1 P orque todo sumo sacerdote tomado de entre los hombres es constituido a favor de los hombres en lo que a Dios se refiere, para que presente ofrendas y sacrificios por los pecados;
Ko ia tohunga nui hoki e tangohia nei i roto i nga tangata, he mea whakatu ratou mo nga mea a nga tangata ki te Atua, hei tapae i nga whakahere, i nga patunga tapu mo nga hara:
2 p udiendo sentir compasión a nivel de los ignorantes y extraviados, puesto que él también está rodeado de debilidad;
E taea e ia te ata hanga ki te hunga e kuware ana, e kotiti ke ana; no te mea e muia ana ano ia e te ngoikore;
3 y por causa de ella debe ofrecer por los pecados, tanto por sí mismo como también por el pueblo.
Na konei i tika ai, kia rite ki tana mo te iwi tana e tapae ai mona ake, hei whakahere mo nga hara.
4 Y nadie toma para sí mismo este honor, sino el que es llamado por Dios, como lo fue Aarón.
E kore ano hoki tetahi e tango i tenei honore ki a ia ano, engari te tangata e karangatia ana e te Atua, e peratia ana me Arona.
5 A sí tampoco Cristo se glorificó a sí mismo haciéndose sumo sacerdote, sino el que le habló así: Tú eres mi Hijo, Yo te he engendrado hoy.
Waihoki ko te Karaiti kahore ana whakanui i a ia hei tohunga nui; na tera ke i ki ra ki a ia, Ko koe taku Tama, nonaianei koe i whakatupuria ai e ahau.
6 C omo también dice en otro lugar: Tú eres sacerdote para siempre, Según el orden de Melquisedec.
Pera hoki me tana i ki ai i tetahi atu wahi, Hei tohunga koe ake ake i runga i te ritenga o Merekihereke.
7 Y Cristo, en los días de su carne, habiendo ofrecido ruegos y súplicas con gran clamor y lágrimas al que le podía librar de la muerte, fue oído a causa de su piedad.
I nga ra o tona kikokiko, i tukua e ia he inoi, he karakia, i runga i te karangaranga kaha, i te roimata, ki te Mea kaha ki te whakaora i a ia i te mate, a whakarangona ana mona i wehi ki te Atua;
8 Y aunque era Hijo, aprendió la obediencia por lo que padeció;
Ahakoa he Tama ia, i whakaakona ia ki te ngohengohe e ona mamae:
9 y habiendo sido perfeccionado, vino a ser fuente de eterna salvación para todos los que le obedecen;
A ka meinga nei ia kia tino rite, ka waiho ia hei take mo te ora tonu ki te hunga katoa e ngohengohe ana ki a ia;
10 y fue proclamado públicamente por Dios como sumo sacerdote según el orden de Melquisedec. Advertencia contra la apostasía
He mea karanga na te Atua hei tohunga nui i runga i te ritenga o Merekihereke.
11 A cerca de lo cual tenemos mucho que decir, y difícil de explicar, puesto que os habéis hecho tardos para oír.
He maha nei a matou korero mo tenei, he uaua ki te whakamarama, he puhoi hoki no koutou ki te whakarongo.
12 P orque debiendo ser ya maestros, después de tanto tiempo, otra vez tenéis necesidad de que se os enseñe cuáles son los primeros rudimentos de las palabras de Dios; y habéis llegado a tener necesidad de leche, y no de alimento sólido.
I te mea hoki ka tika kia waiho koutou hei kaiwhakaako no te mea ka roa nei, na me tuarua te whakaako i a koutou ki nga timatanga rawatanga o nga kupu a te Atua; me waiu hoki he kai ma koutou, kauaka te kai pakeke.
13 P ues todo aquel que participa de la leche es inexperto en la palabra de justicia, porque es un niño;
Ko nga tangata katoa hoki e kai ana i te waiu, he kuware ratou ki te kupu o te tika, he kohungahunga hoki.
14 p ero el alimento sólido es para los que han alcanzado la madurez, para los que, por razón de la costumbre, tienen los sentidos ejercitados en el discernimiento del bien y del mal.
Ma nga pakeke e tika ai te kai maro kua taungatia nei o ratou hinengaro e nga meatanga maha, e wehe ai i te pai, i te kino.