1 ( По слав. 76). За първия певец, по Едутуна, Асафов псалом. Викам към Бога с гласа си, Да! към Бога с гласа си; и Той ще ме послуша.

Levanto a Deus a minha voz; a Deus levanto a minha voz, para que ele me ouça.

2 В деня на неволята си търсих Господа, Нощем прострях ръката си към Него без да престана; Душата ми не искаше да се утеши.

No dia da minha angústia busco ao Senhor; de noite a minha mão fica estendida e não se cansa; a minha alma recusa ser consolada.

3 С помням си за Бога, и се смущавам; Оплаквам се, и духът ми отпада. (Села).

Lembro-me de Deus, e me lamento; queixo-me, e o meu espírito desfalece.

4 У държаш очите ми в не спане; Смущавам се до толкоз щото не мога да продумам.

Conservas vigilantes os meus olhos; estou tão perturbado que não posso falar.

5 Р азмислих за древните дни, За годините на старите времена.

Considero os dias da antigüidade, os anos dos tempos passados.

6 С помням си за нощното си пеене; Размишлявам в сърцето си, И духът ми загрижено изпитва като казва:

De noite lembro-me do meu cântico; consulto com o meu coração, e examino o meu espírito.

7 Г оспод до века ли ще отхвърля? Не ще ли вече да покаже благоволение?

Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?

8 П рестанала ли е милостта Му за винаги? Пропада ли обещанието Му за всякога?

Cessou para sempre a sua benignidade? Acabou-se a sua promessa para todas as gerações

9 З абрави ли Бог да бъде благодатен? Или в гнева Си е затворил Своите благи милости? (Села).

Esqueceu-se Deus de ser compassivo? Ou na sua ira encerrou ele as suas ternas misericórdias?

10 Т огава рекох: Това е слабост за мене Да мисля, че десницата на Всевишния се изменява.

E eu digo: Isto é minha enfermidade; acaso se mudou a destra do Altíssimo?

11 Щ е спомена делата Господни; Защото ще си спомня чудесата извършени от Тебе в древността,

Recordarei os feitos do Senhor; sim, me lembrarei das tuas maravilhas da antigüidade.

12 И ще размишлявам върху всички що си сторил, И деянията Ти ще преговарям.

Meditarei também em todas as tuas obras, e ponderarei os teus feitos poderosos

13 Б оже, в светост е Твоят път; Кой бог е велик, както истинският Бог?

O teu caminho, ó Deus, é em santidade; que deus é grande como o nosso Deus?

14 Т и си Бог, който вършиш чудеса; Явил си между племената силата Си.

Tu és o Deus que fazes maravilhas; tu tens feito notória a tua força entre os povos.

15 И зкупил си с мишцата Си людете Си, Чадата Яковови и Иосифови, (Села.)

Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacó e de José.

16 В идяха Те водите, Боже, видяха Те водите и се уплашиха; Разтрепериха се и бездните.

As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.

17 О блаците изляха поройни води; небесата издадоха глас; Тоже и стрелите Ти прелетяха.

As nuvens desfizeram-se em água; os céus retumbaram; as tuas flechas também correram de uma para outra parte.

18 Г ласът на гърма Ти бе вихрушката; Светкавиците осветиха вселената; Земята се потресе и се разклати.

A voz do teu trovão estava no redemoinho; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

19 П рез морето бе Твоят път, И стъпките Ти през големи води, И следите Ти не се познаваха.

Pelo mar foi teu caminho, e tuas veredas pelas grandes águas; e as tuas pegadas não foram conhecidas.

20 В одил си като стадо людете Си С ръката на Моисея и на Аарона.

Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.