1 A hora, pues, da voces; ¿habrá quien te responda? ¿Y a cuál de los santos ángeles te volverás?
Tena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?
2 E s cierto que al necio lo mata el enojo, Y al imprudente lo consume la indignación.
E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.
3 Y o he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora vi maldita su morada.
I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.
4 S us hijos estarán lejos de la seguridad; En la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.
Kei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.
5 S u mies se la comerán los hambrientos, Y la sacarán de entre los espinos, Y los sedientos se sorberán su hacienda.
Ko ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.
6 P orque la aflicción no sale del polvo, Ni brota de la tierra la molestia;
Na e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;
7 S ino que, como las chispas se levantan para volar por el aire, Así el hombre engendra su propia aflicción.
I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.
8 C iertamente yo en tu lugar buscaría a Dios, Y encomendaría a él mi causa;
Ko ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,
9 E l cual hace prodigios grandes e inescrutables, Y maravillas sinnúmero;
E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;
10 Q ue derrama la lluvia sobre la faz de la tierra, Y envía las aguas sobre los campos;
E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;
11 Q ue pone a los humildes en altura, Y a los enlutados levanta a prosperidad;
E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.
12 Q ue frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manejos no prosperen;
E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.
13 Q ue prende a los sabios en la astucia de ellos, Y frustra los designios de los perversos.
Mau ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.
14 E n pleno día tropiezan con tinieblas, Y a mediodía andan a tientas como de noche.
I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.
15 A sí libra de la lengua afilada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;
Otiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.
16 P ues da esperanza al desvalido, Y la iniquidad cerrará su boca.
Ka ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.
17 H e aquí, bienaventurado es el hombre a quien Dios corrige; Por tanto, no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
Nana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.
18 P orque él es quien hace la herida, y él la vendará; Él hiere, y sus manos curan.
He whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.
19 E n seis tribulaciones te librará, Y aun en la séptima no te tocará el mal.
E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.
20 E n el hambre te salvará de la muerte, Y en la guerra, del poder de la espada.
I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.
21 D el azote de la lengua estarás al abrigo; No temerás la destrucción cuando venga.
Ka huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.
22 D e la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás a las fieras del campo;
E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.
23 P ues aun con las piedras del campo tendrás tu pacto, Y las fieras del campo estarán en paz contigo.
No te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.
24 S abrás que hay paz en tu tienda; Visitarás tu morada, y nada echarás de menos.
Ka mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.
25 A simismo verás que tu descendencia es numerosa, Y tu prole como la hierba de la tierra.
Ka mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.
26 B ajarás al sepulcro en buena vejez, Como la gavilla de trigo que se recoge en sazón.
Ka ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.
27 H e aquí lo que hemos indagado y es cierto; Escúchalo y aplícatelo para tu provecho.
Nana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.