1 R espondió Bildad suhita, y dijo:
Ano ra ko Pirirara Huhi; i mea ia,
2 D ios tiene un poder temible; Él pone paz en sus alturas.
Kei a ia te kingitanga me te wehi: ko ia hei hohou i te rongo i ona wahi tiketike.
3 ¿ Tienen sus ejércitos número? ¿Sobre quién no está su luz?
E taea ranei ana ope te tatau? ko wai hoki i kore te whitingia e tona marama?
4 ¿ Cómo, pues, se justificará el hombre ante Dios? ¿Y cómo será limpio el que nace de mujer?
A ma te aha ra te tangata ka whakatikaia mai ai e te Atua? Ma te aha ka ma ai te whanau a te wahine?
5 H e aquí que ni aun la misma luna será resplandeciente, Ni las estrellas son limpias delante de sus ojos;
Nana, ko te marama, kahore ona tiahotanga, kahore hoki nga whetu kia ma ki tana titiro:
6 ¿ Cuánto menos el hombre, que es un gusano, Y el hijo de hombre, también gusano?
Kia iti rawa iho to te tangata, he kutukutu nei! to te tama a te tangata, he iro nei!