1 H ijo mío, está atento a mi sabiduría, Y a mi inteligencia inclina tu oído,
E taku tama, tahuri ki oki whakaaro nui, kia anga tou taringa ki toku matauranga:
2 P ara que guardes la reflexión, Y tus labios conserven la ciencia.
Kia u ai koe ki te ngarahu pai, kia mau ai te matauranga i ou ngutu.
3 P orque los labios de la mujer extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
Ko nga ngutu hoki o te wahine ke, kei te maturuturunga iho o te honikoma, ngawari iho tona mangai i te hinu.
4 M as su fin es amargo como el ajenjo, Aguzado como espada de dos filos.
He kawa rawa hoki tona mutunga i te taru kawa; he koi, ano he hoari matarua.
5 S us pies descienden a la muerte; Sus pasos conducen al Seol.
Ko ona waewae e heke ana ki te mate, mau pu te reinga i ona takahanga;
6 S us caminos son desviados, sin que se percate de ello, Por no considerar el camino de vida.
Heoi kahore i kitea e ia te ara totika ki te ora: he kotiti ke ona ara, a kahore ia i te matau.
7 A hora pues, hijos, oídme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
Na reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau, kei mahue hoki nga kupu a toku mangai.
8 A leja de ella tu camino, Y no te acerques a la puerta de su casa;
Kia matara tou ara i a ia, kaua hoki e tata ki te tatau o tona whare;
9 P ara que no des a los extraños tu honor, Y tus años al cruel;
Kei hoatu tou honore ki nga tangata ke, ou tau ki te hunga nanakia:
10 N o sea que extraños se sacien de tus bienes, Y el fruto de tus trabajos vaya a parar a casa del extraño;
Kei makona nga tangata ke i tou kaha, kei riro ou mauiui ki te whare o te tangata ke;
11 Y gimas al final, Cuando tu carne y tu cuerpo se hayan consumido,
A ka tangi koe i tou whakamutunga, ina poto ou kikokiko me tou tinana.
12 Y digas: ¡Cómo desoí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
A ka mea, Katae toku kino ki te ako; katae te mauiui o toku ngakau ki te tohutohu!
13 N o escuché la voz de los que me instruían, Y a los que me enseñaban no presté atención!
Kihai hoki ahau i whakarongo ki te reo o oku kaiwhakaako, kihai toku taringa i anga ki te hunga e tohutohu ana i ahau.
14 P or poco llego al colmo de la desgracia, En medio de la sociedad y de la congregación.
Wahi iti kei nga kino katoa ahau i waenganui o te whakaminenga, o te huihui.
15 B ebe el agua de tu misma cisterna, Y los raudales de tu propio pozo.
Inumia he wai i roto i tau ake rua, me nga wai rere ano i roto i tau ake poka.
16 ¿ Se derramarán tus fuentes por las calles, Y tus corrientes de aguas por las plazas?
Kia tohatoha noa atu koia au puna wai, nga awa wai i nga huarahi?
17 S ean para ti solo, Y no para los extraños contigo.
Waiho ena mau anake, kauaka ma koutou tahi ko nga tangata ke.
18 S ea bendito tu manantial, Y gózate en la mujer de tu juventud,
Kia manaakitia tau puna wai: kia koa ano koe ki te wahine o tou taitamarikitanga.
19 C omo cierva amada y graciosa gacela. Sus caricias te satisfagan en todo tiempo, Y en su amor recréate siempre.
Kia rite ia ki taua mea ahuareka, ki te hata, ki te mea ataahua ki te anaterope; kia makona koe i ona u i nga wa katoa, kia matenuitia tonutia e koe tona aroha.
20 ¿ Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la mujer ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
He aha oti koe, e taku tama, ka matenui ai ki te wahine ke, i awhi ai i te uma o te wahine ke?
21 P orque los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, Y él considera todas sus veredas.
Kei mua hoki i nga kanohi o Ihowa nga ara o te tangata, a e meinga ana e ia kia papatairite ona ara katoa.
22 P renderán al impío sus propias iniquidades, Y será retenido con las cuerdas de su pecado.
Ko ona kino ano hei hopu i te tangata kino, hei taura ona hara e mau ai ia.
23 É l morirá por falta de corrección, Y errará por lo inmenso de su locura.
Ka mate ia, he mea kihai i whakaakona, ka pohehe i te nui o tona wairangi.