1 O h Jehová, Dios de mi salvación, Día y noche clamo delante de ti.
He waiata, he himene ma nga tama a Koraha. Ki te tino kaiwhakatangi. Maharata Reanoto. He Makiri na Hemana Eterahi. E Ihowa, e te Atua o toku whakaoranga, he tangi taku ki tou aroaro i te ao, i te po.
2 L legue mi oración a tu presencia; Inclina tu oído a mi clamor.
Kia tae atu taku inoi ki tou aroaro: whakatitahatia mai tou taringa ki taku tangi.
3 P orque mi alma está saturada de males, Y mi vida está al borde del Seol.
Kua ki hoki toku wairua i te pouri, a e whakatata ana toku ora ki te reinga.
4 S oy contado entre los que descienden al sepulcro; Soy como hombre sin fuerza,
Kua taua tahitia ahau me te hunga e heke ana ki te rua; e rite ana ahau ki te tangata kahore ona awhina!
5 A bandonado entre los muertos, Como los pasados a espada que yacen en el sepulcro, De quienes no te acuerdas ya, Y que fueron arrebatados de tu mano.
I maka ki waenga i nga tupapaku, me he tangata i patua e takoto ana i te urupa, kahore nei e maharatia e koe i muri; he mea momotu ke ratou na tou ringa.
6 M e has puesto en el hoyo profundo, En tinieblas, en los abismos.
Kua whakatakotoria ahau e koe ki te rua i raro riro, ki te pouri, ki nga rire.
7 S obre mí pesa tu ira, Y me has afligido con todo tu oleaje. Selah
E pehia ana ahau e tou riri, e pakia ana hoki e koe ki au ngaru katoa. (Hera.
8 H as alejado de mí mis conocidos; Me has puesto por abominación a ellos; Encerrado estoy, y no puedo salir.
Kua whakamataratia atu e koe oku hoa kia tawhiti i ahau: kua meinga ahau e koe hei mea whakarihariha ki a ratou: kua uakina mai ahau, a kahore e puta ki waho.
9 M is ojos enfermaron a causa de mi aflicción; Te he invocado, oh Jehová, cada día, Tendiendo hacia ti mis manos.
Kua he toku kanohi i te tangihanga: e karanga ana ahau ki a koe, e Ihowa, i nga ra katoa, kua totoro hoki oku ringa ki a koe.
10 ¿ Manifestarás tus maravillas a los muertos? ¿Se levantarán los muertos para alabarte? Selah
Tera ranei koe e mahi merekara ki nga tupapaku? E ara koia te hunga kua mate ki te whakamoemiti ki a koe? (Hera.
11 ¿ Será contada en el sepulcro tu misericordia, O tu verdad en el Tártaro?
Ka kauwhautia ranei tou aroha i roto i te urupa? tou pono i roto i te ngaromanga?
12 ¿ Serán reconocidas en las tinieblas tus maravillas, Y tu justicia en la tierra del olvido?
E matauria koia au mea whakamiharo i roto i te pouri? tou tika i te whenua o te warewaretanga?
13 M as yo a ti he clamado, oh Jehová, Y de mañana mi oración se presenta delante de ti.
Ko ahau ia kua karanga ki a koe, e Ihowa: a i te ata ka tae atu taku inoi ki tou aroaro.
14 ¿ Por qué, oh Jehová, desechas mi alma? ¿Por qué escondes de mí tu rostro?
He aha, e Ihowa, i panga ai toku wairua e koe? He aha i huna ai tou mata ki ahau?
15 Y o estoy afligido y enfermizo desde la juventud; Me han abrumado tus terrores, y estoy amedrentado.
No toku tamarikitanga ake ano i pakia ai ahau, i whakahemohemo ai: i ahau e pehia ana e au whakawehi, ka pororaru noa iho.
16 S obre mí han pasado tus iras, Y tus espantos me aniquilan.
I tika tou riri nui ma runga i ahau; kua haukotia ahau e au mea whakawehi.
17 M e han rodeado como aguas continuamente; A una me han cercado.
Ano he wai ratou ki te karapoti i ahau i te ra roa nei; hui tahi ratou ki te taiawhio i ahau.
18 H as alejado de mí amigos compañeros, Y mis allegados son las tinieblas.
Kua wehea e koe kia tawhiti atu i ahau te hoa hei aroha mai, me oku hoa ki roto ki te pouri.