1 N ë atë kohë Herodi, tetrarku, mori vesh famën e Jezusit,
Того часу прочув Ірод чотиривласник чутки про Ісуса,
2 d he u tha shërbëtorëve të vet: “Ky është Gjon Pagëzori; ai u ngjall së vdekuri dhe prandaj fuqitë e mbinatyrshme veprojnë në të.”
і сказав своїм слугам: Це Іван Христитель, він із мертвих воскрес, і тому чуда творяться ним...
3 H erodi, në fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur në burg, për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet.
Бо Ірод схопив був Івана, і зв'язав його, і посадив у в'язницю через Іродіяду, дружину брата свого Пилипа.
4 S epse Gjoni i thoshte: “Nuk është e lejueshme të bashkëjetosh me të!.”
Бо до нього Іван говорив: Не годиться тобі її мати!
5 D he, ndonëse donte ta vriste, Herodi kishte frikë nga populli që e konsideronte Gjonin profet.
І хотів Ірод смерть заподіяти йому, та боявся народу, бо того за пророка вважали.
6 K ur po festohej ditëlindja e Herodit, e bija e Herodiadës vallëzoi përpara tij dhe i pëlqeu Herodit
А як був день народження Ірода, танцювала посеред гостей дочка Іродіядина, та й Іродові догодила.
7 a q shumë, sa ai i premtoi asaj me betim se do t’i jepte çfarëdo që t’i kërkonte.
Тому під присягою він обіцявся їй дати, чого тільки попросить вона.
8 D he ajo, e shtyrë nga e ëma, tha: “Ma jep këtu, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit.”
А вона, за намовою матері своєї: Дай мені проказала отут на полумиску голову Івана Христителя!...
9 M bretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në tryezë, urdhëroi që t’ia japin.
І цар засмутився, але через клятву та тих, хто сидів при столі з ним, звелів дати.
10 K ështu dërgoi dikë për t’i prerë kokën Gjon Pagëzorit në burg;
І послав стяти Івана в в'язниці.
11 d he kokën e tij e prunë mbi një pjatë dhe ia dhanë vajzës; ajo ia çoi s’ëmës.
І принесли на полумискові його голову, та й дали дівчині, а та віднесла її своїй матері...
12 P astaj erdhën dishepujt e tij, e morën trupin dhe e varrosën, mandej ata shkuan dhe ia treguan ngjarjen Jezusit.
А учні його прибули, взяли тіло, і поховали його, та прийшли й сповістили Ісуса.
13 K ur Jezusi i dëgjoi këto, u nis që andej me një barkë dhe u tërhoq në vetmi, në një vend të shkretë. Dhe turmat, kur e morën vesh, e ndiqnin në këmbë nga qytetet.
Як Ісус те почув, Він відплив звідти човном у місце пустинне й самотнє. І, прочувши, народ із міст пішов пішки за Ним.
14 D he Jezusi, kur doli nga barka, pa një turmë të madhe, pati dhembshuri për të dhe shëroi ata që ishin të sëmurë.
І, як вийшов Ісус, Він побачив багато народу, і змилосердивсь над ними, і їхніх слабих уздоровив.
15 P astaj në mbrëmje dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë dhe u bë vonë; lejo turmat të shkojnë nëpër fshatra për të blerë ushqime.”
А коли настав вечір, підійшли Його учні до Нього й сказали: Тут місце пустинне, і година вже пізня; відпусти народ, хай по селах розійдуться, і куплять поживи собі.
16 P or Jezusi u tha atyre: “Nuk është nevoja të shkojnë; u jepni juve të hanë.”
А Ісус їм сказав: Непотрібно відходити їм, нагодуйте їх ви!
17 D he ata i thanë: “Ne këtu nuk kemi tjetër përveç pesë bukë dhe dy peshq.”
Вони ж кажуть Йому: Не маємо чим тут, тільки п'ятеро хліба й дві рибі.
18 D he ai u tha: “M’i sillni këtu.”
А Він відказав: Принесіть Мені їх сюди.
19 A tëherë i urdhëroi që turmat të ulen mbi bar; pastaj i mori pesë bukët dhe dy peshqit dhe, pasi i çoi sytë drejt qiellit, i bekoi; i ndau bukët dhe ua dha dishepujve, dhe dishepujt turmave.
