Job 11 ~ Job 11

picture

1 E ntonces Zofar, el Naamatita respondió:

Ano ra ko Topara Naamati; i mea ia,

2 ¿Quedará sin respuesta esa multitud de palabras? ¿Será absuelto el que mucho habla ?

Kaua ranei hei whakautua te tini o nga kupu? A e whakatikaia ranei te tangata ngutu hohoro?

3 ¿ Hará callar a los hombres tu palabrería? ¿Harás escarnio sin que nadie te reprenda?

Ma au kupu whakapehapeha ranei e nohopuku ai nga tangata? A, ina tawai koe, kaua ranei he tangata e mea i a koe kia whakama?

4 P ues has dicho: ‘Mi enseñanza es pura, Y soy inocente ante tus ojos.’

E mea ana hoki koe, He tino tika taku whakaako, a he ma ahau ki ou kanohi.

5 P ero, ¡quién diera que Dios hablara, Que abriera Sus labios contra ti

Aue, me i korero te Atua, me i puaki mai ona ngutu ki te whakahe i a koe!

6 Y te declarara los secretos de la sabiduría! Porque la verdadera sabiduría tiene dos lados. Sabrías entonces que Dios da por olvidada parte de tu iniquidad.

Me i whakaaturia mai e ia ki a koe nga mea ngaro o te matauranga, te huhua o nga ara o tana mahi! Na kia matau koe, he iti iho i ou he ta te Atua e tango nei i a koe.

7 ¿ Podrás tú descubrir las profundidades de Dios? ¿Podrás descubrir los límites del Todopoderoso (Shaddai) ?

Ina whakatakina e koe, e kitea ranei e koe te Atua? E tino kitea rawatia ranei e koe te Kaha Rawa?

8 A ltos son como los cielos; ¿qué puedes tú hacer? Más profundos son que el Seol (región de los muertos); ¿qué puedes tú saber?

Kei te rangi te tiketike; ka pehea koe? Hohonu iho i te reinga; ko te aha e mohiotia e koe?

9 M ás extensa que la tierra es su dimensión, Y más ancha que el mar.

Ko tona takoto, roa atu i te whenua, whanui atu i te moana.

10 S i El pasa, o encierra, O convoca una asamblea, ¿quién podrá impedírselo ?

Ki te mea ka haukotia e ia, ka herehera ranei, ka whakawakia ranei, ma wai ia e arai?

11 P orque El conoce a los hombres falsos, Y ve la iniquidad sin investigar.

E mohio ana hoki ia ki nga tangata teka noa; a e kite ana ia i te he, ahakoa e kore e whakaaroa e ia.

12 E l hombre tonto se hará inteligente Cuando el pollino de un asno montés nazca hombre.

Otiia ko te mea whakaarokore nei, ko te tangata kahore rawa ona hinengaro, ae ra, to te tangata rite i tona whanautanga kei te kuao kaihe mohoao.

13 S i diriges bien tu corazón Y extiendes a El tu mano,

Ki te whakatikaia e koe tou ngakau, a ka wherahia ou ringa ki a ia;

14 S i en tu mano hay iniquidad y la alejas de ti Y no permites que la maldad more en tus tiendas,

Ki te mea he he kei tou ringa, whakamataratia atu, kaua hoki te kino e noho ki ou tapenakara;

15 E ntonces, ciertamente levantarás tu rostro sin mancha, Estarás firme y no temerás.

He pono ko reira ara ai tou mata, te ai he ira; ae, ka u hoki koe, te ai he wehi:

16 P orque olvidarás tu aflicción, Como aguas que han pasado la recordarás.

Tera hoki koe e wareware ki tou mauiui; a e maharatia e koe ano ko nga wai kua rere atu.

17 T u vida será más radiante que el mediodía, Y hasta la oscuridad será como la mañana.

A ko tou ora tera e marama ke atu i to te poutumarotanga o ate ra; a ahakoa e pouri ano, ka rite ki te ata.

18 E ntonces confiarás, porque hay esperanza, Mirarás alrededor y te acostarás seguro.

Ka tatu ou whakaaro, no te mea ka whai tumanakohanga atu; ae, ka rapu koe i tetahi taha ou, i tetahi taha, a ka takoto marire koe.

19 D escansarás y nadie te atemorizará, Y muchos buscarán tu favor.

E takoto iho ano koe, te ai he kaiwhakawehi; he tokomaha ano hoki e whai kia paingia e koe.

20 P ero los ojos de los malvados languidecerán, Y no habrá escape para ellos; Su esperanza es dar su último suspiro.”

Ka poko ia nga kanohi o te hunga kino, kore ake he rerenga mo ratou; ko ta ratou e tumanako atu ai ko te hemonga.