1 А всичките бирници и грешници се приближаваха при Него да Го слушат.

Ora, chegavam-se a ele todos os publicanos e pecadores para o ouvir.

2 А фарисеите и книжниците роптаеха, казвайки: Тоя приема грешниците и яде с тях.

E os fariseus e os escribas murmuravam, dizendo: Este recebe pecadores, e come com eles.

3 И Той им изговори тая притча, като каза:

Então ele lhes propôs esta parábola:

4 К ой от вас, ако има сто овце, и му се изгуби една от тях, не оставя деветдесетте и девет в пустинята, и не отива след изгубената докле я намери?

Qual de vós é o homem que, possuindo cem ovelhas, e perdendo uma delas, não deixa as noventa e nove no deserto, e não vai após a perdida até que a encontre?

5 И като я намери, вдига я на рамената си радостен.

E achando-a, põe-na sobre os ombros, cheio de júbilo;

6 И като си дойде у дома, свиква приятелите си и съседите си и им казва: Радвайте се с мене, че си намерих изгубената овца.

e chegando a casa, reúne os amigos e vizinhos e lhes diz: Alegrai-vos comigo, porque achei a minha ovelha que se havia perdido.

7 К азвам ви, че също така ще има повече радост на небето за един грешник, който се кае, нежели за деветдесет и девет праведници, които нямат нужда от покаяние.

Digo-vos que assim haverá maior alegria no céu por um pecador que se arrepende, do que por noventa e nove justos que não necessitam de arrependimento.

8 И ли коя жена, ако има десет драхми, и изгуби една драхма, не запаля светило, не помита къщата, и не търси грижливо докле я намери?

Ou qual é a mulher que, tendo dez dracmas e perdendo uma dracma, não acende a candeia, e não varre a casa, buscando com diligência até encontrá-la?

9 И като я намери, свиква приятелките и съседките си и казва: Радвайте се с мене, защото намерих драхмата, която бях изгубила.

E achando-a, reúne as amigas e vizinhas, dizendo: Alegrai-vos comigo, porque achei a dracma que eu havia perdido.

10 С ъщо така, казвам ви, има радост пред Божите ангели за един грешник, който се кае.

Assim, digo-vos, há alegria na presença dos anjos de Deus por um só pecador que se arrepende.

11 К аза още: Някой си човек имаше двама сина.

Disse-lhe mais: Certo homem tinha dois filhos.

12 И по-младият от тях рече на баща си: Тате, дай ми дела, който ми се пада от имота. И той им раздели имота.

O mais moço deles disse ao pai: Pai, dá-me a parte dos bens que me toca. Repartiu-lhes, pois, os seus haveres.

13 И не след много дни по-младият син си събра всичко и отиде в далечна страна, и там разпиля имота си с разпуснатия си живот.

Poucos dias depois, o filho mais moço ajuntando tudo, partiu para um país distante, e ali desperdiçou os seus bens, vivendo dissolutamente.

14 И като иждиви всичко, настана голям глад в оная страна; и той изпадна в лишение.

E, havendo ele dissipado tudo, houve naquela terra uma grande fome, e começou a passar necessidades.

15 И отиде да се пристави на един от гражданите на оная страна, който го прати на полетата си да пасе свини.

Então foi encontrar-se a um dos cidadãos daquele país, o qual o mandou para os seus campos a apascentar porcos.

16 И желаеше да се насити с рошковите, от които ядяха свините; но никой не му даваше.

E desejava encher o estômago com as alfarrobas que os porcos comiam; e ninguém lhe dava nada.

17 А като дойде на себе си, рече: Колко наемници на баща ми имат излишьк от хляб, а пък аз умирам от глад!

Caindo, porém, em si, disse: Quantos empregados de meu pai têm abundância de pão, e eu aqui pereço de fome!

18 Щ е стана да ида при баща си и ще му река: Тате, съгреших против небето и пред тебе;

Levantar-me-ei, irei ter com meu pai e dir-lhe-ei: Pai, pequei contra o céu e diante de ti;

19 н е съм вече достоен да се наричам твой син; направи ме като един от наемниците си.

já não sou digno de ser chamado teu filho; trata-me como um dos teus empregados.

20 И стана и дойде при баща си. А когато бе още далеч, видя го баща му, смили се, и като се завтече, хвърли се на врата му и го целуваше.

Levantou-se, pois, e foi para seu pai. Estando ele ainda longe, seu pai o viu, encheu-se de compaixão e, correndo, lançou-se-lhe ao pescoço e o beijou.

21 Р ече му синът: Тате, съгреших против небето и пред тебе; не съм достоен да се наричам твой син.

Disse-lhe o filho: Pai, pequei conta o céu e diante de ti; já não sou digno de ser chamado teu filho.

22 Н о бащата рече на слугите си: Скоро изнесете най-хубавата премяна и облечете го, и турете пръстен на ръката му и обуща на нозете му;

Mas o pai disse aos seus servos: Trazei depressa a melhor roupa, e vesti-lha, e ponde-lhe um anel no dedo e alparcas nos pés;

23 д окарайте угоеното теле и го заколете и нека ядем и се веселим;

trazei também o bezerro, cevado e matai-o; comamos, e regozijemo-nos,

24 з ащото този мой син бе мъртъв, и оживя, изгубен бе, и се намери. И почнаха да се веселят.

porque este meu filho estava morto, e reviveu; tinha-se perdido, e foi achado. E começaram a regozijar-se.

25 А по-старият му син беше на нивата; и като си идеше и се приближи до къщата, чу песни и игри.

Ora, o seu filho mais velho estava no campo; e quando voltava, ao aproximar-se de casa, ouviu a música e as danças;

26 И повика един от слугите и попита, що е това.

e chegando um dos servos, perguntou-lhe que era aquilo.

27 А той му рече: Брат ти си дойде и баща ти закла угоеното теле, защото го прие здрав.

Respondeu-lhe este: Chegou teu irmão; e teu pai matou o bezerro cevado, porque o recebeu são e salvo.

28 И той се разсърди и не искаше да влезе и баща му излезе и го молеше.

Mas ele se indignou e não queria entrar. Saiu então o pai e instava com ele.

29 А той в отговор рече на баща си: Ето, толкова години ти работя, и никога не съм престъпил някоя твоя заповед; но пак на мене нито яре не си дал някога да се повеселя с приятелите си;

Ele, porém, respondeu ao pai: Eis que há tantos anos te sirvo, e nunca transgredi um mandamento teu; contudo nunca me deste um cabrito para eu me regozijar com os meus amigos;

30 а щом си дойде този твой син, който изпояде имота ти с блудниците, за него си заклал угоеното теле.

vindo, porém, este teu filho, que desperdiçou os teus bens com as meretrizes, mataste-lhe o bezerro cevado.

31 А той му каза: Синко ти си винаги с мене, и всичко мое твое е.

Replicou-lhe o pai: Filho, tu sempre estás comigo, e tudo o que é meu é teu;

32 Н о прилично беше да се развеселим и да се зарадваме; защото този твой брат бе мъртъв, и оживя, и изгубен бе, и се намери.

era justo, porém, regozijarmo-nos e alegramo-nos, porque este teu irmão estava morto, e reviveu; tinha-se perdido, e foi achado.