1 K ur u vendos që ne të lundrojmë për në Itali, Pali dhe disa të burgosur të tjerë iu dorëzuan një centurioni me emër Jul, i kohortës Augusta.

When it was decided that we would sail for Italy, they proceeded to deliver Paul and some other prisoners to a centurion of the Augustan cohort named Julius.

2 H ipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.

And embarking in an Adramyttian ship, which was about to sail to the regions along the coast of Asia, we put out to sea accompanied by Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica.

3 T ë nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.

The next day we put in at Sidon; and Julius treated Paul with consideration and allowed him to go to his friends and receive care.

4 P astaj, si u nisëm prej andej, lundruam të mbrojtur nga Qipro, sepse erërat ishin të kundërta.

From there we put out to sea and sailed under the shelter of Cyprus because the winds were contrary.

5 S i e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.

When we had sailed through the sea along the coast of Cilicia and Pamphylia, we landed at Myra in Lycia.

6 C enturioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.

There the centurion found an Alexandrian ship sailing for Italy, and he put us aboard it.

7 D uke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.

When we had sailed slowly for a good many days, and with difficulty had arrived off Cnidus, since the wind did not permit us to go farther, we sailed under the shelter of Crete, off Salmone;

8 D he duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.

and with difficulty sailing past it we came to a place called Fair Havens, near which was the city of Lasea.

9 D he, duke qenë se kishte kaluar mjaft kohë dhe lundrimi ishte bërë i rrezikshëm, sepse edhe agjërimi tashmë kishte kaluar, Pali i këshilloi ata të anijes,

When considerable time had passed and the voyage was now dangerous, since even the fast was already over, Paul began to admonish them,

10 d uke thënë: “O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.

and said to them, “Men, I perceive that the voyage will certainly be with damage and great loss, not only of the cargo and the ship, but also of our lives.”

11 P or centurioni kishte më shumë besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa në ato që thoshte Pali.

But the centurion was more persuaded by the pilot and the captain of the ship than by what was being said by Paul.

12 D he duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t’u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që e rrihte jugperëndimi dhe veriperëndimi, dhe aty të kalonim dimrin.

Because the harbor was not suitable for wintering, the majority reached a decision to put out to sea from there, if somehow they could reach Phoenix, a harbor of Crete, facing southwest and northwest, and spend the winter there.

13 D he kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës.

When a moderate south wind came up, supposing that they had attained their purpose, they weighed anchor and began sailing along Crete, close inshore. Shipwreck

14 P or, pak më vonë, shpërtheu mbi ishull një erë e vrullshme, që e quajnë euroklidon.

But before very long there rushed down from the land a violent wind, called Euraquilo;

15 D uke qenë se anija po ikte pa qenë në gjendje t’i qëndronte erës, e lamë në mëshirë të fatit dhe kështu filluam të shkojmë sa andej-këtej.

and when the ship was caught in it and could not face the wind, we gave way to it and let ourselves be driven along.

16 S i kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.

Running under the shelter of a small island called Clauda, we were scarcely able to get the ship’s boat under control.

17 D he, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.

After they had hoisted it up, they used supporting cables in undergirding the ship; and fearing that they might run aground on the shallows of Syrtis, they let down the sea anchor and in this way let themselves be driven along.

18 P or mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.

The next day as we were being violently storm-tossed, they began to jettison the cargo;

19 D itën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.

and on the third day they threw the ship’s tackle overboard with their own hands.

20 D he, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.

Since neither sun nor stars appeared for many days, and no small storm was assailing us, from then on all hope of our being saved was gradually abandoned.

21 E dhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: “O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t’i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.

When they had gone a long time without food, then Paul stood up in their midst and said, “ Men, you ought to have followed my advice and not to have set sail from Crete and incurred this damage and loss.

22 D he tani ju këshilloj të mos e humbni torruan sepse asnjë shpirt nga ne nuk do të humbasë, përveç anijes.

Yet now I urge you to keep up your courage, for there will be no loss of life among you, but only of the ship.

