiende su mano al pobre, Y alarga sus manos al necesitado.

Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.

21 N o tiene temor de la nieve por los de su casa, Porque todos los de su casa llevan ropa escarlata.

E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.

22 S e hace mantos para sí; Su ropa es de lino fino y de púrpura.

Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.

23 S u marido es conocido en las puertas de la ciudad, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.

E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.

24 H ace telas de lino y las vende, Y provee cinturones a los mercaderes.

E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.

25 F uerza y dignidad son su vestidura, Y sonríe al futuro.

He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.

26 A bre su boca con sabiduría, Y hay enseñanza de bondad en su lengua.

He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.

27 E lla vigila la marcha de su casa, Y no come el pan de la ociosidad.

Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.

28 S us hijos se levantan y la llaman bienaventurada, También su marido, y la alaba diciendo:

Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:

29 Muchas mujeres han obrado con nobleza, Pero tú las superas a todas.”

He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.

30 E ngañosa es la gracia y vana la belleza, Pero la mujer que teme al Señor, ésa será alabada.

He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.

31 D enle el fruto de sus manos, Y que sus obras la alaben en las puertas de la ciudad.

Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.