Job 8 ~ Job 8

picture

1 R espondió Bildad suhita, y dijo:

Na ka whakautu a Pirirara Huhi, ka mea,

2 ¿ Hasta cuándo hablarás tales cosas, Y las palabras de tu boca serán como viento impetuoso?

Kia pehea ake te roa o tau korero i enei mea? Kia pehea ake te roa o nga kupu a tou mangai e rite ai ki te hau kaha?

3 ¿ Acaso torcerá Dios el derecho, O pervertirá el Todopoderoso la justicia?

E whakaparori ke ranei te Atua i te whakawa? E whakaparori ke ranei te Kaha Rawa i te tika?

4 S i tus hijos pecaron contra él, Él los entregó a merced de su pecado.

Ki te mea i hara au tamariki ki a ia, a kua maka atu ratou e ia hei utu mo to ratou he;

5 S i tú de mañana buscas a Dios, E imploras al Todopoderoso;

Ki te rapu wawe koe i to Atua, a ka inoi ki te Kaha Rawa;

6 S i eres limpio y recto, Ciertamente luego él velará por ti, Y hará próspera la morada de tu justicia.

Ki te mea he ma koe, he tika, ina, ka ara ake ia ki a koe aianei, ka manaakitia ano e ia te nohoanga o tou tika.

7 Y aunque tu principio haya sido pequeño, Tu postrer estado será muy grande.

Ahakoa i iti tou timatanga, e nui noa atu tou whakamutunga.

8 P orque pregunta ahora a las generaciones pasadas, Y atiende a lo que sus padres averiguaron;

Tena ra, ui atu ki to mua whakatupuranga; anga atu hoki ki te mea kua rapua e o ratou matua.

9 P ues nosotros somos de ayer, y nada sabemos, Siendo nuestros días sobre la tierra como una sombra.

Nonanahi nei hoki tatou, kahore hoki e mohio; he atarangi nei hoki o tatou ra i runga i te whenua;

10 ¿ No te enseñarán ellos, te hablarán, Y de su corazón sacarán palabras?

E kore ranei ratou e whakaako i a koe, e korero ki a koe, e puaki mai ranei he kupu i o ratou ngakau?

11 ¿ Crece el papiro fuera del pantano? ¿Crece el junco fuera del agua?

E tupu ranei te wiwi i te mea kahore he repo? E nui ranei te raupo ki te kahore he wai?

12 A un en su verdor, y sin haber sido cortado, Con todo, se seca primero que toda hierba.

I te mea he kaiota tonu, a kihai i tapahia, kua maroke i mua ake i nga otaota katoa.

13 T al es el final de todos los que olvidan a Dios; Y la esperanza del impío perecerá;

Ka pera ano nga ara o te hunga katoa e wareware ana ki te Atua, a ka riro ki te kore ta te tangata whakaponokore i tumanako ai.

14 P orque su esperanza será cortada como un hilo, Y su confianza es como tela de araña.

Ka motuhia atu tana i whakamanawa atu ai, ko te whare hoki o te pungawerewere hei tumanakohanga mona.

15 S e apoyará él en su casa, mas no permanecerá ella en pie; Asirá de ella, mas no resistirá.

Ka okioki atu ia ki tona whare; heoi e kore e tu: u tonu tana pupuri atu, otiia e kore e mau.

16 A manera de un árbol, está verde delante del sol, Y sus renuevos salen por encima de su huerto;

E matomato ana i te mea kahore nei te ra, a e wana ana ona peka i tana kari.

17 S e van entretejiendo sus raíces junto a un montón de piedras, Y enlazándose hasta un muro de piedra.

Kapi tonu te puranga i ona pakiaka, e kitea ana e ia te wahi kamaka.

18 S i le arrancan de su lugar, Éste le negará entonces, diciendo: Nunca te vi.

Ki te whakamotitia iho ia i tona wahi, ka whakakahore taua wahi ki a ia, ka mea, Kahore ahau i kite i a koe.

19 C iertamente éste será el final de su camino gozoso. Y de la misma tierra brotarán otros.

Nana, ko te hari tenei o tona ara, a ka tupu ake etahi atu i roto i te puehu.

20 H e aquí, Dios no rechaza al hombre íntegro, Ni apoya la mano de los malignos.

Nana, e kore te Atua e whakakahore ki te tangata tika, e kore ano e puritia e ia te ringa o nga tangata kino.

21 A ún llenará tu boca de risa, Y tus labios de júbilo.

Tera ano tou mangaika whakakiia e ia ki te kata, ou ngutu ki te hamama.

22 L os que te aborrecen serán vestidos de confusión; Y la morada de los impíos desaparecerá.

He whakama te kakahu mo te hunga e kino ana ki a koe, a ka kahore noa iho te tapenakara o te hunga kino.