1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Jehová, Dios de las venganzas, Dios de las venganzas, muéstrate.

2 Ç ohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Levántate, oh Juez de la tierra; Da a los soberbios su merecido.

3 D eri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

¿Hasta cuándo los impíos, Hasta cuándo, oh Jehová, se gozarán los impíos?

4 A ta vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

¿Hasta cuándo se jactarán, hablando cosas arrogantes, Y se vanagloriarán todos los que hacen iniquidad?

5 A ta marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

A tu pueblo, oh Jehová, quebrantan, Y a tu heredad oprimen.

6 V rasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

A la viuda y al extranjero matan, Y a los huérfanos quitan la vida.

7 d he thonë: "Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton".

Y dicen: No lo ve JAH, No se entera el Dios de Jacob.

8 K ërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Comprended, necios del pueblo; Y vosotros, fatuos, ¿cuándo seréis sabios?

9 A i që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

El que plantó la oreja, ¿no oirá? El que formó el ojo, ¿no verá?

10 A i që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

El que amonesta a las naciones, ¿no castigará? ¿No sabrá el que enseña al hombre la ciencia?

11 Z oti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

Jehová conoce los pensamientos de los hombres, Que son insustanciales.

12 L um ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Bienaventurado el hombre a quien tú, JAH, corriges, Y en tu ley lo instruyes,

13 p ër t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Para hacerle descansar en los días de aflicción, En tanto que para el impío se cava la fosa.

14 S epse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Porque no abandonará Jehová a su pueblo, Ni desamparará su heredad,

15 G jykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Sino que el juicio será vuelto a la justicia, Y en pos de ella irán todos los rectos de corazón.

16 K ush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

¿Quién se levantará por mí contra los malignos? ¿Quién estará por mí contra los que hacen iniquidad?

17 N ë qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Si no me ayudara Jehová, Pronto moraría mi alma en el silencio.

18 K ur thashë: "Këmba ime ngurron," mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Cuando yo digo: Mi pie resbala, Tu misericordia, oh Jehová, me sustenta.

19 K ur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

En la multitud de mis preocupaciones dentro de mí, Tus consolaciones alegran mi alma.

20 D o të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

¿Se aliará contigo el tribunal inicuo Que hace agravio bajo forma de ley?

21 A ta mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Ellos atropellan el alma del justo, Y condenan la sangre inocente.

22 P or Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Mas Jehová me ha sido por baluarte, Y mi Dios por roca de mi refugio.

23 A i do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Y él hará recaer sobre ellos su iniquidad, Y los destruirá por su propia maldad; Los exterminará Jehová nuestro Dios.