1 Ó Deus do meu louvor, não te cales;

(По слав. 108) За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;

2 p ois a boca do ímpio e a boca fraudulenta se abrem contra mim; falam contra mim com uma língua mentirosa.

Защото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;

3 E les me cercam com palavras de ódio, e pelejam contra mim sem causa.

Обиколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.

4 E m paga do meu amor são meus adversários; mas eu me dedico ã oração.

За отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.

5 R etribuem-me o mal pelo bem, e o ódio pelo amor.

И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.

6 P õe sobre ele um ímpio, e esteja ã sua direita um acusador.

Господи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.

7 Q uando ele for julgado, saia condenado; e em pecado se lhe torne a sua oração!

Когато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.

8 S ejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício!

Дните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.

9 F iquem órfãos os seus filhos, e viúva a sua mulher!

Децата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,

10 A ndem errantes os seus filhos, e mendiguem; esmolem longe das suas habitações assoladas.

Децата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.

11 O credor lance mão de tudo quanto ele tenha, e despojem-no os estranhos do fruto do seu trabalho!

Лихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.

12 N ão haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem tenha pena dos seus órfãos!

Да няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.

13 S eja extirpada a sua posteridade; o seu nome seja apagado na geração seguinte!

Внуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.

14 E steja na memória do Senhor a iniqüidade de seus pais; e não se apague o pecado de sua mãe!

Нека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;

15 A ntes estejam sempre perante o Senhor, para que ele faça desaparecer da terra a memória deles!

Нека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,

16 P orquanto não se lembrou de usar de benignidade; antes perseguiu o varão aflito e o necessitado, como também o quebrantado de coração, para o matar.

Защото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.

17 V isto que amou a maldição, que ela lhe sobrevenha! Como não desejou a bênção, que ela se afaste dele!

Да! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.

18 A ssim como se vestiu de maldição como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite!

Да: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.

19 S eja para ele como o vestido com que ele se cobre, e como o cinto com que sempre anda cingido!

Нека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.

20 S eja este, da parte do Senhor, o galardão dos meus adversários, e dos que falam mal contra mim!

Това нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.

21 M as tu, ó Deus, meu Senhor age em meu favor por amor do teu nome; pois que é boa a tua benignidade, livra-me;

А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,

22 p ois sou pobre e necessitado, e dentro de mim está ferido o meu coração.

Защото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.

23 E is que me vou como a sombra que declina; sou arrebatado como o gafanhoto.

Преминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.

24 O s meus joelhos estão enfraquecidos pelo jejum, e a minha carne perde a sua gordura.

Колената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.

25 E u sou para eles objeto de opróbrio; ao me verem, meneiam a cabeça.

И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.

26 A juda-me, Senhor, Deus meu; salva-me segundo a tua benignidade.

Помогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,

27 S aibam que nisto está a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.

За да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.

28 A maldiçoem eles, mas abençoa tu; fiquem confundidos os meus adversários; mas alegre-se o teu servo!

Те нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.

29 V istam-se de ignomínia os meus acusadores, e cubram-se da sua própria vergonha como dum manto!

Нека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.

30 M uitas graças darei ao Senhor com a minha boca;

И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;

31 P ois ele se coloca ã direita do poder, para o salvar dos que o condenam.

Защото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.