1 A tëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Y RESPONDIO Eliphaz Temanita, y dijo:

2 " Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, Y henchirá su vientre de viento solano?

3 D iskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

¿Disputará con palabras inútiles, Y con razones sin provecho?

4 P o, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Tú también disipas el temor, Y menoscabas la oración delante de Dios.

5 S epse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Porque tu boca declaró tu iniquidad, Pues has escogido el hablar de los astutos.

6 J o unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Tu boca te condenará, y no yo; Y tus labios testificarán contra ti.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

¿Naciste tú primero que Adam? ¿O fuiste formado antes que los collados?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

¿Oíste tú el secreto de Dios, Que detienes en ti solo la sabiduría?

9 Ç farë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes que no se halle en nosotros?

10 M idis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

Entre nosotros también hay cano, también hay viejo Mucho mayor en días que tu padre.

11 T ë duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿Tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?

12 P se, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¿Por qué te enajena tu corazón, Y por qué guiñan tus ojos,

13 d uke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".

Pues haces frente á Dios con tu espíritu, Y sacas tales palabras de tu boca?

14 " Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, Y que se justifique el nacido de mujer?

15 J a, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

He aquí que en sus santos no confía, Y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:

16 a q më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, Que bebe la iniquidad como agua?

17 D ua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Escúchame; yo te mostraré Y te contaré lo que he visto:

18 a të që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

(Lo que los sabios nos contaron De sus padres, y no lo encubrieron;

19 t ë cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

A los cuales solos fué dada la tierra, Y no pasó extraño por medio de ellos:)

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, Y el número de años es escondido al violento.

21 Z hurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Estruendos espantosos hay en sus oídos; En la paz le vendrá quien lo asuele.

22 N uk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

El no creerá que ha de volver de las tinieblas, Y está mirando al cuchillo.

23 E ndet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Desasosegado á comer siempre, Sabe que le está aparejado día de tinieblas.

24 F atkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

Tribulación y angustia le asombrarán, Y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.

25 s epse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

Por cuanto él extendió su mano contra Dios, Y se esforzó contra el Todopoderoso,

26 d uke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

El le acometerá en la cerviz, En lo grueso de las hombreras de sus escudos:

27 N donëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

Porque cubrió su rostro con su gordura, E hizo pliegues sobre los ijares;

28 a i banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

Y habitó las ciudades asoladas, Las casas inhabitadas, Que estaban puestas en montones.

29 A i nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

No enriquecerá, ni será firme su potencia, Ni extenderá por la tierra su hermosura.

30 N uk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

No se escapará de las tinieblas: La llama secará sus ramos, Y con el aliento de su boca perecerá.

31 T ë mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

No confíe el iluso en la vanidad; Porque ella será su recompensa.

32 D o të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

El será cortado antes de su tiempo, Y sus renuevos no reverdecerán.

33 D o të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

El perderá su agraz como la vid, Y derramará su flor como la oliva.

34 S epse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, Y fuego consumirá las tiendas de soborno.

35 A ta sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Concibieron dolor, y parieron iniquidad; Y las entradas de ellos meditan engaño.