1 U në jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.

Yo soy la rosa del Sarón, Y el lirio de los valles.

2 S i një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.

Como el lirio entre los espinos, Así es mi amiga entre las doncellas.

3 S i një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.

Como el manzano entre los árboles silvestres, Así es mi amado entre los jóvenes; A su sombra deseada me he sentado, Y su fruto es dulce a mi paladar.

4 M ë çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.

Me llevó a la bodega, Y su bandera sobre mí fue amor.

5 M ë mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.

Sustentadme con pasas, confortadme con manzanas; Porque estoy enferma de amor.

6 D ora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.

Su izquierda está debajo de mi cabeza, Y su derecha me abraza.

7 J u përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë

Yo os conjuro, oh doncellas de Jerusalén, Por los corzos y por las ciervas del campo, Que no despertéis ni hagáis velar al amor, Hasta que quiera.

8 J a zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.

¡La voz de mi amado! He aquí él viene Saltando sobre los montes, Brincando sobre los collados.

9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.

Mi amado es semejante al corzo, O al cervatillo. Helo aquí, que se para tras nuestra cerca, Mirando por las ventanas, Atisbando por las rejas.

10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: "Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!

Mi amado habló, y me dijo: Levántate, oh amiga mía, hermosa mía, y ven.

11 S epse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.

Porque he aquí que ha pasado el invierno, La lluvia cesó y se fue.

12 L ulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.

Han brotado las flores en la tierra, El tiempo de la canción ha llegado, Y en nuestro país se ha oído la voz de la tórtola.

13 F iku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.

La higuera ha echado sus higos, Y las vides en flor difunden perfume; Levántate, oh amiga mía, hermosa mía, y ven.

14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme".

Paloma mía, que estás en los agujeros de la peña, en lo escondido de escarpados parajes, Muéstrame tu rostro, hazme oír tu voz; Porque dulce es tu voz, y hermoso tu semblante.

15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.

Cazadnos las raposas, las pequeñas raposas, que echan a perder las viñas; Porque nuestras viñas están en flor.

16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

Mi amado es mío, y yo suya; Él apacienta entre lirios.

17 P ara se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.

Hasta que apunte el día, y huyan las sombras, Vuélvete, amado mío; sé semejante al corzo, o como el cervatillo Sobre los montes de la alianza.