Job 31 ~ Job 31

picture

1 H ICE pacto con mis ojos: ¿Cómo pues había yo de pensar en virgen?

Kua oti taku kawenata ki oku kanohi; kia whakaaroaro ahau hei aha ki te kotiro?

2 P orque ¿qué galardón me daría de arriba Dios, Y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

He aha ta te Atua wahi e tuwha mai ai i runga? He aha ta te Kaha Rawa taonga tupu i te wahi tiketike?

3 ¿ No hay quebrantamiento para el impío, Y extrañamiento para los que obran iniquidad?

He teka ianei he whakangaromanga mo te tangata kino? he whiu mo nga kaimahi o te he?

4 ¿ No ve él mis caminos, Y cuenta todos mis pasos?

He teka ianei e kitea ana e ia oku ara, e taua ana e ia oku hikoinga katoa?

5 S i anduve con mentira, Y si mi pie se apresuró á engaño,

Ki te mea i haere ahau i runga i te tekateka noa, a i hohoro toku waewae ki te tinihanga;

6 P éseme Dios en balanzas de justicia, Y conocerá mi integridad.

Kia paunatia ahau i runga i te pauna tika, kia mohio ai te Atua ki toku tapatahi:

7 S i mis pasos se apartaron del camino, Y si mi corazón se fué tras mis ojos, Y si algo se apegó á mis manos,

Ki te mea i kotiti ke toku hikoinga i te ara, a i whai toku ngakau i oku kanohi; a ki te mea i mau te tongi ki oku ringa;

8 S iembre yo, y otro coma, Y mis verduras sean arrancadas.

Kati, ko ahau hei whakato, a ma tetahi atu e kai; ae ra, tukua nga hua o taku mara kia hutia atu.

9 S i fué mi corazón engañado acerca de mujer, Y si estuve acechando á la puerta de mi prójimo:

Ki te mea i whakawairangitia toku ngakau e te wahine, a i whanga ahau i te tatau o toku hoa;

10 M uela para otro mi mujer, Y sobre ella otros se encorven.

Heoi kia huri paraoa taku wahine ma tetahi atu, kia piko iho ano hoki nga tangata ke ki runga i a ia.

11 P orque es maldad é iniquidad, Que han de castigar los jueces.

He kino rawa hoki tera; ae ra, he he e tika ana kia whiua e nga kaiwhakawa:

12 P orque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, Y desarraigaría toda mi hacienda.

He ahi hoki tera e kai ana ki te whakangaromanga rawa, poto noa aku hua katoa.

13 S i hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, Cuando ellos pleitearan conmigo,

Ki te mea i whakahaweatia e ahau te whakawa a taku pononga tane, a taku pononga wahine, i a raua e totohe ana ki ahau;

14 ¿ Qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?

Ka pehea ra ahau ina whakatika te Atua? He aha taku kupu e whakahoki ai ki a ia ina tae mai ia ki te titiro?

15 E l que en el vientre me hizo á mí, ¿no lo hizo á él? ¿Y no nos dispuso uno mismo en la matriz?

He teka ranei na toku kaihanga ia i hanga i roto i te kopu? a nana, na te kotahi, i whai ahua ai maua i roto i te puku?

16 S i estorbé el contento de los pobres, E hice desfallecer los ojos de la viuda;

Ki te mea i kaiponuhia e ahau ta nga rawakore i hiahia ai, a meinga ana e ahau nga kanohi o te pouaru kia pau i te minamina;

17 Y si comí mi bocado solo, Y no comió de él el huerfano;

Ki te mea ranei i kainga taku maramara e toku kotahi, a kihai te pani i kai i tetahi wahi;

18 ( Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre, Y desde el vientre de mi madre fuí guía de la viuda;)

He mea whakatupu ia naku no toku taitamarikitanga ra ano me te mea ko tona papa ahau: ko te pouaru he mea arahi naku no te kopu ra ano o toku whaea;

19 S i he visto que pereciera alguno sin vestido, Y al menesteroso sin cobertura;

Ki te mea i kite ahau i tetahi e tata ana ki te mate, he kore no te kakahu, a kahore he uhi mo te rawakore;

20 S i no me bendijeron sus lomos, Y del vellón de mis ovejas se calentaron;

Ki te mea kihai tona hope i whakapai ki ahau, a kihai ia i mahana i nga huruhuru o taku kahui:

21 S i alcé contra el huérfano mi mano, Aunque viese que me ayudarían en la puerta;

Ki te mea i ara toku ringa hei pehi i te pani, i toku kitenga he awina tera moku kei te kuwaha;

22 M i espalda se caiga de mi hombro, Y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

Na kia marere atu toku pokohiwi i roto i te peke, kia whati te takakau o toku ringa.

