1 J obi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

Job prit de nouveau la parole sous forme sentencieuse et dit:

2 " Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

Oh! que ne puis-je être comme aux mois du passé, Comme aux jours où Dieu me gardait,

3 k ur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

Quand sa lampe brillait sur ma tête, Et que sa lumière me guidait dans les ténèbres!

4 s iç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

Que ne suis-je comme aux jours de ma vigueur, Où Dieu veillait en ami sur ma tente,

5 k ur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

Quand le Tout Puissant était encore avec moi, Et que mes enfants m'entouraient;

6 k ur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

Quand mes pieds se baignaient dans la crème Et que le rocher répandait près de moi des ruisseaux d'huile!

7 K ur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

Si je sortais pour aller à la porte de la ville, Et si je me faisais préparer un siège dans la place,

8 t ë rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

Les jeunes gens se retiraient à mon approche, Les vieillards se levaient et se tenaient debout.

9 p rincat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

Les princes arrêtaient leurs discours, Et mettaient la main sur leur bouche;

10 z ëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

La voix des chefs se taisait, Et leur langue s'attachait à leur palais.

11 v eshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

L'oreille qui m'entendait me disait heureux, L'oeil qui me voyait me rendait témoignage;

12 s epse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

Car je sauvais le pauvre qui implorait du secours, Et l'orphelin qui manquait d'appui.

13 B ekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

La bénédiction du malheureux venait sur moi; Je remplissais de joie le coeur de la veuve.

14 I sha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

Je me revêtais de la justice et je lui servais de vêtement, J'avais ma droiture pour manteau et pour turban.

15 I sha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

J'étais l'oeil de l'aveugle Et le pied du boiteux.

16 i sha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

J'étais le père des misérables, J'examinais la cause de l'inconnu;

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

Je brisais la mâchoire de l'injuste, Et j'arrachais de ses dents la proie.

18 D he mendoja: "Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

Alors je disais: Je mourrai dans mon nid, Mes jours seront abondants comme le sable;

19 r rënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

L'eau pénétrera dans mes racines, La rosée passera la nuit sur mes branches;

20 l avdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time".

Ma gloire reverdira sans cesse, Et mon arc rajeunira dans ma main.

21 T ë pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

On m'écoutait et l'on restait dans l'attente, On gardait le silence devant mes conseils.

22 M bas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

Après mes discours, nul ne répliquait, Et ma parole était pour tous une bienfaisante rosée;

23 M ë prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

Ils comptaient sur moi comme sur la pluie, Ils ouvraient la bouche comme pour une pluie du printemps.

24 U në u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

Je leur souriais quand ils perdaient courage, Et l'on ne pouvait chasser la sérénité de mon front.

25 K ur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

J'aimais à aller vers eux, et je m'asseyais à leur tête; J'étais comme un roi au milieu d'une troupe, Comme un consolateur auprès des affligés.