1 H ice pacto con mis ojos, de no fijar mi vista en ninguna doncella.
Kua oti taku kawenata ki oku kanohi; kia whakaaroaro ahau hei aha ki te kotiro?
2 P orque ¿qué galardón me daría desde arriba Dios, Y qué heredad el Omnipotente desde las alturas?
He aha ta te Atua wahi e tuwha mai ai i runga? He aha ta te Kaha Rawa taonga tupu i te wahi tiketike?
3 ¿ No hay quebrantamiento para el impío, Y extrañamiento para los que hacen iniquidad?
He teka ianei he whakangaromanga mo te tangata kino? he whiu mo nga kaimahi o te he?
4 ¿ No ve él mis caminos, Y cuenta todos mis pasos?
He teka ianei e kitea ana e ia oku ara, e taua ana e ia oku hikoinga katoa?
5 S i anduve con mentira, Y si mi pie se apresuró al engaño,
Ki te mea i haere ahau i runga i te tekateka noa, a i hohoro toku waewae ki te tinihanga;
6 P éseme Dios en balanzas de justicia, Y conocerá mi integridad.
Kia paunatia ahau i runga i te pauna tika, kia mohio ai te Atua ki toku tapatahi:
7 S i mis pasos se apartaron del camino, Si mi corazón se fue tras mis ojos, Y si algo manchado se pegó a mis manos,
Ki te mea i kotiti ke toku hikoinga i te ara, a i whai toku ngakau i oku kanohi; a ki te mea i mau te tongi ki oku ringa;
8 Q ue otro coma lo que siembre yo, Y sea arrancada mi sementera.
Kati, ko ahau hei whakato, a ma tetahi atu e kai; ae ra, tukua nga hua o taku mara kia hutia atu.
9 S i fue mi corazón seducido acerca de mujer, Y si estuve acechando a la puerta de mi prójimo,
Ki te mea i whakawairangitia toku ngakau e te wahine, a i whanga ahau i te tatau o toku hoa;
10 M uela para otro mi mujer, Y otros se acuesten con ella.
Heoi kia huri paraoa taku wahine ma tetahi atu, kia piko iho ano hoki nga tangata ke ki runga i a ia.
11 P orque sería maldad e iniquidad Que han de castigar los jueces.
He kino rawa hoki tera; ae ra, he he e tika ana kia whiua e nga kaiwhakawa:
12 P orque es fuego que devoraría hasta la Perdición, Y consumiría toda mi hacienda.
He ahi hoki tera e kai ana ki te whakangaromanga rawa, poto noa aku hua katoa.
13 S i hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, Cuando ellos contendían conmigo,
Ki te mea i whakahaweatia e ahau te whakawa a taku pononga tane, a taku pononga wahine, i a raua e totohe ana ki ahau;
14 ¿ Qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él preguntara, ¿qué le respondería yo?
Ka pehea ra ahau ina whakatika te Atua? He aha taku kupu e whakahoki ai ki a ia ina tae mai ia ki te titiro?
15 E l que en el vientre me hizo a mí, ¿no los hizo a ellos también? ¿Y no nos dispuso uno mismo en la matriz?
He teka ranei na toku kaihanga ia i hanga i roto i te kopu? a nana, na te kotahi, i whai ahua ai maua i roto i te puku?
16 S i me negué al deseo de los pobres, E hice desfallecer los ojos de la viuda;
Ki te mea i kaiponuhia e ahau ta nga rawakore i hiahia ai, a meinga ana e ahau nga kanohi o te pouaru kia pau i te minamina;
17 S i comí mi bocado yo solo, Y no comió de él el huérfano
Ki te mea ranei i kainga taku maramara e toku kotahi, a kihai te pani i kai i tetahi wahi;
18 ( Porque desde mi juventud cuidé de él como un padre, Y desde el vientre de mi madre fui su protector);
He mea whakatupu ia naku no toku taitamarikitanga ra ano me te mea ko tona papa ahau: ko te pouaru he mea arahi naku no te kopu ra ano o toku whaea;
19 S i he visto a algún desgraciado sin vestido, Y al menesteroso sin abrigo;
Ki te mea i kite ahau i tetahi e tata ana ki te mate, he kore no te kakahu, a kahore he uhi mo te rawakore;
20 S i no me bendijeron sus lomos, Y del vellón de mis ovejas se calentaron;
Ki te mea kihai tona hope i whakapai ki ahau, a kihai ia i mahana i nga huruhuru o taku kahui:
21 S i alcé contra el huérfano mi mano, Aunque viese que me respaldaban en la puerta;
Ki te mea i ara toku ringa hei pehi i te pani, i toku kitenga he awina tera moku kei te kuwaha;
22 M i espalda se caiga de mi hombro, Y mi brazo sea desgajado.
Na kia marere atu toku pokohiwi i roto i te peke, kia whati te takakau o toku ringa.
