1 " Të dua, o Zot, forca ime.

(Către mai marele cîntăreţilor. Un psalm al lui David, robul Domnului. El a spus Domnului cuvintele cîntării acesteia, cînd l -a scăpat Domnul din mîna tuturor vrăjmaşilor săi şi din mîna lui Saul. El a zis:),, Te iubesc din inimă, Doamne, tăria mea!

2 Z oti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.

Doamne, Tu eşti stînca mea, cetăţuia mea, izbăvitorul meu! Dumnezeule, Tu eşti stînca mea, în care mă ascund, scutul meu, tăria care mă scapă, şi întăritura mea!

3 U në i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.

Eu strig:, Lăudat să fie Domnul!` şi sînt izbăvit de vrăjmaşii mei.

4 D hembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.

Mă înconjuraseră legăturile morţii, şi mă îngroziseră rîurile pieirii;

5 A nkthet e Sheolit më kishin rrethuar dhe leqet e vdekjes më rrinin përpara.

mă înfăşuraseră legăturile mormîntului, şi mă prinseseră laţurile morţii.

6 N ë ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.

Dar, în strîmtorarea mea, am chemat pe Domnul, şi am strigat către Dumnezeul meu: din locaşul Lui, El mi -a auzit glasul, şi strigătul meu a ajuns pînă la El, pînă la urechile Lui.

7 A tëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.

Atunci s'a sguduit pămîntul şi s'a cutremurat, temeliile munţilor s'au mişcat, şi s'au clătinat, pentru că El se mîniase.

8 N jë tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.

Din nările Lui se ridica fum, şi un foc mistuitor ieşea din gura Lui: cărbuni aprinşi ţîşneau din ea.

9 A i i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;

A plecat cerurile, şi S'a pogorît: un nor gros era supt picioarele Lui.

10 i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.

Călărea pe un heruvim, şi sbura, venea plutind pe aripile vîntului.

11 M e terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.

Întunerecul Şi -l făcuse învelitoare, iar cortul Lui, împrejurul Lui, erau nişte ape întunecoase şi nori negri.

12 N ga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.

Din strălucirea, care se răsfrîngea înaintea Lui, ieşeau nori, cari aruncau grindină şi cărbuni de foc.

13 Z oti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.

Domnul a tunat în ceruri, Cel Prea Înalt a făcut să -I răsune glasul, cu grindină şi cărbuni de foc.

14 H odhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.

A aruncat săgeţi şi a risipit pe vrăjmaşii mei, a înmulţit loviturile trăsnetului şi i -a pus pe fugă.

15 N ë qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.

Atunci s'a văzut albia apelor, şi s'au descoperit temeliile lumii, la mustrarea Ta, Doamne, la vuietul suflării nărilor Tale.

16 A i nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.

El Şi -a întins mîna de sus, m'a apucat, m'a scos din apele cele mari; Ps. 144. 7.

17 M ë çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.

m'a izbăvit de protivnicul meu cel puternic, de vrăjmaşii mei, cari erau mai tari decît mine.

18 A ta u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,

Ei năvăliseră deodată peste mine în ziua strîmtorării mele; dar Domnul a fost sprijinul meu.

19 d he më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.

El m'a scos la loc larg, şi m'a scăpat, pentrucă mă iubeşte.

20 Z oti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,

Domnul mi -a făcut după neprihănirea mea, mi -a răsplătit după curăţia mînilor mele:

21 s epse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,

căci am păzit căile Domnului, şi n'am păcătuit împotriva Dumnezeului meu.

22 s epse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.

Toate poruncile Lui au fost înaintea mea, şi nu m'am depărtat dela legile Lui.

23 K am qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.

Am fost fără vină faţă de El, şi m'am păzit de fărădelegea mea.

24 S epse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.

Deaceea, Domnul mi -a răsplătit după neprihănirea mea, după curăţia mînilor mele înaintea ochilor Lui.

25 T i tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.

Cu cel bun Tu Te arăţi bun, cu omul neprihănit Te arăţi neprihănit;

26 T i tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,

cu cel curat Te arăţi curat, şi cu cel stricat Te porţi după stricăciunea lui.

27 s epse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;

Tu mîntuieşti pe poporul care se smereşte, şi smereşti privirile trufaşe.

28 t i je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,

Da, Tu îmi aprinzi lumina mea. Domnul, Dumnezeul meu, îmi luminează întunerecul meu.

29 s epse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.

Cu Tine mă năpustesc asupra unei oşti înarmate, cu Dumnezeul meu sar peste un zid întărit.

30 R ruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.

Căile lui Dumnezeu sînt desăvîrşite, Cuvîntul Domnului este încercat: El este un scut pentru toţi cei ce aleargă la El.

31 N ë fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?

Căci cine este Dumnezeu, afară de Domnul, şi cine este o stîncă, afară de Dumnezeul nostru?

32 P erëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.

Dumnezeu mă încinge cu putere, şi mă povăţuieşte pe calea cea dreaptă.

33 A i i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;

El îmi face picioarele ca ale cerboaicelor, şi mă aşează pe înălţimile mele

34 a i i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.

El îmi deprinde mînile la luptă, aşa că braţele mele întind arcul de aramă.

35 T i më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.

Tu îmi dai scutul mîntuirii Tale, dreapta Ta mă sprijineşte, şi îndurarea Ta mă face mare.

36 T i ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.

Tu lărgeşti drumul supt paşii mei, şi nu-mi alunecă glesnele.

37 I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.

Urmăresc pe vrăjmaşii mei, îi ajung, şi nu mă întorc pînă nu -i nimicesc.

38 I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.

Îi zdrobesc, de nu pot să se mai ridice: ei cad supt picioarele mele.

39 T i më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;

Tu mă încingi cu putere pentru luptă, şi răpui pe protivnicii mei supt picioarele mele.

40 t i ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.

Tu faci pe vrăjmaşii mei să dea dosul înaintea mea, şi eu nimicesc pe cei ce mă urăsc.

41 A ta klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.

Ei strigă, dar n'are cine să -i scape! Strigă către Domnul, dar nu le răspunde!

42 I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.

Îi pisez ca praful, pe care -l ia vîntul, îi calc în picioare ca noroiul de pe uliţe.

43 T i më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.

Tu mă scapi din neînţelegerile poporului; mă pui în fruntea neamurilor; un popor, pe care nu -l cunoaşteam, îmi este supus.

44 M e të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.

El ascultă de mine la cea dintîi poruncă, fiii străinului mă linguşesc.

45 T ë huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.

Fiilor străinului li se moaie inima de mine, şi ies tremurînd din cetăţuile lor.

46 R roftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!

Trăiască Domnul, şi binecuvîntată să fie Stînca mea! Mărit să fie Dumnezeul mîntuirii mele,

47 A i është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;

Dumnezeu, răzbunătorul meu, care îmi supune popoarele,

48 a i më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.

şi mă izbăveşte de vrăjmaşii mei! Tu mă înalţi mai pesus de protivnicii mei, mă scapi de omul asupritor.

49 P randaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.

Deaceea, Doamne, Te voi lăuda printre neamuri, voi cînta spre slava Numelui Tău.

50 Ç lirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë".

El dă mari izbăviri împăratului Său, şi dă îndurare unsului Său: lui David, şi seminţei lui, pe vecie.