1 L evanto a Deus a minha voz; a Deus levanto a minha voz, para que ele me ouça.

(По слав. 76). За първия певец, по Едутуна, Асафов псалом. Викам към Бога с гласа си, Да! към Бога с гласа си; и Той ще ме послуша.

2 N o dia da minha angústia busco ao Senhor; de noite a minha mão fica estendida e não se cansa; a minha alma recusa ser consolada.

В деня на неволята си търсих Господа, Нощем прострях ръката си към Него без да престана; Душата ми не искаше да се утеши.

3 L embro-me de Deus, e me lamento; queixo-me, e o meu espírito desfalece.

Спомням си за Бога, и се смущавам; Оплаквам се, и духът ми отпада. (Села).

4 C onservas vigilantes os meus olhos; estou tão perturbado que não posso falar.

Удържаш очите ми в не спане; Смущавам се до толкоз щото не мога да продумам.

5 C onsidero os dias da antigüidade, os anos dos tempos passados.

Размислих за древните дни, За годините на старите времена.

6 D e noite lembro-me do meu cântico; consulto com o meu coração, e examino o meu espírito.

Спомням си за нощното си пеене; Размишлявам в сърцето си, И духът ми загрижено изпитва като казва:

7 R ejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?

Господ до века ли ще отхвърля? Не ще ли вече да покаже благоволение?

8 C essou para sempre a sua benignidade? Acabou-se a sua promessa para todas as gerações

Престанала ли е милостта Му за винаги? Пропада ли обещанието Му за всякога?

9 E squeceu-se Deus de ser compassivo? Ou na sua ira encerrou ele as suas ternas misericórdias?

Забрави ли Бог да бъде благодатен? Или в гнева Си е затворил Своите благи милости? (Села).

10 E eu digo: Isto é minha enfermidade; acaso se mudou a destra do Altíssimo?

Тогава рекох: Това е слабост за мене Да мисля, че десницата на Всевишния се изменява.

11 R ecordarei os feitos do Senhor; sim, me lembrarei das tuas maravilhas da antigüidade.

Ще спомена делата Господни; Защото ще си спомня чудесата извършени от Тебе в древността,

12 M editarei também em todas as tuas obras, e ponderarei os teus feitos poderosos

И ще размишлявам върху всички що си сторил, И деянията Ти ще преговарям.

13 O teu caminho, ó Deus, é em santidade; que deus é grande como o nosso Deus?

Боже, в светост е Твоят път; Кой бог е велик, както истинският Бог?

14 T u és o Deus que fazes maravilhas; tu tens feito notória a tua força entre os povos.

Ти си Бог, който вършиш чудеса; Явил си между племената силата Си.

15 C om o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacó e de José.

Изкупил си с мишцата Си людете Си, Чадата Яковови и Иосифови, (Села.)

16 A s águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.

Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и се уплашиха; Разтрепериха се и бездните.

17 A s nuvens desfizeram-se em água; os céus retumbaram; as tuas flechas também correram de uma para outra parte.

Облаците изляха поройни води; небесата издадоха глас; Тоже и стрелите Ти прелетяха.

18 A voz do teu trovão estava no redemoinho; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

Гласът на гърма Ти бе вихрушката; Светкавиците осветиха вселената; Земята се потресе и се разклати.

19 P elo mar foi teu caminho, e tuas veredas pelas grandes águas; e as tuas pegadas não foram conhecidas.

През морето бе Твоят път, И стъпките Ти през големи води, И следите Ти не се познаваха.

20 G uiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.

Водил си като стадо людете Си С ръката на Моисея и на Аарона.