1 F jala e Zotit që iu drejtua Joelit, birit të Pethuelit.

The word of the Lord that came to Joel the son of Pethuel. The Land Laid Waste

2 D ëgjoni këtë, o pleq, dëgjoni, ju të gjithë banorë të vendit. A ka ndodhur vallë një gjë e tillë në ditët tuaja apo në ditët e etërve tuaj?

Hear this, you elders, And give ear, all you inhabitants of the land! Has anything like this happened in your days, Or even in the days of your fathers?

3 T regouani bijve tuaj, dhe bijtë tuaj bijve të tyre, dhe bijtë e tyre brezit tjetër.

Tell your children about it, Let your children tell their children, And their children another generation.

4 A të që la krimbi e hëngri karkaleci, atë që la karkaleci e hëngri larva e karkalecit, atë që la larva e hëngri bulkthi.

What the chewing locust left, the swarming locust has eaten; What the swarming locust left, the crawling locust has eaten; And what the crawling locust left, the consuming locust has eaten.

5 Z gjohuni, o të dehur, dhe qani; vajtoni ju të gjithë, që pini verë, për mushtin që ju hoqën nga goja.

Awake, you drunkards, and weep; And wail, all you drinkers of wine, Because of the new wine, For it has been cut off from your mouth.

6 S epse një komb i fortë dhe i panumërt ka dalë kundër vendit tim. Dhëmbët e tij janë dhëmbë luani, dhe ka stërdhëmbë luaneshe.

For a nation has come up against My land, Strong, and without number; His teeth are the teeth of a lion, And he has the fangs of a fierce lion.

7 K a shkatërruar hardhinë time, e ka bërë copë-copë fikun tim, ia ka hequr lëvoren krejt dhe e ka hedhur tutje; degët e tij kanë mbetur të bardha.

He has laid waste My vine, And ruined My fig tree; He has stripped it bare and thrown it away; Its branches are made white.

8 V ajto si një virgjëreshë e veshur me thes për dhëndrrin e rinisë së saj.

Lament like a virgin girded with sackcloth For the husband of her youth.

9 N ga shtëpia e Zotit janë zhdukur ofertat e ushqimit dhe libacionet; priftërinjtë, ministrat e Zotit, pikëllohen.

The grain offering and the drink offering Have been cut off from the house of the Lord; The priests mourn, who minister to the Lord.

10 F usha është shkretuar, vendi është në zi, sepse gruri u prish, mushti u tha dhe vaji humbi.

The field is wasted, The land mourns; For the grain is ruined, The new wine is dried up, The oil fails.

11 P ikëllohuni, o bujq, vajtoni, o vreshtarë, për grurin dhe për elbin, sepse të korrat e arave humbën.

Be ashamed, you farmers, Wail, you vinedressers, For the wheat and the barley; Because the harvest of the field has perished.

12 H ardhia u tha, fiku u tha, shega, hurma, molla dhe tërë drurët e fushës u thanë; nuk ka gëzim midis bijve të njerëzve.

The vine has dried up, And the fig tree has withered; The pomegranate tree, The palm tree also, And the apple tree— All the trees of the field are withered; Surely joy has withered away from the sons of men. Mourning for the Land

13 N gjeshuni me thes dhe mbani zi, o priftërinj, vajtoni, ministra të altarit. Ejani, rrini tërë natën të veshur me thasë, o ministra të Perëndisë tim, sepse oferta e ushqimit dhe libacioni u zhduk nga shtëpia e Perëndisë tuaj.

Gird yourselves and lament, you priests; Wail, you who minister before the altar; Come, lie all night in sackcloth, You who minister to my God; For the grain offering and the drink offering Are withheld from the house of your God.

14 S hpallni agjërim, thërrisni një kuvend solemn. Mblidhni pleqtë dhe tërë banorët e vendit në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tuaj, dhe i klithni Zotit.

Consecrate a fast, Call a sacred assembly; Gather the elders And all the inhabitants of the land Into the house of the Lord your God, And cry out to the Lord.

15 M jerë ajo ditë! Sepse dita e Zotit është e afërt; po, do të vijë si një shkatërrim nga i Plotfuqishmi.

Alas for the day! For the day of the Lord is at hand; It shall come as destruction from the Almighty.

16 A nuk u hoq vallë ushqimi para syve tona, dhe gëzimi dhe hareja nga shtëpia e Perëndisë tonë?

Is not the food cut off before our eyes, Joy and gladness from the house of our God?

17 F arërat po thahen nën plisa, depot janë katandisur të shkreta, hambaret e grurit po rrënohen, sepse gruri u tha.

The seed shrivels under the clods, Storehouses are in shambles; Barns are broken down, For the grain has withered.

18 S a vuajnë kafshët! Kopetë e gjedhëve sillen më kot, sepse nuk ka kullotë për ta; lëngojnë edhe kopetë e deleve.

How the animals groan! The herds of cattle are restless, Because they have no pasture; Even the flocks of sheep suffer punishment.

19 T e ty, o Zot, unë këlthas, sepse një zjarr ka gllabëruar të gjitha tokat për kullotë dhe një flakë ka djegur të gjithë drurët e fushës.

O Lord, to You I cry out; For fire has devoured the open pastures, And a flame has burned all the trees of the field.

20 E dhe kafshët e fushave i ngrenë sytë drejt teje, sepse rrjedhjat e ujit janë tharë dhe zjarri ka gllabëruar tokat për kullotë.

The beasts of the field also cry out to You, For the water brooks are dried up, And fire has devoured the open pastures.