1 A nd Zophar the Naamathite answereth and saith: --

Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:

2 I s a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?

"Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?

3 T hy devices make men keep silent, Thou scornest, and none is causing blushing!

Llafet e tua a do t’ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?

4 A nd thou sayest, `Pure my discourse, And clean I have been in Thine eyes.'

Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".

5 A nd yet, O that God had spoken! And doth open His lips with thee.

Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,

6 A nd declare to thee secrets of wisdom, For counsel hath foldings. And know thou that God forgetteth for thee, of thine iniquity.

për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.

7 B y searching dost thou find out God? Unto perfection find out the Mighty One?

A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?

8 H eights of the heavens! -- what dost thou? Deeper than Sheol! -- what knowest thou?

Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish?

9 L onger than earth its measure, And broader than the sea.

Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.

10 I f He pass on, and shut up, and assemble, Who then dost reverse it?

Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t’ia pengojë këtë veprim?

11 F or he hath known men of vanity, And He seeth iniquity, And one doth not consider!

Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.

12 A nd empty man is bold, And the colt of a wild ass man is born.

Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.

13 I f thou -- thou hast prepared thy heart, And hast spread out unto Him thy hands,

Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,

14 I f iniquity in thy hand, put it far off, And let not perverseness dwell in thy tents.

në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,

15 F or then thou liftest up thy face from blemish, And thou hast been firm, and fearest not.

atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,

16 F or thou dost forget misery, As waters passed away thou rememberest.

sepse do të harrosh hallet e tua, do t’i kujtosh si uji që ka rrjedhur;

17 A nd above the noon doth age rise, Thou fliest -- as the morning thou art.

jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.

18 A nd thou hast trusted because their is hope, And searched -- in confidence thou liest down,

Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.

19 A nd thou hast rested, And none is causing trembling, And many have entreated thy face;

Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.

20 A nd the eyes of the wicked are consumed, And refuge hath perished from them, And their hope a breathing out of soul!

Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t’u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit".