1 C omeçamos outra vez a recomendar-nos a nós mesmos? Ou, porventura, necessitamos, como alguns, de cartas de recomendação para vós, ou de vós?

Пак ли започваме да се препоръчваме? Или имаме нужда, както някои, от препоръчителни писма до вас или от вас?

2 V ós sois a nossa carta, escrita em nossos corações, conhecida e lida por todos os homens,

Вие сте нашето писмо, написано в сърдцата ни, узнавано и прочитано от всичките човеци;

3 s endo manifestos como carta de Cristo, ministrada por nós, e escrita, não com tinta, mas com o Espírito do Deus vivo, não em tábuas de pedra, mas em tábuas de carne do coração.

и явявате се, че сте Христово писмо, произлязло чрез нашето служение, написано, не с мастило, но с Духа на живия Бог, не на плочи от камък, но на плочи от плът

4 E é por Cristo que temos tal confiança em Deus;

Такава увереност имаме спрямо Бога чрез Христа.

5 n ão que sejamos capazes, por nós, de pensar alguma coisa, como de nós mesmos; mas a nossa capacidade vem de Deus,

Не че сме способни от само себе си да съдим за нещо като от нас си; но нашата способност е от Бога,

6 o qual também nos capacitou para sermos ministros dum novo pacto, não da letra, mas do espírito; porque a letra mata, mas o espírito vivifica.

Който ни направи способни като служители на един нов завет,

7 O ra, se o ministério da morte, gravado com letras em pedras, veio em glória, de maneira que os filhos de Israel não podiam fixar os olhos no rosto de Moisés, por causa da glória do seu rosto, a qual se estava desvanecendo,

Но, ако служението на онова, което докарва смърт, написано с букви, издълбани на камък, стана с такава слава, щото израилтяните не можеха да гледат Моисея в лице, поради блясъка на лицето му, който впрочем преминаваше,

8 c omo não será de maior glória o ministério do espírito?

как не ще бъде служението на духа с по-голяма слава?

9 P orque, se o ministério da condenação tinha glória, muito mais excede em glória o ministério da justiça.

Защото, ако служението на онова, което докарва осъждане, стана със слава, служението на онова, което докарва правда, го надминава много повече в слава.

10 P ois na verdade, o que foi feito glorioso, não o é em comparação com a glória inexcedível.

(И наистина, онова, което е било прославено, изгуби славата си в това отношение, поради славата, която превъзхожда).

11 P orque, se aquilo que se desvanecia era glorioso, muito mais glorioso é o que permanece.

Защото, ако това, което преминаваше, бе със слава, то много по-славно е трайното.

12 T endo, pois, tal esperança, usamos de muita ousadia no falar.

И тъй, като имаме такава надежда, говорим с голяма откровеност,

13 E não somos como Moisés, que trazia um véu sobre o rosto, para que os filhos de Isra desvanecia;

и не сме като Моисея, който туряше покривало на лицето си, за да не могат израилтяните да гледат изчезването на това, което преминаваше.

14 m as o entendimento lhes ficou endurecido. Pois até o dia de hoje, ã leitura do velho pacto, permanece o mesmo véu, não lhes sendo revelado que em Cristo é ele abolido;

Но техните умове бяха заслепени; защото и до днес, когато прочитат Стария завет, същото покривало остава, като не им е открито, че тоя завет преминава в Христа.

15 s im, até o dia de hoje, sempre que Moisés é lido, um véu está posto sobre o coração deles.

А и до днес, при прочитането на Моисея, покривало лежи на сърдцето им,

16 C ontudo, convertendo-se um deles ao Senhor, é-lhe tirado o véu.

но когато Израил се обърне към Господа, покривалото ще се снеме.

17 O ra, o Senhor é o Espírito; e onde está o Espírito do Senhor aí há liberdade.

А Господ е Духът; и гдето е Господният Дух, там е свобода.

18 M as todos nós, com rosto descoberto, refletindo como um espelho a glória do Senhor, somos transformados de glória em glória na mesma imagem, como pelo Espírito do Senhor.

А ние всички, с открито лице, като в огледало, гледайки Господната слава, се преобразяваме в същия образ, от слава в слава, както от Духа Господен.