І, звелівши натовпові посідати на траві, Він узяв п'ятеро хліба й дві рибі, споглянув на небо, поблагословив й поламав ті хліби, і дав учням, а учні народові.
20 D he të gjithë hëngrën dhe u ngopën; pastaj dishepujt mblodhën tepricat në dymbëdhjetë kosha plot.
І всі їли й наситились, а з кусків позосталих назбирали дванадцятеро повних кошів...
21 D he ata që hëngrën ishin rreth pesë mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
Їдців же було мужа тисяч із п'ять, крім жінок і дітей.
22 F ill pas kësaj Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër, deri sa ai t’i lëshojë turmat.
І зараз звелів Ісус учням до човна сідати, і переплисти на той бік раніше Його, аж поки народ Він відпустить.
23 M basi i nisi ato, u ngjit vetëm mbi mal për t’u lutur. Dhe kur u ngrys ai gjëndej aty, i vetëm fare.
Відпустивши ж народ, Він на гору пішов помолитися насамоті; і як вечір настав, був там Сам.
24 N dërkaq barka ndodhej në mes të detit; dhe përplasej nga valët sepse era i ishte e kundërt.
А човен вже був на середині моря, і кидали хвилі його, бо вітер зірвавсь супротивний.
25 N ë rojën e katërt të natës, Jezusi shkoi drejt tyre, duke ecur mbi det.
А о четвертій сторожі нічній Ісус підійшов до них, ідучи по морю.
26 D ishepujt duke parë atë që po ecte mbi det, u trembën dhe thanë: “Éshtë një fantazmë!.” Dhe filluan të bërtasin nga frika;
Як побачили ж учні, що йде Він по морю, то настрашилися та й казали: Мара! І від страху вони закричали...
27 p or menjëherë Jezusi u foli atyre duke thënë: “Qetësohuni; jam unë, mos kini frikë!.”
А Ісус до них зараз озвався й сказав: Заспокойтесь, це Я, не лякайтесь!
28 D he Pjetri, duke u përgjigjur tha: “Zot, nëse je ti, më urdhëro të vij te ti mbi ujëra.”
Петро ж відповів і сказав: Коли, Господи, Ти це, то звели, щоб прийшов я до Тебе по воді.
29 A i tha: “Eja!.” Dhe Pjetri zbriti nga barka dhe eci mbi ujëra, për të shkuar te Jezusi.
А Він відказав йому: Іди. І, вилізши з човна, Петро став іти по воді, і пішов до Ісуса.
30 P or, duke parë erën e fortë, kishte frikë, dhe duke filluar të fundosej, bërtiti duke thënë: “O Zot, shpëtomë!.”
Але, бачачи велику бурю, злякався, і зачав потопати, і скричав: Рятуй мене, Господи!...
31 D he Jezusi ia zgjati menjëherë dorën, e zuri dhe i tha: “O njeri besimpak, pse dyshove?.”
І зараз Ісус простяг руку й схопив його, і каже до нього: Маловірний, чого усумнився?
32 P astaj, kur hynë në barkë, era pushoi.
Як до човна ж вони ввійшли, буря вщухнула.
33 A tëherë ata që ishin në barkë erdhën dhe e adhuruan, duke thënë: “Me të vërtetë ti je Biri i Perëndisë!.”
А приявні в човні вклонились Йому та сказали: Ти справді Син Божий!
34 P astaj, mbasi dolën në bregun tjetër, erdhën në krahinën e Gjenezaretit.
Перепливши ж вони, прибули в землю Генісаретську.
35 D he njerëzit e atij vendi, sapo e njohën, e përhapën fjalën në gjithë krahinën përreth; dhe i sollën të gjithë të sëmurët;
А люди тієї місцевости, пізнавши Його, сповістили по всій тій околиці, і до Нього принесли всіх хворих.
36 d he iu lutën që të mund t’i preknin të paktën cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e prekën u shëruan plotësisht.
І благали Його, щоб бодай доторкнутися краю одежі Його. А хто доторкавсь, уздоровлений був.