1 A demás Eliú dijo:
I korero ano hoki a Erihu, i mea,
2 O íd, sabios, mis palabras; Y vosotros, doctos, estadme atentos.
Whakarongo ki aku kupu, e te hunga whakaaro nui; kia whai taringa ki ahau, e te hunga mohio.
3 P orque el oído discierne las palabras, Como el paladar gusta lo que uno come.
E whakamatau ana hoki te taringa i te kupu, e pera ana me ta te mangai ki te reka o te kai.
4 E scojamos para nosotros lo que es justo, Y reconozcamos entre nosotros lo que es bueno.
Ko ta tatou e whiriwhiri ai ma tatou ko te mea tika: kia mohiotia hoki e tatou, e tenei, e tenei, ko te aha te mea pai.
5 P orque Job ha dicho: Yo soy justo, Y Dios me ha negado mi derecho.
Kua mea nei hoki a Hopa, He tika taku, a kua whakapeaua ketia e te Atua te whakawa moku:
6 ¿ Se me ha de tener por mentiroso teniendo yo razón? Dolorosa es mi herida sin haber hecho yo transgresión.
Ahakoa kei ahau te tika ka kiia ahau he tangata teka; e kore e mahu toku werohanga, ahakoa kahore oku he.
7 ¿ Qué hombre hay como Job, Que se bebe la insolencia como agua,
Ko wai te tangata e rite ki a Hopa, me te mea he wai te tawai e inumia ana e ia?
8 Y va en compañía de los que hacen iniquidad, Y anda con los hombres malos?
Kua uru nei ki te tira o nga kaimahi i te he, a e haere tahi ana me nga tangata kikino.
9 P orque ha dicho: De nada servirá al hombre El tratar de agradar a Dios.
Kua mea hoki ia, Kahore he painga ki te tangata ki te ahuareka atu ia ki te Atua.
10 P or tanto, varones de inteligencia, oídme: Lejos está de Dios la impiedad, Y del Omnipotente la iniquidad.
No reira whakarongo mai ki ahau, e nga tangata ngakau mohio: e kore rawa te Atua e mahi i te kino; e kore rawa hoki te Kaha Rawa e mahi i te he.
11 P orque él pagará al hombre según su obra, Y le retribuirá conforme a su camino.
Ka utua hoki e ia te tangata mo tana mahi, ka rite hoki ki to te tangata ara nga mea e whakawhiwhia e ia ki a ia.
12 S í, por cierto, Dios no hará injusticia, Y el Omnipotente no pervertirá el derecho.
Tika rawa, e kore te Atua e kino, e kore ano hoki te Kaha Rawa e whakaputa ke i te whakawa.
13 ¿ Quién le ha encomendado a él la tierra? ¿Y quién puso en orden todo el mundo?
Na wai ia i mea hei kaitirotiro mo te whenua? Na wai hoki i whakatakoto nga tikanga mo te ao katoa?
14 S i él retirase del hombre su atención, Y recogiese así su espíritu y su aliento,
Ki te anga mai tona ngakau ki te tangata, ki te kohia atu e ia ki a ia tona wairua me tona manawa;
15 T oda carne perecería juntamente, Y el género humano volvería al polvo.
Ka hemo ngatahi nga kikokiko katoa, a ka hoki ano te tangata ki te puehu.
16 S i, pues, hay en ti entendimiento, oye esto; Escucha el son de mis palabras.
Na ki te mea he ngakau mohio tou, whakarongo ki tenei; kia whai taringa mai ki te reo o aku kupu.
17 ¿ Gobernará el que aborrece el derecho? ¿Y condenarás tú al que es tan justo?
E whai kingitanga ranei tetahi kotahi e kino ana ki te tika? E whakakino ranei koe ki te tangata tika, kaha hoki?
18 ¿ Se dirá al rey: Perverso; Y a los príncipes: Impíos?
E tau ana ranei te mea atu ki te kingi, He weriweri koe? ki nga rangatira ranei, He kino koutou?
19 ¿ Cuánto menos a aquel que no hace acepción de personas de potentados, Ni favorece más al rico que al pobre, Porque todos son obra de sus manos?
Kia iti rawa iho ki a ia e kore nei e whakapai ki te kanohi o nga rangatira, e kore nei e hira ake tona pai ki te hunga whai rawa i nga rawakore? No te mea he mahi ratou katoa na ona ringa.
20 D e improviso morirán, Y a medianoche se alborotarán los pueblos, y pasarán, Y sin mano de hombre será quitado el poderoso.