23 P orque temí el castigo de Dios, Contra cuya alteza yo no tendría poder.

Ko te whiu hoki a te Atua taku i wehi ai; kihai hoki i taea e ahau te aha i tona nui.

24 S i puse en oro mi esperanza, Y dije al oro: Mi confianza eres tú;

Ki te mea i u toku whakaaro ki te koura, a i mea ahau ki te koura parakore, Ko koe taku e whakawhirinaki atu ai;

25 S i me alegré de que mi hacienda se multiplicase, Y de que mi mano hallase mucho;

Ki te mea i koa ahau ki te maha o oku rawa, a ki te nui o ta toku ringa i whiwhi ai;

26 S i he mirado al sol cuando resplandecía, Y á la luna cuando iba hermosa,

Ki te mea i kite ahau i te ra e whiti ana, i te marama ranei e haere ana i tona tiahotanga;

27 Y mi corazón se engañó en secreto, Y mi boca besó mi mano:

A ka kumea pukutia atu toku ngakau, ka kihia toku ringa e toku mangai:

28 E sto también fuera maldad juzgada; Porque habría negado al Dios soberano.

Na he kino tenei hei whiunga ma nga kaiwhakawa: he teka hoki naku ki te Atua i runga.

29 S i me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, Y me regocijé cuando le halló el mal;

Ki te mea i koa ahau ki te whakangaromanga o te tangata i kino ki ahau, i whakaara ake ranei i ahau i te panga o te he ki a ia;

30 ( Que ni aun entregué al pecado mi paladar, Pidiendo maldición para su alma;)

Ae, kihai ahau i tuku i toku mangai kia hara, kihai i whai kia kanga tona wairua;

31 C uando mis domésticos decían: ­Quién nos diese de su carne! nunca nos hartaríamos.

Ki te mea kahore nga tangata o toku teneti i mea, Tena koa te tangata kihai nei i makona i tona kikokiko?

32 E l extranjero no tenía fuera la noche; Mis puertas abría al caminante.

Kihai te manene i moe i waho; i whakatuwheratia ano e ahau oku tatau ki te tangata haere;

33 S i encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, Escondiendo en mi seno mi iniquidad;

Ki te mea i pera ahau me Arama, i hipoki i oku he, i huna i toku kino ki roto ki toku uma;

34 P orque quebrantaba á la gran multitud, Y el menosprecio de las familias me atemorizó, Y callé, y no salí de mi puerta:

I wehi hoki ahau i te huihui nui, i mataku ki te whakahawea a nga hapu, a whakarongo kau ana, kihai hoki i puta ki waho

35 Q uién me diera quien me oyese! He aquí mi impresión es que el Omnipotente testificaría por mí, Aunque mi adversario me hiciera el proceso.

Aue, me i whakarongo mai tetahi ki ahau! Nana, tenei taku tohu, ma te Kaha Rawa e whakahoki mai he kupu ki ahau; me i ahau noa te pukapuka i tuhituhia e toku hoariri!

36 C iertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, Y me lo ataría en lugar de corona.

Ina, kua amohia e ahau i runga i toku pokohiwi; kua herea e ahau hei karauna moku.

37 Y o le contaría el número de mis pasos, Y como príncipe me llegaría á él.

Kua whakaaturia e ahau ki a ia te maha o oku hikoinga; rite tonu ki ta te rangatira taku whakatata atu ki a ia.

38 S i mi tierra clama contra mí, Y lloran todos sus surcos;

Ki te tangi taku oneone, he whakahe ki ahau, ki te uru ano ona moa ki te aue,

39 S i comí su sustancia sin dinero, O afligí el alma de sus dueños;

Ki te mea i kainga e ahau ona hua, he mea kihai i utua, a naku ranei ona ariki i mate ai,

40 E n lugar de trigo me nazcan abrojos, Y espinas en lugar de cebada.

Na, kia riro pu te witi i te tataramoa, te parei i te taru kino. Heoi ano nga korero a Hopa.