1 K i mëshirë për mua, o Perëndi, ki mëshirë për mua, sepse shpirti im gjen strehë te ti; gjej strehë në hijen e krahëve të tu deri sa të kalojnë fatkeqësitë.
(57: 1) Au chef des chantres. «Ne détruis pas.» Hymne de David. Lorsqu'il se réfugia dans la caverne, poursuivi par Saül. (57: 2) Aie pitié de moi, ô Dieu, aie pitié de moi! Car en toi mon âme cherche un refuge; Je cherche un refuge à l'ombre de tes ailes, Jusqu'à ce que les calamités soient passées.
2 U në do t’i thërras Perëndisë, Shumë të Lartit, Perëndisë që kryen çdo gjë për mua.
(57: 3) Je crie au Dieu Très Haut, Au Dieu qui agit en ma faveur.
3 A i do të dërgojë nga qielli për të më shpëtuar, ai qorton ashpër atë që dëshiron të më përpijë. (Sela) Perëndia do të dërgoj mirësinë e tij dhe të vërtetën e tij.
(57: 4) Il m'enverra du ciel le salut, Tandis que mon persécuteur se répand en outrages; -Pause. Dieu enverra sa bonté et sa fidélité.
4 S hpirti im është si në mes të luanëve; banoj midis njerëzve që vjellin zjarr, midis njerëzve dhëmbët e të cilëve janë shtiza dhe shigjeta, dhe gjuha e tyre është një shpatë e mprehur mirë.
(57: 5) Mon âme est parmi des lions; Je suis couché au milieu de gens qui vomissent la flamme, Au milieu d'hommes qui ont pour dents la lance et les flèches, Et dont la langue est un glaive tranchant.
5 U lartofsh mbi qiejtë, o Perëndi; shkëlqeftë lavdia jote mbi të gjithë tokën.
(57: 6) Élève-toi sur les cieux, ô Dieu! Que ta gloire soit sur toute la terre!
6 A ta kanë shtrirë një rrjetë mbi hapat e mia; unë jam i tëri i kërrusur; kanë hapur një gropë para meje, por ata vetë ranë brenda. (Sela)
(57: 7) Ils avaient tendu un filet sous mes pas: Mon âme se courbait; Ils avaient creusé une fosse devant moi: Ils y sont tombés. -Pause.
7 Z emra ime është e prirur mirë, o Perëndi, zemra ime është e prirur mirë; unë do të këndoj dhe do të lëvdoj.
(57: 8) Mon coeur est affermi, ô Dieu! mon coeur est affermi; Je chanterai, je ferai retentir mes instruments.
8 R izgjohu, fryma ime; rizgjohuni, psaltir dhe qeste; unë do të rizgjoj agimin.
(57: 9) Réveille-toi, mon âme! réveillez-vous, mon luth et ma harpe! Je réveillerai l'aurore.
9 D o të të kremtoj midis popujve, o Zot, do të këndoj lavdet e tua midis kombeve,
(57: 10) Je te louerai parmi les peuples, Seigneur! Je te chanterai parmi les nations.
10 s epse e madhe deri në qiell është mirësia jote, dhe e vërteta jote arrin deri në retë.
(57: 11) Car ta bonté atteint jusqu'aux cieux, Et ta fidélité jusqu'aux nues.
11 U lartofsh mbi qiejtë, o Perëndi; lavdia jote shkëlqeftë mbi të gjithë tokën.
(57: 12) Élève-toi sur les cieux, ô Dieu! Que ta gloire soit sur toute la terre!