Kihai i aha kua mate ratou, kua mate i waenganui po; ka wiri te iwi, ka pahemo atu, ka riro te hunga nunui, kahore hoki he ringa.
21 P orque los ojos de Dios vigilan sobre los caminos del hombre, Y ve todos sus pasos.
Kei runga hoki i nga ara o te tangata ona kanohi, e kitea ana e ia ona hikoinga katoa.
22 N o hay tinieblas ni sombra de muerte Donde se escondan los que hacen maldad.
Kahore he pouri, kahore he atarangi o te mate e piri ai nga kaimahi i te kino.
23 N o apremia, pues, él al hombre más de lo justo, Para que vaya con Dios a juicio.
E kore hoki e nui atu i te tika te mea e whakawaha e ia ki te tangata, e haere ai ia ki te aroaro o te Atua ki te whakawa.
24 É l quebrantará a los fuertes sin indagación, Y nombrará a otros en su lugar.
Ka wawahia e ia nga tangata nunui, te mohiotia nga ara, a whakaturia ake etahi atu i muri i a ratou.
25 P or tanto, él hará notorias las obras de ellos, Cuando los trastorne en la noche, y sean quebrantados.
Na e mohio ana ia ki a ratou mahi; a hurihia ake ratou e ia i te po, a mongamonga noa ratou.
26 C omo a malos los herirá En lugar donde sean vistos;
He hunga kino ratou, pakia iho e ia i te tirohanga a te tangata;
27 P or cuanto así se apartaron de él, Y no consideraron ninguno de sus caminos,
Mo ratou i tahuri ke i te whai i a ia, kihai hoki i whakaaro ki tetahi o ona ara:
28 H aciendo venir delante de él el clamor del pobre, Y el clamor de los necesitados, que él siempre oye.
Na ratou hoki i puta ai te tangi a te rawakore ki a ia, a rongo ana ia ki te tangi a te hunga e tukinotia ana.
29 S i él da reposo, ¿quién inquietará? Si esconde su rostro, ¿quién lo podrá ver? Vela sobre una nación, lo mismo que sobre cada individuo;
Ki te meinga e ia kia ata noho, ko wai hei whakararuraru? A ki te huna e ia tona kanohi, ko wai e kite i a ia? ahakoa i meatia ki te iwi, ki te tangata ranei, rite tonu.
30 H aciendo que no reine el hombre impío, Ni enrede en sus mallas al pueblo.
Kore ake te whakaponokore e whai kingitanga, kore ake te iwi e mahangatia.
31 D e seguro que si alguien dice a Dios: He llevado ya castigo, no ofenderé ya más;
Kua mea atu ranei ki te Atua, Kua pehia ahau e te whiu, e kore ahau e mahi i te he a muri nei?
32 E nséñame tú lo que yo no veo; Si hice mal, no lo haré más.
Ko te mea kihai i kitea e ahau mau e whakaatu mai ki ahau; ki te mea i mahi ahau i te he, ka mutu taku.
33 ¿ Acaso ha de retribuir conforme a lo que tú le dictes? Él te retribuirá, ora rehúses, ora aceptes, y no yo; Di, si no, lo que tú sabes.
Kia rite ranei tana utu ki tau e mea ai, i whakakahoretia ai e koe? Mau te whiriwhiri, kahore maku: na mau e korero mai tau i mohio ai.
34 L os hombres inteligentes dirán conmigo, Y todo hombre sabio que me oiga:
Ka korero mai nga tangata ngakau mahara ki ahau, ae ra, nga tangata whakaaro nui e whakarongo ana ki ahau:
35 Q ue Job no habla con sabiduría, Y que sus palabras no son con entendimiento.
Kahore he matauranga o Hopa i a ia i korero ra, kahore hoki he mahara i roto i ana kupu.
36 D eseo yo que Job sea examinado a fondo, A causa de sus respuestas semejantes a las de los hombres inicuos.
He pai me i whakamatauria a Hopa a te mutunga ra ano, mo ana kupu i whakahokia mai nei e ia, he mea i rite ki a nga tangata kikino.
37 P orque a su pecado añadió rebeldía; En medio de nosotros habla con mucha insolencia, Y contra Dios multiplica sus palabras.
E tapiritia ana hoki e ia te tutu ki runga ki tona hara, kei te pakipaki ia i ona ringa i waenganui i a tatou, a whakanuia ana e ia ana kupu kite Atua.