23 S epse këtë natë m’u shfaq një engjëll i Perëndisë, të cilit unë i përkas dhe të cilit unë i shërbej,

For this very night an angel of the God to whom I belong and whom I serve stood before me,

24 d uke thënë: "Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t’i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty".

saying, ‘Do not be afraid, Paul; you must stand before Caesar; and behold, God has granted you all those who are sailing with you.’

25 P randaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m’u tha.

Therefore, keep up your courage, men, for I believe God that it will turn out exactly as I have been told.

26 E dhe duhet të ngecim në një ishull.”

But we must run aground on a certain island.”

27 K ur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.

But when the fourteenth night came, as we were being driven about in the Adriatic Sea, about midnight the sailors began to surmise that they were approaching some land.

28 D he, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.

They took soundings and found it to be twenty fathoms; and a little farther on they took another sounding and found it to be fifteen fathoms.

29 A tëherë, nga frika se mos përplaseshin kundër shkëmbinjve, hodhën nga kiçi katër spiranca, duke pritur me ankth që të bëhej ditë.

Fearing that we might run aground somewhere on the rocks, they cast four anchors from the stern and wished for daybreak.

30 P or, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,

But as the sailors were trying to escape from the ship and had let down the ship’s boat into the sea, on the pretense of intending to lay out anchors from the bow,

31 P ali u tha centurionit dhe ushtarëve: “Po nuk qëndruan këta në anije, ju nuk do të mund të shpëtoni.”

Paul said to the centurion and to the soldiers, “Unless these men remain in the ship, you yourselves cannot be saved.”

32 A tëherë ushtarët i prenë litarët e sandallit dhe e lanë të bjerë jashtë.

Then the soldiers cut away the ropes of the ship’s boat and let it fall away.

33 D he në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: “Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.

Until the day was about to dawn, Paul was encouraging them all to take some food, saying, “Today is the fourteenth day that you have been constantly watching and going without eating, having taken nothing.

34 P randaj ju këshilloj të hani diçka, sepse kjo është për shpëtimin tuaj; sepse as edhe një fije floku nga kokat tona nuk do të bjerë.”

Therefore I encourage you to take some food, for this is for your preservation, for not a hair from the head of any of you will perish.”

35 S i tha këto, mori bukë, iu falënderua Perëndisë përpara të gjithëve, pastaj e theu dhe filloi të hajë.

Having said this, he took bread and gave thanks to God in the presence of all, and he broke it and began to eat.

36 A tëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.

All of them were encouraged and they themselves also took food.

37 D he në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.

All of us in the ship were two hundred and seventy-six persons.

38 D he mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.

When they had eaten enough, they began to lighten the ship by throwing out the wheat into the sea.

39 D he kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vunë re një gji me një breg dhe vendosën ta shtyjnë anijen aty, po të mundnin.

When day came, they could not recognize the land; but they did observe a bay with a beach, and they resolved to drive the ship onto it if they could.

40 I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.

And casting off the anchors, they left them in the sea while at the same time they were loosening the ropes of the rudders; and hoisting the foresail to the wind, they were heading for the beach.

41 P or, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.

But striking a reef where two seas met, they ran the vessel aground; and the prow stuck fast and remained immovable, but the stern began to be broken up by the force of the waves.

42 U shtarët ishin të mendimit t’i vritnin robërit, që asnjë të mos ikte me not.

The soldiers’ plan was to kill the prisoners, so that none of them would swim away and escape;

43 P or centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;

but the centurion, wanting to bring Paul safely through, kept them from their intention, and commanded that those who could swim should jump overboard first and get to land,

44 p astaj të tjerët, kush mbi dërrasa, kush mbi pjesë të anijes; dhe kështu ndodhi që të gjithë mundën të shpëtojnë në tokë.

and the rest should follow, some on planks, and others on various things from the ship. And so it happened that they all were brought safely to land.