23 P orque temí el castigo de Dios, Contra cuya majestad yo no tendría poder.
Ko te whiu hoki a te Atua taku i wehi ai; kihai hoki i taea e ahau te aha i tona nui.
24 S i puse en el oro mi esperanza, Y dije al oro: Mi confianza eres tú;
Ki te mea i u toku whakaaro ki te koura, a i mea ahau ki te koura parakore, Ko koe taku e whakawhirinaki atu ai;
25 S i puse mi complacencia en que mis riquezas se multiplicasen, Y en que mi mano acaparase mucho;
Ki te mea i koa ahau ki te maha o oku rawa, a ki te nui o ta toku ringa i whiwhi ai;
26 S i he mirado al sol cuando resplandecía, O a la luna cuando iba hermosa,
Ki te mea i kite ahau i te ra e whiti ana, i te marama ranei e haere ana i tona tiahotanga;
27 Y mi corazón se engañó en secreto, Y mi boca les envió un beso de adoración con mi mano;
A ka kumea pukutia atu toku ngakau, ka kihia toku ringa e toku mangai:
28 E sto también sería maldad juzgada; Porque habría negado al Dios soberano.
Na he kino tenei hei whiunga ma nga kaiwhakawa: he teka hoki naku ki te Atua i runga.
29 S i me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, Y me regocijé cuando le halló el mal
Ki te mea i koa ahau ki te whakangaromanga o te tangata i kino ki ahau, i whakaara ake ranei i ahau i te panga o te he ki a ia;
30 ( Ni aun entregué al pecado mi lengua, Pidiendo maldición para su alma);
Ae, kihai ahau i tuku i toku mangai kia hara, kihai i whai kia kanga tona wairua;
31 C uando mis siervos decían: ¡Quién nos diera saciarnos de su carne!
Ki te mea kahore nga tangata o toku teneti i mea, Tena koa te tangata kihai nei i makona i tona kikokiko?
32 ( El forastero no pasaba fuera la noche; Mis puertas abría al caminante);
Kihai te manene i moe i waho; i whakatuwheratia ano e ahau oku tatau ki te tangata haere;
33 S i encubrí como hombre mis transgresiones, Escondiendo en mi seno mi iniquidad,
Ki te mea i pera ahau me Arama, i hipoki i oku he, i huna i toku kino ki roto ki toku uma;
34 P or temor de la opinión pública, Y el menosprecio de las gentes me asustaba, Hasta quedarme callado, sin atreverme a salir de mi puerta;
I wehi hoki ahau i te huihui nui, i mataku ki te whakahawea a nga hapu, a whakarongo kau ana, kihai hoki i puta ki waho
35 ¡ Quién me diera que Dios me oyese! He aquí mi confianza es que el Omnipotente testificará por mí; Aunque mi adversario escriba un libelo contra mí.
Aue, me i whakarongo mai tetahi ki ahau! Nana, tenei taku tohu, ma te Kaha Rawa e whakahoki mai he kupu ki ahau; me i ahau noa te pukapuka i tuhituhia e toku hoariri!
36 C iertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, Y me lo ceñiría como una corona.
Ina, kua amohia e ahau i runga i toku pokohiwi; kua herea e ahau hei karauna moku.
37 Y o le daría cuenta de todos mis pasos, Y como un príncipe me presentaría ante él.
Kua whakaaturia e ahau ki a ia te maha o oku hikoinga; rite tonu ki ta te rangatira taku whakatata atu ki a ia.
38 S i mi tierra clama contra mí, Y lloran todos sus surcos;
Ki te tangi taku oneone, he whakahe ki ahau, ki te uru ano ona moa ki te aue,
39 S i comí su cosecha sin pagarla, O afligí el alma de sus dueños,
Ki te mea i kainga e ahau ona hua, he mea kihai i utua, a naku ranei ona ariki i mate ai,
40 E n lugar de trigo me nazcan abrojos, Y espinos en lugar de cebada. Aquí terminan las palabras de Job.
Na, kia riro pu te witi i te tataramoa, te parei i te taru kino. Heoi ano nga korero a Hopa.